Het gaat niet goed

Bij mijn eerste gehad. Toen accute hulp en kreeg mensen aan huis. Aan de AD en psycholoog voor tips etc. Nu bij de 2e aan hormoon medicatie. Maar loop echt op het randje. Heb nu EMDR, maar soepel verloopt het niet

Hoe herken je het bij jezelf ?

Down gevoel, mijn oude leven terug willen, huilbuien, paniekaanval, heel moeilijk slapen, ontzettend onzeker, totaal geen roze wolk, niet alleen durven zijn. Het was er ineens, en begint toe te nemen in frequentie. Schaam mezelf er ook voor. Je wilt graag dat het lukt, goed gaat.

Ik flirt spijtig genoeg ook met depressie en krijg heel wat ondersteuning. Je bent echt niet alleen 1 op 6 vrouwen krijgt er mee te maken. Ik heb boek uit bibliotheek gehaald er over:the gentle mom.

Lieve schat, alleen maar knap dat je hulp zoekt. Ik heb een dochter van 15 weken en na een heftige start ben ik zelf eronderdoor gegaan. Ik liet het te ver komen en wilde mezelf dingen aandoen. Ik krijg nu hulp van de GGZ, anti depressiva en medicatie voor paniekaanvallen. Je bent niet alleen. Accepteer alle hulp uit je omgeving en vooral blijf erover praten. Ik heb nog steeds betere en slechtere dagen, had verwacht alweer te werken maar herstel kost tijd. Ik heb vaak dat er familie halve dagen hier zijn, beetje de druk van voor kindje zorgen eraf haalt. En kook maar 2 tot 3 keer per week, verder momenteel even makkelijk eten. Wat ik bedoel dat zorg dat je geen druk voelt en zorg voor afleiding als dat lukt. Bij mij is het een doel per dag zeggen als bijv. Wasje draaien of wandeling maken. Heel veel sterkte lieve mama❤️

Ik herken sommige symptomen heel erg bij mezelf maar ik geef elke keer de schuld aan dat het erbij hoort dat alle vrouwen zich zo voelen na de bevalling maar denk dat ik mezelf voor de gek hou

Veel liefs voor jou! Een post partum is heftig en iets waar je je totaal niet voor moet schamen. Fijn dat je nu hulp krijgt. Bij mijn eerste kindje ook een ppd gehad en nu zit ik weer te wiebelen. Deze periode is ook gewoon erg pittig

Wat super knap dat je de stap hebt gezet! Hulp vragen is echt het beste wat je kan doen in jouw situatie. Ik werk zelf in de ggz, ik werk veel met vrouwen die een post partum depressie (of psychose) hebben. Inderdaad niks om je voor te schamen! Het kan echt iedereen overkomen. Tips vind ik toch lastig omdat ik jou en jouw situatie niet goed genoeg ken. Wat ik wel kan meegeven is: back to basic. Voor jezelf toch enige ritme creëren, rond dezelfde tijd opstaan, naar bed, maaltijden en 1x of 2x wandelen per dag. Wandelen is wetenschappelijk bewezen dat dit helpt. Is er in jouw omgeving iemand die wat taken van jou over kan nemen? Zo kan jij iets voor jezelf doen, huishoudelijke taken tellen hierin niet mee! Gewoon even een uurtje iets doen wat je voorheen ook deed. Die roze wolk? Die is er vaker niet dan wel. Probeer die echt los te laten en kijk naar de kleine genietmomentjes. Sterkte!