Zwanger en rouw

Veel sterkte. De grootmoeder van mijn man is overleden toen ik 6 weken was en mijn tante toen ik 14 weken was. Dat is natuurlijk niet te vergelijken met je broer! Laat de rouw zeker toe ondanks je zwangerschap. Je kindje zit veilig. Ook dubbele emoties is echt héél normaal!

Mijn schoonmoeder is overleden op de dag dat we onze 13 weken echo hadden. We hebben, en hadden, daardoor wel een wat ander gevoel bij de zwangerschap. We zijn bijvoorbeeld ook nog helemaal niet met namen voor de kleine bezig geweest. Ik vind het best lastig om er mee om te gaan!

Ik. Binnen 1 week 2x bij een uitvaart geweest. Van 2x moeder van vrienden van ons. Ik merkte vooral dat ik wat meer harde buiken had en dat mijn lijf spanning vast hield. De enige tip die ik kan geven. Geef de emoties de ruimte en zorg voor jezelf. Neem een massage, warm bad, lekker taartje. Veel sterkte

Jemig zeg, dat is nogal wat 😢 nee niet op die manier ervaring maar zou idd heel fijn als je iemand vindt waarmee je kan uitwisselen. En ms een professional erbij? Want het zijn zulke totaal tegengestelde gevoelens en ervaringen. Zwanger zijn en je broertje verliezen ❤️

Jeetje zeg gecondoleerd💖. Ik ben niet iemand verloren in mijn zwangerschap nu. Maar vorig jaar ben ik 5 personen waaronder mijn vader en mijn opa en oude huisgenootje van pas 30 jaar verloren. Mijn vader was mijn beste vriend en mijn steun en toeverlaat.. rouw nog altijd om hem en mis hem vreselijk.. zeker nu ik zwanger ben. En ook rouw ik nogsteeds om de andere allemaal.. blijft moeilijk helemaal als het zo vers is en zo dichtbij is. Je mag altijd contact opnemen als je daar behoefte aan hebt. Al is onze situatie niet het zelfde 🫂❤️

Gecondoleerd met jouw verlies. Een maand geleden is mijn moeder overleden toen ik 14 weken zwanger was. Ze heeft gelukkig nog mee kunnen krijgen dat ze oma zou worden, maar sinds gisteren weten wij het geslacht. Dat is zo’n leuke ervaring, maar Dat gaat gepaard met heel veel verdriet. Mocht je er behoefte aan hebben, dan mag je altijd contact opnemen. Ik merk dat ik ook heel erg zoekende ben in hoe hiermee om te gaan.

Wat ongelofelijk verdrietig en onwerkelijk voor je. Ik heb niet dezelfde ervaring maar wel te maken met soms erg tegenstrijdige emoties. Mijn vader is ongeneeslijk ziek en het is onzeker of hij de geboorte van zijn kleinzoon, ons kind, zal meemaken. Wat mij helpt is er niet tegen te vechten en me realiseren dat het allemaal tegelijk mag en kan bestaan. Je mag vrolijk en gelukkig zijn zonder schuldgevoel, maar je mag ook verdrietig zijn zonder schuldgevoel. Ik kan me geen voorstelling maken van het diepe verdriet van zo jong je broer te verliezen, maar wens je heel veel sterkte. ♥️

Wat verdrietig zeg zo onverwachts, gecondoleerd:( Toen ik 10 weken zwanger was ben ik een goede vriendin verloren die al een jaar erg ziek was. Heel moelijk is het contrast tussen een leven dat (veel te vroeg) eindigt en nieuw leven dat groeit... het enige wat ik je kan meegeven is, je mag alles voelen en toestaan. Alle gedachten en gevoelens zijn oké en mogen er zijn. Veel sterkte ook allemaal

Jeetje wat heftig. Ik kan mij goed voorstellen hoe moeilijk dat is. Onze dochters is vorig jaar (2023) op tweede kerstdag overleden. Als je graag wil praten kan je een privébericht sturen naar me. Sterkte!