Totaal ruptuur en opnieuw vaginaal bevallen.

Heb jij ook een controle in het ziekenhuis gehad? Ik was bij mijn eerste volledig uitgescheurd ook. Laatst moest ik naar het ziekenhuis, omdat ze gingen kijken of het weer volledig genezen was. Als dit niet was dan werd het deze keer een keizersnede. Gelukkig ben ik wel weer volledig genezen. Zij adviseerde om nu tijdens het persen door de verloskundige bijv een warm washandje op de perineum te drukken, dat de doorbloeding goed blijft en minder kans op scheuren. Of preventief een knip. Ik weet nog niet hoe ik daar tegenover sta, de kans dat je nog een x scheurt is wel groter als het al eens gebeurd is. Moet zeggen dat ik de vorige x niet meegekregen heb dat het uitscheuren zo erg was. En dat zonder ruggenprik of medicatie. Gek he hoe je lijf dan werkt. Maar spannend vind ik het zeker wel, nu eigenlijk extra door die afspraak. Schijnbaar gebeurd het in deze mate maar bij 2 tot 4%. We hadden dikke pech.

Ik heb ook een totaal ruptuur gehad bij mn eerste bevalling. Vk gaf als enige optie aan om preventief een knip te zetten, maar dat zie ik eigenlijk ook niet zitten. Ik weet dus nog niet wat ik moet doen en wil hier nog veel meer informatie over en wat mn uiteindelijke opties allemaal zijn. Ik vind het nu dus wel spannend om opnieuw vaginaal te bevallen, want ze zei als ik weer volledig uitscheur de kans op incontinentie vrij hoog is.

Ken je vroedvrouw Margot? Denk dat je daar heel veel aan kunt hebben in je onderzoek en mogelijkheden om een volgende keer te voorkomen (o.a. niet op je rug bevallen maar andere posities, bad bevalling enz). Sterkte, ik snap je angst zo goed!

Ik heb bij mijn eerste oik een totaal ruptuur gehad, mooi hersteld maar mijn gynaecoloog raad met de tweede juist een geplande keizersnede. Kans is groot dat het nog een leer scheurt en dan moeten ze littekenweefsel hechten, de kans dat het dan nog mooi heelt zonder incontinentie problemen is klein.

Spannend meiden. Ik heb echt alle punten aangetikt tijdens mijn eerste bevalling: totaalruptuur, placenta kwam niet los dus verwijderd op de O.K en een allergische reactie op het morfine pompje.. ik heb de dag na mijn bevalling een bloedtransfusie gekregen omdat mijn HB 2.8 was.. extreem laag. Ik ben nu ruim 11 weken zwanger en als ik moet nadenken aan een bevalling krijg ik nu al paniek.. ik krijg door deze reden een doorverwijzing naar het ziekenhuis vanaf 15wkn zwangerschap dan gaan we daar het e.e.a bespreken. Ik ben benieuwd. Jullie nagedacht wat te doen? Of wat anders te doen?

Shit dat incontinentie gedeelte hebben ze er bij mij niet bij vernoemd. Dat maakt het wel extra spannend

Jeetje jij hebt wel heel veel meegemaakt! Snap wel dat je het daardoor extra spannend vindt

Ik herken de angst. Hier hetzelfde. Mij werden voorlopig veel tegenstrijdige zaken gezegd. Door eerste gynaecologe werd gezegd dat ze dan liever geplande keizersnede doet, of dat ik op z’n minst me kan laten inleiden en bevallen met een epidurale zodat ik minder hard pers (maar dit lijkt me compleet onjuist). Ze gaf ook aan dat ze dan liefst preventief al een knip zet. Andere gynaecologe zei dat ik 50/50 kans heb dat het weer gebeurt, maar dat ik perfect kan vaginaal bevallen als ik dat wil en ze dan wel het oplossen achteraf mocht ik toch scheuren. En dan x maand later zei de eerste gynaecologe dat ik gerust vaginaal kan bevallen, maar dan liefst niet in bad zodat ze alles goed kan zien én dat ze toch het liefst preventief een knip zet. Ze zei ook dat de weg al gemaakt is bij een tweede, dat er minder lang moet geperst worden meestal en dat dit eigenlijk allemaal minder kans geeft op een nieuwe ruptuur. Volgende opinie die ik ga nemen is bij mijn zelfstandige vroedvrouwen. Ik weet het allemaal niet meer zo goed. Ik ben niet geneigd om een keizersnede te doen, want de onderkant is al kapot dus waarom zou ik dan ook nog eens mijn buik kapotmaken? 😅

Mijn eerste bevalling was een weeënstorm en vorderde zeer snel. Toen we terecht konden in het ziekenhuis 10 minuten na het telefoontje van de verloskundige bleek ik al 10cm ontsluiting te hebben. De bevalling begon om 4:30 en om 09:19 werd onze dochter al geboren. Dat ik uiteindelijk alsnog naar het ziekenhuis moest en 2u onder narcose op de OK heb gelegen om mijn totaalruptuur te herstellen vind ik tot op heden een lastig idee. Ik heb gelukkig geen restschade, buiten dat ik toch bij hoesten/lachen wel wat urine incontinentie heb, dit heeft waarschijnlijk ook met mijn bekkenbodem te maken en niet alleen met de ruptuur. Ik weet ook nog goed dat de gynaecoloog die mij vaginaal en rectaal kwam toucheren na de bevalling zei; dit moet niet nog een keer gebeuren. De bevalling is nu bijna 2 jaar geleden en sinds die tijd ben ik er van overtuigd dat ik een keizersnede zou prefereren (omdat ik niet opnieuw het risico wil lopen). Toch merkte ik dat dit bij de gynaecologen niet echt begrepen werd. 1 arts zei zelfs dat een totaalruptuur een afwijkende reden was om een keizersnede te wensen… Ben inmiddels ook zwanger van de 2e en krijg gesprekken bij de gynaecoloog om nog even alles op een rijtje te zetten. Voor mezelf weet ik 99% zeker dat ik een keizersnede wil, buiten dat ik doodsbang ben voor de ruggenprik. En ik zie op tegen een mogelijk kang herstel (is afwachten) terwijl we dus al een kind en ook een hond hebben. Het blijft lastig want je weet nooit of een 2e vaginale bevalling misschien wel goed gaat. Van de andere kant zeg ik ook altijd dat de dokters die een vaginale bevalling adviseren straks zelf niet met de restschade zitten als het misgaat. Niemand kan zwart op wit zetten dat het niet nog eens gaat gebeuren en dat maakt voor mij de keuze makkelijk. Hopelijk heb je er iets aan, je mag me altijd nog een privé bericht sturen.

Ik heb ook een totaalruptuur gehad bij mijn eerste kindje. Graag 3c. Een totaalruptuur een afwijkende reden om een keizersnede te wensen? Wat vreemd. Dat is echt totaal geen afwijkende reden. In andere landen, Amerika bijvoorbeeld, wordt zelfs vaak aangeraden om een keizersnede te doen na een totaalruptuur. Ik heb het idee dat gynaecologen de impact van een totaalruptuur onderschatten tov een keizersnede.

Echt waar? Heeft ze standaard advies bij een totaalruptuur met KS bevallen? Of was het omdat er bij jou nog schade was?

Jeetje wat tegenstrijdig. Maar het klopt ook niet allemaal. Ik vind het nogal wat jouw gynaecologen zeggen. Bijvoorbeeld dat de weg al is gemaakt bij een tweede en dat dat minder kans geeft op een ruptuur. Uit onderzoek blijkt juist dat de kans op herhaling vergroot is. Dat van die epidurale klopt in mijn beleving ook niet. Ik had een epidurale en juist mede daardoor heb ik veels te hard geperst en kon ik niet goed mijn eigen lichaam volgen. Dat jouw andere gynaecoloog zegt dat ze het wel 'even' oplossen als je achteraf scheurt vind ik ook echt veeeeeels te kort door de bocht.

Dat van die onderkant is al kapot en buik nog niet herken ik wel. Dat is voor mij ook de overweging om misschien toch voor een vaginale bevalling te gaan. Maar aan de andere kant dan krijg ik straks aan de onderkant nóg meer klachten of moet ik een stoma. Hoe sta jij daar tegenover?

Hier ook totaal ruptuur maar super goed gehecht waardoor ik vanaf moment 1, geen last heb gehad. Bij de VK gevraagd hoe en wat nu met de 2e. In mn dossier staat namelijk al dat ze preventief knip adviseren. VK gaf aan dat een ruggen prik niet handig is qua pijnstilling en dat een keizersnede op basis van totaal ruptuur eigenlijk niet meer wordt gedaan, tenzij ze zien dat je niet goed bent hersteld. Ik vind het nu ook best spannend, zeker omdat ze zei dat de percentages ook hoger liggen om nog een keer een totaal ruptuur op te lopen en dat de kans op blijvende schade dan een groter is. Ik ben dus ook benieuwd welke informatie jullie krijgen, voor mij voelt het nu best onzeker.

Volgens mij heeft Nira van Dijk hier ook eens een stuk over geschreven op haar instagram " bevallen als een baas" Wellicht dat djanifa verlosmoeder hier ook een filmpje over heeft op haar youtube kanaal. Vind op die pagina's wel waardevolle info of tips

Ik weet het niet. Ik vind het extreem moeilijk om te beslissen. Voor een of andere reden ben ik er van overtuigd dat ik gescheurd ben omdat ik op het einde te snel en te hard heb geperst. En ik denk dat ik dat nu niet meer zal doen, omdat ik weet wat er komt? Plus iedereen rondom mij weet dat ik niet meer mag scheuren, dus iedereen zal wel klaarzitten om eventueel in te grijpen en alsnog te knippen? Ik weet het niet. Misschien ben ik mezelf blaasjes aan het wijsmaken. Ik weet het allemaal niet meer goed.

Ja, wat je zegt is ook wat ik denk allemaal. Dus ik weet het niet meer goed. Anderzijds is de kans op een nieuwe totaalruptuur 4-8% hoger, las ik. Wat idd verhoogd is, maar niet als in “je krijgt sowieso weer een”. Dus vandaar dat ik de keuze zo moeilijk vind. Wie weet loopt deze keer wél alles goed. Ik heb momenteel ook geen grote restletsels, buiten dat ik niet meer op een trampoline kan springen zonder in mijn broek te plassen. En dat ik soms mijn windjes niet kan ophouden, maar dit gebeurt zelden. Dus ja, wat doe je dan.

Ik vroeg ook om een knip. Maar mijn bekkenbodemgynaecoloog zei toen dat een knip voor meer rupturen zorgt, tenzij je een kort perineum hebt. Dat willen ze dus juist niet meer doen bij mij omdat ik geen kort perineum heb 🫣 Oh de ingewikkeling

Ja helemaal eens. Mijn gyn had me weer een vaginale bevalling aangeraden omdat de kans op een nieuwe ruptuur max 10% is en de kans op verergering van klachten na ruptuur 20%. Dus totale kans van 2% op verergering van klachten. Dat is bijna niets... Wat fijn dat je zo weinig last hebt. Ook geen last van trekkerigheid, strakheid littekens of jeuk? Ik ben jaloers!

Zo lastig he! Mijn gyn zei ook dat de kans bij een eerste 2-4% is, om in die mate uit te scheuren en een tweede keer verhoogd tot 8%. Bij die 4% dus al dikke pech. Hopelijk horen we nu allemaal bij die grotere % dat het wel goed kan gaan. Moet zeggen dat al die verschillende adviezen het wel ingewikkeld maakt.