Ik merk onwijs erg aan mezelf zodra ik een kwaaltje heb (misselijk, last van de buik), ik redelijk gauw de handdoek in de ring gooi qua dingen doen.
Wetende dat een zwangerschap veel met je lichaam doet maar herken dit totaal niet van mezelf. Ik ga/ ging door tot uit uiterste. Zodra ik eenmaal die handdoek gooi, kan ik huilen en ben ik erg teleurgesteld in mezelf. En dan komt de grote vraag in mij: stel ik me nu niet aan?