Het lompe opmerkingen/gedrag topic

Mijn moeder vindt dat ik vervelend doe op restaurant met bijna niks te kunnen eten. Tsja als er bijna enkel wild op de kaart staat... Rauw vlees is een regelrechte no-go momenteel.

Nee hoor zeker niet! Ieder lichaam reageert anders maak je niet druk!

Nee hoor! Ieder lijf is anders, geen reden voor paniek! 😌

De lomste opmerking was van van mijn (vrouwelijke) baas: was het gepland? Dit was het eerste wat ze vroeg toen ik vertelde dat ik zwanger ben… Bij ons was het gepland, maar heel raar om dit te vragen. Stel het was wel een “ongelukje”. Zeer ongepaste vraag.

Pas 19 weken heb je het dan niet al heel vroeg verteld. ( wij waren idd vroeg gezien iedereen wist dat we weer een punctie hadden gehad) En al die verhalen hoe erg een kind je in de weg zit.. hoe je niets meer kunt voor de eeuwigheid.. zucht!!!! Dus als ik jou zo hoor kan ik beter gewoon weer een miskraam krijgen dat is dan minder erg dan een mooi wezentje verwelkomen… Dan zijn mensen wel stil ..

Ik had dit ook met collega's... een vrouw zei ik eet alleen maar rood vlees dus ook tijdens mijn zwangerschap. En bij het toetje kwam de ober me waarschuwen dat er alcohol in zat en zei ze ach ik heb toen ook een keer maar rum gedronken.... ik heb uiteindelijk 3 broodjes kunnen eten en een ander toetje want verder was er niks.

Ik zit gedeeltelijk in de ziektewet ivm eerste trimester enorme misselijkheid en nu flinke bekkenklachten. Dit had ik ook al bij mijn sollicitatie aangegeven dat dit de vorige keer ook was. Dus bedrijf wist waar ze aan begonnen toen ze mij aannamen 7 maanden geleden. Zat ik gister met de HR manager in gesprek hoe het ging etc. Dus ik gezegd dat ik steeds meer last van mijn bekken krijg. Zegt ze, ja ik had al tegen ... (de baas) gezegd, daar kunnen we geld op in zetten dat ze dadelijk iets anders heeft. Nou ik voelde me echt beledigd.. zullen ook we hormonen zijn maar moest even slikken toen ze dat zei. Alsof ik met plezier zoveel pijn heb. 😅

Ja hoor, en die van jou?

Jaaaa die! Hee sterkte he geniet nog maaar van spontaniteit nu het nog kan. Maar vooral dan van iemand die zelf echt meeega panisch over slaapjes deed (ik ben dus nog geen moeder maar werk met kinderen dus ik weet heus wel dat ze ritme en rust nodig hebben maar deze persoon ging echt een jaar ofzo dr huis niet uit ivm angsten voor drink of slaapproblemen terwijl ze echt de zoetste en gemakkelijkste dot vd wereld had gekregen... Ja sorry maar dan hou je idd geen leven meer over^^. En er is ook zoiets als je stress aan je kind doorgeven. Bij mij was ze echt simpel in verzorging als ik kwam helpen. Disclaimer ik weet dat er uitzonderingen zijn met kindjes met reflux, ziekte of gedragsproblemen, met en zonder diagnoses. En dat baby's buiten huis anders kunnen doen dan thuis. Ik heb het over een gemiddelde baby waarmee je zeker na een paar maanden echt wel weer een keertje mee naar vrienden toe kan e.d.

Nou dat vind ik ook wel een beetje kieskeurig van je hoor! (Grapje, niet dus!). Vermoeiend die mensen. Net als rokers die echt schijt aan zwangeren hebben. Als jij jezelf een eerder graf in wil roken. Vooral doen maar dwing mij niet in openbare ruimte mee te doen, gore stinkerd! (En groot respect voor de mama's die (proberen te) stoppen, dat lijkt me vast heel lastig!!)

Goeie reactie joh!! Mensen zijn idd zo goed als verstandelijk gehandicapt als ze zo reageren op iets waar anderen (zo knap openlijk!) zo hard voor hebben moeten werken!!

Nou die is gewoon gemeen hoor, hormonen of niet, alsof je je aanstelt idd!! Doe je echt niet hoor! Liever werk je lekker door want dat betekent dat je je goed voelt!

Dat is het dus ook echt. En stel je voor je vindt het achteraf niet zo extreem zwaar/vervelend allemaal, dan zou je dat niet mogen uitspreken, omdat het die ouders die dat wel hebben beledigd. Jij moet voor jouw gevoel al een disclaimer erbij zetten, terwijl andersom wel alles gezegd mag worden. Ik weet nog niet hoe het gaat zijn voor mijzelf. Maar met alles in het leven wat een grote verandering is, is het een kwestie van je draai vinden. Er zijn mensen die topsport doen of de wereld af touren en moeder worden, ook zij krijgen het geregeld. Dus het komt wel goed. Zelfs als het zwaar is.

Nou.... ook zonder hormonen is dit een rotopmerking!

Ik ben 39 en we zijn heel blij dat het gelukt is om zwanger te worden. Collega: dat is wel op de valreep hè?! Ik heb erom gelachen, maar dacht achteraf waar haalt ze het lef vandaan om zo’n opmerking te maken. Die mensen hebben geen idee dat je niet overal invloed op hebt.

Poh wat mensen wel niet kunnen zeggen zeg! 😅😅 Ze zouden zelf eens zoiets mee moeten maken. Dan praten ze wel anders.

Mijn schoonmoeder: Ik was ook zó dik in mijn zwangerschap. Oh...ik wist niet dat ik zó dik was...🥴 En draag je al zwangerschaps kleding?!? Ehhh ja ik ben 20 weken zwanger 🤷🏼‍♀️

Wat bizar om allemaal te lezen. Het is zo’n mooie en bijzondere tijd en dat mensen dan de behoefte voelen om zoiets te zeggen.. onbegrijpelijk. Mijn score tot nu toe: - Was het gepland? - Een trainster op de sportclub notabene: ‘ja, je wordt er niet slanker op hè?’ 🥹

Ik ben gelovig, christelijk. Dus veel opmerkingen in de trant van: - Ik dacht laatst nog: zou het zover zijn? - Oo dat dácht ik al! - was het gepland? - ga je nu verhuizen? Je woont in een appartement toch? Vind t soms wel lastig hoor! Wat ik ook veel merk is geroddel/ speculaties op werk dat ik binnenkort wel zal uitvallen omdat ik een keer duizelig was of een keer extra moet zitten (gehandicaptenzorg). Hoor dat dan viavia weken later dat dat dus al weken rondgaat. Ehmmm hier ben ik!! Je kan gewoon vragen

Tot nu toe vooral opmerkingen moeten "incasseren" als ik aangeef dat ik moe ben. De klapper was met 10 week zwanger dat ik bij een verjaardag bij schoonfamilie even op de bank ging liggen/hangen en dat ik de opmerking kreeg dat dit nog niks was en dat ik maar af moest wachten tot ons kindje geboren zou zijn.. Verder nog de klassieke "was het gepland" gekregen en een collega die een weddenschap met zichzelf had gelegd hoe lang het zou duren dat ik zwanger zou zijn