5 Reacties
3 dagen geleden
Hier frustratie dat ze wilde kruipen en nu frustratie dat ze zich wil optrekken en daarna komt frustratie dat ze wil lopen en vervolgens komt er frustratie dat ze nog niet genoeg woordjes kent om zich uit te drukken... kinderen zijn wandelende frustratie omdat ze altijd meer willen dan ze kunnen. Ze willen ook nabijheid. Maar om wat meer te leren even alleen te zijn (5 min, verwacht niet meer) kun je kiekeboe spelen, daarvan leren ze dat je niet echt weg bent als ze je niet zien. Ook blijven praten als ze alleen spelen helpt, want dan weten ze dat je er nog bent. En alles aankondigen wat je doet en gaat doen "ik ga naar de wc, ben zo terug". Het duurt even voor ze doorhebben wat het betekent, maar het komt vanzelf en dan is het handig.
2 dagen geleden
Reactie op Prax
Hier frustratie dat ze wilde kruipen en nu frustratie dat ze zich wil optre ...
Haha zelfde hier. Eerst wilde hij zitten, toen kruipen, nu wil hij optrekken 🫣🙈 elke keer weer nieuwe frustraties
2 dagen geleden
Mijne kan zich ook geen 5 minuten zelf vermaken, kan ook niet uit het zicht verdwijnen, echt pittig..
Het gekke is, bij mijn schoonmoeder - wie wekelijks oppast - kan ze zichzelf gewoon 55(!!) minuten zelf vermaken in de box.. nou dat is thuis echt onmogelijk hoor!
2 dagen geleden
Herkenbaar, lees even mee.. hier ook gestopt met rollen en nog niet zitten of tijgeren/kruipen dus vermoed ook wel frustratie. Hij wil het liefst de hele dag op de arm rondlopen.. heel lief maar met z’n bijna 10 kg vind ik het wel zwaar worden














