5 Reacties
één maand geleden
Hoihoi, ik lees ook graag mee. Ik begrijp je enorm goed! Zit zelf ook al langere tijd thuis met een burn-out. Ben ook vreselijk bang wat anderen er van vinden, maar ook ik ben blij met het kindje en soms wil ik dat het allemaal niet zo was, want zoooveeel stress en zo onzeker en bang dat ik echt geen energie heb voor de bevalling of dat daarna alles op is en ik niets kan doen voor de kleine. Je bent echt niet alleen!
Ik gisteren tijdens gesprek mijn negatieve gedachte op papiet gezet. Allemaal redenen bedacht om mn gedachte te bewijzen en daarnaast positieve tegenhangers. Niet dat ik die positieve allemaal ook geloof, maar dan zie je dat je je in je hoofd enorm gek kan maken, zonder echt bewijzen te hebben en?
één maand geleden
Ten eerste: gefeliciteerd met de zwangerschap.
En ik begrijp je dubbele gevoel zo goed.
Ik ben ook zwanger geraakt toen ik ziek thuis was van een burn-out. Ik was toen tevens al mijn baan kwijt geraakt omdat mijn contract niet werd verlengd.
Even doorspoelen naar nu (zo’n 3,5 jaar later) ben ik tegen alle verwachtingen in zwanger geraakt. Na een jaar waar ik mentaal erg ziek ben geweest.
Mijn tip is: neem je jezelf serieus! En bespreek dit ook bij de verloskundige. Mogelijk is een verwijzing voor de pop-poli wenselijk.
Mijn ervaring is ook, dat mensen vaak heel lief en positief reageren. Ik had vooral deze keer zoveel negatieve en nare reacties verwacht. Maar het tegendeel is absoluut waar gebleken, in mijn geval in elk geval.