Niet lekker in vel

Hoi, Even iets van m’n hart waarbij ik hoop dat er misschien anderen zijn die dit gevoel delen.. Ik ben 8 wk zwanger van ons derde kindje. Het heeft even geduurd, dus had helemaal gedacht dat ik euforisch zou zijn wanneer het zover was. We hadden het even on hold gezet, omdat ik er zoveel mee bezig was dat ik even klaar was met de teleurstelling iedere keer. Toen was het dus ‘plotseling’ ineens zover! Ik voel me door de zwangerschap zelf enorm moe, wat ik ook gewoon vervelend vind. Maar hiernaast ben ik best down en heb ik niet persé dat hele blije gevoel. Mijn tweede zwangerschap was ik ook totaal niet mezelf, dus was hier al een beetje bang voor, maar dacht toch dat het anders zou zijn. Ik ga gewoon niet goed op die hormonen, vind het ‘saai’ want ik mag en kan ‘niks’ en vind het zo lang.. Ik wil ontzettend graag een baby, niets liever!! En ben super dankbaar dat het ons toch weer gegund is, maar die zwangerschap… Aankomende vrijdag heb ik opnieuw een echo waarna ik het aan de kids wil gaan vertellen en dan automatisch denk ik aan ‘de wijde wereld’. Ergens hoop ik dat het dan meer gaat leven en ik ook meer ga genieten van het idee? Het lucht op om het zo open en bloot ‘toe te geven’ en ik hoop dat er iemand is die misschien dit gevoel deelt??