Houden of niet

Ik weet hoe je je voelt.. heb in dezelfde situatie gezeten nu en toch besloten om het te houden. Beste keus ooit.. uiteindelijk komt alles op z’n pootjes terecht. Sterkte met je keus power vrouw ❤️

In ieder geval proficiat! Het is inderdaad een hele moeilijke keuze waar alleen jij over kan beslissen 😊

Heftig zeg. Niemand kan er over oordelen natuurlijk, het antwoord op deze vraag moet echt uit jouzelf komen. Niet alleen met je hart maar ook met je hoofd. Als je überhaupt in staat bent om er eventueel voor te kiezen om het niet te houden natuurlijk.. Ik heb geen idee wat ik zou doen. Wat ik wel sneu vind, is dat je 2 meiden de weekenden en vakanties naar papa gaat en dit kleintje geen papa heeft en achterblijft. 😥

Wat een heftig en moeilijk besluit om te nemen, welke het ook wordt. Kan je alleen heel veel sterkte wensen. En je misschien laten weten dat je kindje houden veel kracht vraagt, maar het niet houden misschien nog wel meer. Alleen jij weet welke keuze voor jullie de beste is. Je kan bij een hulpverlener terecht om over dit soort keuzes te praten. Vraag om hulp als je dat nodig hebt.

Ja dat laatste vind ik ook heel erg! En ook voor m'n jongste dochter die toch wel gevoelig is en dit soort dingen zeker oppikt en 't dan erg gaat vinden dat 't kindje niet met hun mee gaat enz.

Pas geleden nog voor dezelfde moeilijke beslissing gestaan, alleen in een heel andere situatie, maar ook een zeer lastige, ik heb besloten het kindje te houden en te roeien met de riemen die ik Heb, dit kindje is ook van een andere papa dan mn andere kindjes, en zal dus ook niet meegaan als de andere naar hun vader gaan maar ik denk persoonlijk dat de kindjes erin mee groeien, ze worden ook ouder begrijpen dingetjes beter, denk dat dat allemaal wel goed komt. Welk besluit je ook neemt, zolang je er zelf helemaal achter staat is dat de juiste, je zal voor jezelf een aantal afwegingen moeten maken. Heel veel sterkte met het maken van deze moeilijke keuze!

Vanmorgen een afspraak gemaakt bij de verloskundige om te zien hoe ver ik was. Uitgelegd en kon tussen de middag terecht. Met de gewone echo zag ze niet veel. Gelukkig vroeg ik een beetje door waardoor ze 't inwendig heeft gedaan. Daar is gezien dat 't kindje zich waarschijnlijk in m'n baarmoedermond heeft genesteld. Dit komt bijna niet voor en word nu met spoed naar 't ziekenhuis gestuurd waar ik over een uur moet zijn. Mijn keuze lag meer bij houden maar nu heb ik helemaal geen keuze meer... Alles in m'n lichaam schreeuwt dat ik zwanger ben.. Ik ben best verdrietig 😔

Heel veel sterkte

Och wat heftig! Heel veel sterkte 😥

Afspraak in het ziekenhuis gehad. Alles was extreem onduidelijk. Bovenin in mijn baarmoeder is ook iets te zien en dus in m'n baarmoedermond maar dat hoeft niks te zijn. Het kan dus zeker nog alle kanten op. Gestart met foliumzuur mocht het wel doorzetten en ik het houden.. Wat hoogstwaarschijnlijk is als dit toch een goede zwangerschap word.

Ach jeej wat heftig. Heel veel sterkte.

He bah wat een onduidelijkheid zeg! Wanneer moet je weer terug komen?

Jeetje wat zal je overlopen van emoties. Wij vonden het al ontzettend moeilijk om een keuze te maken voor dit derde (verrassings)kindje, terwijl wij getrouwd zijn. We hebben drie weken lang lopen wikken en wegen. Hier vanwege gezondheidsredenen van mij. Ik wil zeggen dat je de tijd moet nemen voor je beslissing. Als er nog iets te kiezen valt voor je want volgens mij is er nu veel onduidelijkheid. Wees extra lief voor jezelf. Zorg voor ruimte in je hoofd. Ga wandelen, sporten of iets doen waardoor je je hoofd leeg kunt maken en goed alles kan overdenken maar ook voelen. En uiteindelijk is er geen foute keuze. Kiezen voor je huidige gezin is ook kiezen voor 3 levens die belangrijk zijn.

Volgende week maandag middag. Het lijkt mij dat er dan toch echt veel meer te zien moet zijn? Ik was eigenlijk verbaasd dat er nu bijna niks te zien was..? Ik zou nu 5 weken en 1 dag moeten zijn.

Wat een lieve reactie! (de anderen net zo hoor 😘😘) Ja klopt m'n gedachten en emoties gaan alle kanten op.. Maar ik merk dat ik bij de gedachten nog een kindje te krijgen erg blij word. En mijn kids zouden (wat ze sporadisch wel eens roepen) ook nog wel een broertje of zusje erbij willen. Maarja zonder partner doe je dat niet zo snel.. En de leuke vrijgezellen mannen lijken wel verbannen uit m'n omgeving 😅 Als dit toxh een goede zwangerschap blijkt te zijn heeft dit kindje al wel heel veel doorstaan om bij ons te komen ❤️ en heeft het dan niet zo moeten zijn...?

Met 5 weken kunnen zevolgens mij nog niet zo heel veel zien behalve dat er een vruchtzakje is en als je geluk hebt dan misschien een wit vlokje wat het vruchtje zou zijn maar als die net aan de verkeerde kant zit dan heb je kans dat ze het niet kunnen zien. Ik duim voor je, ik hoop zo voor je dat alles goed zit! Dat het maar snel maandag mag zijn en dat je wat meer zekerheid krijgt 😘

Ik weet hoe moeilijk de keuze is. Hoe je heen en weer geslingerd wordt tussen allerlei emoties en gedachten. Gek werd ik er van. Bij mij hielp een gesprek met de huisarts en een lieve vk ook. Na het zien van een kloppend hartje was ik eerst uren in shock en opeens merkte ik dat al m’n bezwaren van tafel waren.. Er was gewoon maar 1 optie over gebleven. Maar nogmaals: geen keuze is verkeerd in mijn ogen. Heb je al met iemand gepraat erover?

Ik zou er zeker nog een keer goed over nadenken, hoe hard je hormonen ook schreeuwen dat dit misschien zo had moeten zijn. Het eerste jaar gaat super zwaar worden. Jij snachts met een baby, je staat er altijd alleen voor. Niemand die een keer kan gaan als jij kapot bent. Of je een doekje kan aangeven als de baby heeft gespuugd, een luier aan kan geven als hij of zij onder de poep zit. Flesje maken, aangeven. Ik kan me niet voorstellen hoe ik het zonder partner had moeten doen.. daarbij komt dat je 2 meiden waarschijnlijk schoolgaand zijn en je dus smorgens vroeg weer klaar moet staan om die meiden fris en fruitig naar school te brengen met ontbijt erin en een tasje lunch mee. Sportclubjes van de kids, je eigen werk, huishouden. Het is nogal wat..... 😥

Hoi! Nou dat staat m'n keuze niet in de weg. Ik heb het in het verleden ook altijd wat dat betreft ' alleen' gedaan. Mijn ex partner is chronisch ziek en ik gaf bv en hij werkte dus snachts kon hij niet zoveel en had hij z'n slaap hard nodig. En overdag deed ik 't ook allemaal zelf. Eerst maar afwachten of 't uberhoubt wel goed zit allemaal.. Spannend. De verloskundige belde me net nog even hoe het ervoor stond en leven erg met me mee merk ik. Heel fijn!

Ai, wat een moeilijke situatie. Hier kunnen wij helaas niet zoveel over zeggen. Deze keuze moet je helaas alleen maken. Heel veel sterkte met de beslissing.