Elke avond valse start van de nacht

Hier al 7 maanden hetzelfde, sorry, geen tips but you’re not alone!

Hier precies hetzelfde. Al 3 weken lang. Slaapregressie van 8 maanden en/of sprongetje denk ik. De eerste 2 weken ging ik ook elke keer ernaar toe om hem te pakken en dan was ik zo 2 uur verder voordat die weer ging slapen. Nu de laatste dagen laat ik hem even huilen omdat ik weet dat er niks aan de hand is. Hij heeft een 'schone' luier, heeft zijn fles net op etc. Na een aantal minuten (ooit wel 15 minuten) valt die weer in slaap. Het is een fase... 😅

Ik snap je gevoel helemaal! Mijn eerste had dit ook en op het moment zelf had ik ook het gevoel dat niks werkte en kon ik moeilijk ontspannen, want ik stond constant aan en dat ging eigenlijk 24/7 door. Achteraf denk ik dat het met overprikkeling en ook vermoeidheid te maken had. Ook vond ik haar signalen lezen heel lastig. Mijn tweede geeft alle klassieke ik-ben-moe-signalen, gapen, ogen wrijven, wegkijken etc. mijn eerste niet. Ik denk dus dat ik vermoeidheidssignalen niet goed las en dat ze ook overprikkeld was. Tot een week of 10/12 ging dit ook gepaard met een flink heksenuurtje in de avond. Bij mij hielp het uiteindelijk om me er echt aan over te geven. Ze wilde nabijheid en dan was het prima. Doordat de nachten ook pittig waren, ging ik uiteindelijk maar met onze dochter samen naar bed. Eerst in de cosleeper, maar later ook bedsharing en veel borstvoeding hielp ons. Ze is er overheen gegroeid en het wordt echt beter. Maar de eerste 3 jaren waren pittig. Nu 5 en slaapt prima!

Hier ook al maanden bed tijd is eigenlijk 2200 geworden kort slaapje 19.30-20.00. En weer pas 22.00 moe genoeg om te slapen. Ik weet het ook niet… het ligt niet aan het ritme overdag. Ik heb geen oplossing gevonden

Hi! Yes, herkenb mijn zoontje heeft precies hetzelfde: na ongeveer 60 minuten slaap wordt hij standaard even wakker en begint dan kort te huilen. In het begin ging ik er meteen naartoe, maar ik merkte al snel dat hij eigenlijk niet écht wakker was — het lijkt meer op prikkelverwerking — en dat míjn komst hem juist wél wakker maakte. Zoals hier al genoemd is, laat ik hem nu heel even. Ik kijk eerst wat hij zelf doet, en meestal valt hij dan heel snel weer in slaap. Als het te lang duurt of als zijn huil verandert, ga ik wél naar hem toe. Dan geef ik hem zijn speen, houd een paar minuten zijn handje vast en ga daarna weer weg, maar ik haal hem niet uit bed. Het waren een paar pittige dagen (steeds weer die speen teruggeven en aanwezig zijn), maar inmiddels komt het zelden nog voor dat hij hulp nodig heeft om weer in slaap te vallen. Ook heb ik gemerkt dat wanneer hij tussen 18:30 en 19:00 naar bed gaat, hij veel makkelijker de nacht door slaapt dan wanneer hij later naar bed gaat. Heeft volgens mij te maken met dat slaap hormoon die dan stijgt rond die tijd. Daarnaast geef ik hem nu eerst zijn laatste papfles, daarna gaat hij douchen en vervolgens meteen naar bed. Eerst deed ik het andersom, maar toen kreeg hij last van zijn buik en werd hij juist weer wakker. Hopelijk heb je hier wat aan!