23 Reacties
15 dagen geleden
Ik had in mijn eerste trimester zoveel last van misselijkheid en duizeligheid dat ik niet eens de deur uitkon. Mijn huisarts heeft geholpen het bespreekbaar te maken. Met mijn werkgever heb ik geregeld dat ik 4 dagen thuis kon werken en dan nog Max 70%. "Red je het niet dan red je het niet" zei mijn manager heel schappelijk. Heb veel van mijn deadline gedreven werk overgedragen. Ik heb een zware management functie, maar al enkele traumatische miskramen achter de rug. Ik ben altijd degene die voor iedereen klaar staat, maar nu lukt dat even niet. Mijn manager gunt het mij 100% dat deze zwangerschap voorspoedig verloopt. Mijn advies, bespreek het met je huisarts, bespreek het met je werkgever. Ik herken het schuldgevoel, maar je moet echt voor jezelf en je kindje opkomen.
15 dagen geleden
Ik werk ook in het onderwijs. Ik ben er in de zomervakantie achter gekomen dat ik zwanger ben, en ben eigenlijk direct na de zomervakantie in de ziektewet gegaan door mijn HG. Ik voelde me ook enorm schuldig tegenover mijn collega’s en de kinderen. Maar je eigen gezondheid en die van je kindje gaan altijd voor. Denk aan jezelf. 🩷 Het is even lastig om je er aan over te geven, maar uiteindelijk brengt het je rust. Zwangerschap vraagt zoveel van je lijf.
15 dagen geleden
Absoluut een herkenbaar gevoel dat je je schuldig voelt. Hier werkzaam in de zorg en trok het ook niet meer.. Vond het zelf heel moeilijk maar nu ik 50% werk gaat het al veeel beter met me! En zelfs dat begint nu af en toe wat pittiger te worden en ben pas op de helft.. Ik heb nu gewoon zoiets wat niet gaat dat gaat niet en de baby is momenteel belangrijker als werk. Hopelijk vind je snel een passende keuze!