Onbedoeld zwanger

Hoi allemaal, Gisteravond ben ik er achter gekomen dat ik ongepland zwanger ben. Ik ben sinds ruim een maand aan het daten en had eigenlijk voor aanstaande maandag een afspraak gepland staan om een spiraal te laten plaatsen. Omdat we 1 moment hebben gehad waarop we niet helemaal veilig zijn geweest (noem het dom, noem het nalatigheid, ik heb er in iedergeval erg veel spijt van) heb ik gisteravond een ‘early’ test gedaan, welke positief was. Vervolgens nog 2 digitale van clearblue gedaan en ook deze gaven ‘zwanger’ aan. Mijn eerste reactie was: dit is niet het juiste moment, ik wil de zwangerschap afbreken. De vader, waarmee ik nog steeds erg serieus aan het daten ben, heb ik meteen op de hoogte gebracht. Ook hij gaf aan dat hij het zou afbreken en dat het niet het moment is. Vanmorgen heb ik mijn huisarts gebeld en zij heeft mij doorverwezen naar een abortuskliniek. Echter, omdat ik er zó vroeg bij ben en dus nog nieteens overtijd ben, heb ik volgende week pas een afspraak kunnen plannen. Nu merk ik dat mijn hoofd heel erg bezig is met ‘wat als’ scenario’s bedenken, en dat ik zelfs een beetje twijfel. Ik denk dat dit ook de hormonen zijn misschien? Om even een situatieschets te doen om uit te leggen dat dit niet als het juiste moment voelt: ten eerste ken ik de vader pas 1,5 maand, maar daarnaast ben ik ook nog student, 27 jaar, die op dit moment haar studie (master geneeskunde, coschappen) tijdelijk heeft onderbroken omdat ik intensieve trauma behandeling aan het volgen ben voor PTSS. Ik hoop in het najaar weer mijn coschappen op te kunnen pikken en dan moet ik nog 1 heel jaar voordat ik afstudeer. Omdat de vader op dit moment geen actieve kinderwens heeft zit de kans er ook dik in dat ik het ‘alleen’ zal moeten doen. Ik heb een eigen appartement waar het theoretisch wel mogelijk zou zijn om een kindje op te voeden, maar rationeel weet ik dat het eigenlijk echt geen goed moment is nu. Toch blijven die ‘wat als’ scenario’s in mijn hoofd. Een half jaar geleden ben ik voor het eerst trotse tante geworden toen mijn zus een dochtertje kreeg. Ik pas regelmatig op op mijn nichtje en het voelt zo tegenstrijdig om mijn zwangerschap af te breken terwijl ik meemaak hoe mooi het krijgen van een kindje kan zijn. Ik ben benieuwd of er mensen met mij mee kunnen denken over wat ik kan doen om mijn twijfel los te laten of juist te onderzoeken. Vooral omdat ik nog een week moet wachten tot de afspraak denk ik dat er veel twijfel en gedachtes over deze ‘keuze’ gaan komen de komende dagen..