Hallo allemaal,
In januari heb ik na mijn miskraam een inwendige echo gehad. Ik vond dit behoorlijk vernederend. Ik snap dat er heel veel vrouwen zijn die hier geen enkele moeite mee hebben, maar ik wel.
Ik ben in januari zelfs alleen gegaan zodat ik me niet tegenover mijn vriend hoefde te schamen maar alleen tegenover mezelf en de VK.
12 september ben ik 8,5 week zwanger en krijg ik de eerste echo. Ik heb complete paniekaanvallen bij de gedachte dat ik mijn onderbroek weer moet uittrekken en dat er zo’n smerig apparaat naar binnen wordt gebracht. Ik voel me ongelofelijk vies en aangerand. Ik snap dat het medisch is en dat de VK “dit al honderden keren gedaan heeft”, maar dat helpt gewoon écht niet.
Ik kan toch niet de enige vrouw zijn die hier zo veel moeite mee heeft?