Baby blues

Helemaal!!! Mijn tweede zoontje is nu 6 weken oud en heb een zoon van bijna twee. Vind het prachtig maar ook heel ingewikkeld om beiden de juiste aandacht te geven. Ik zeg telkens maar: die eerste maandjes zijn echt even doorzetten. Mijn zoontje heeft echt veel last van krampjes en het huilen is intens..

Ja dat is ook echt heftig zeg! Het huilen is inderdaad heftig he? En ook echt een uitdaging dat mijn baby nu alleen op mij wil slapen en ik gewoon geen handen vrij heb. En dan zooo onrustig in de avond met veel huilen. Hij ligt nu uitgeput op mij te slapen.

Pff mega! Ik was vandaag de eerste keer alleen met 2 kids. En dsr voelde echt als een marathon omdat ik het voor iedereen fijn wilde maken. Mijn tweede zoontje nu bijna 4 weken en moet ik met elk dutje helpen of moet op mij slapen. Bijna niet te doen met een peuter van 2,5 die ook wil spelen en aandacht nodig heeft en ook nog het huishouden 🙈

Heel herkenbaar! Dit is mijn derde, die eerste periode ervaar ik ook als heel intens. Ik vind het naarmate ze ouder worden steeds leuker worden. Ja dat mini is schattig, maar ook gewoon keihard werken. En met meerdere kids komt daar indd ook nog het verdelen van de aandacht bij. Dus helemaal niet gek hoor dat je dit zo ervaart!

Heeeeel herkenbaar. Zelf de afgelopen dagen ook echt veel aan het huilen. Ik hikte met de eerste al tegen een postnatale depressie aan, maar ben toch wel bang dat ik er nu eentje aan het ontwikkelen ben. Ik slaap heel weinig en overdags moet ik ook een driftige dreumes entertainen en veel corrigeren 🥲 zit er zelf ook een beetje doorheen momenteel

Ja super herkenbaar.. en gooi daar nog de hormonen, je ontzwangerende lichaam en het slaapgebrek bovenop. Veeg mij maar op hoor! Maar ik probeer het me ook in te prenten, want ik wil deze tijd ook weer niet vergeten...

Enorm herkenbaar! Vooral de avonden en nachten vind ik weer enorm intens. En de hele tijd maar tegen mijzelf zeggen, je krijgt je avonden en nachten weer een keer terug. Probeer te genieten en niet te veel na te denken over de tijd dat als ze groter is. Ook omdat we het bij twee meiden willen houden en niet voor een derde willen gaan in de toekomst. Wil ik juist extra genieten van deze tijd, maar maakt het ook weer ingewikkeld.

Ja precies dit. Krijg hem geen minuut weggelegd of hij gaat weer aan als een luchtalarm en merk dat mijn oudste zoontje mij mist..

Jaa zeker herkenbaar. Dit is m'n eerste. Ze is nu 4 weken. Hiervoor een super makkelijke baby dus ik was mega opgelucht. Sinds een weekje ongeveer wil ze eigenlijk niet meer weggelegd worden, heel vaak bij me drinken en dan het liefst met de tepel in haar mond bij me slapen de hele dag. Nouja ik moet ook gewoon plassen, drinken pakken en eten. Ze gaat dan al heel snel een tandje harder huilen. Ik raak snel overprikkeld dus dat vind ik best heftig af en toe. Door de overprikkeling heb ik ook een hekel gekregen aan 1 van mij katten die redelijk vaak miauwt als ze iets wil. Het is echt erg om te zeggen maar op sommige momenten wil ik die een rotschop verkopen omdat ik dat er dan ff niet ook nog bij kan hebben. Komt er ook nog eens bij dat ik me ergens emotioneel tekort gedaan voel door m'n man. Het is een lieverd en hij doet absoluut alles hoor, maar met sommige dingen mis ik begrip of dat hij dingen aan me vraagt of op een emotioneel vlak aan me denkt. Ik weet dat het ook de hormonen zijn en dat het wel weer goed komt. Kan er ook zeker nog wel van genieten maar pfoe heb het wel onderschat hoor.

Pff ja pittig he? Ik voel me soms met vlagen ook echt somber hoor. Zal blij zijn als de hormonen een beetje gaan liggen.

Ik snap je helemaal. Dit is mijn eerste en ze is echt een makkelijke baby maar op de momenten dat ze veel huilt enz raak ik snel overprikkeld. De hormonen spelen ook lekker mee. Ik ben blij dat ik geen kleintje heb rondlopen en dat dit mijn eerste is want dat lijkt me helemaal zwaar en pittig! 🫣

Hoe gaat het?

Lief dat je het vraagt. Helaas nog steeds hetzelfde, misschien wel iets verergerd ook. Langs de huisarts geweest en die adviseerde om te stoppen met borstvoeding, omdat ze een verband ziet met de depressie. Moeilijke keus, ik kijk het nog even aan.

Ach wat een lastige keuze. Ik weet wel dat het mij toentertijd heeft geholpen om te stoppen met borstvoeding. Daarna kwam er iets meer rust in huis en in mijn hoofd. Maar moeilijk? Ja. Sterkte ❤️