Niet samenwonen of slapen maar wel kind samen

Hoe oud zijn de andere kinderen?Wat geven ze voor reden aan dat je niet mag blijven slapen?Wat vind je partner ervan?

5,7 en 8, ze vinden me heel lief maar ik ben niet hun moeder, ze voelen zich er niet fijn bij als ik blijf slapen, dat is het antwoord wat we krijgen, echter zijn we al wel een aantal keer op vakantie geweest en toen eas het geen probleem dus dat is ook een beetje vreemd (we sliepen tijdens de vakanties ook niet bij elkaar maar ieder bij een kind). In het begin hebben we er ook bewust voor gekozen dat nog niet te doen, zodat ze konden wennen aan de nieuwe situatie naar dit duurt inmiddels al jaren en mijn geduld raakt wat dat betreft gewoon een beetje op. Enerzijds wil hij natuurlijk de kinderen horen en naar ze luisteren en dus geen dingen doen die ze niet willen, anderzijds wil hij het gaan forceren maar is dan bang dat de kinderen niet meer graag naar hem komen, het is dus heel dubbel.

En evt gezinstherapie?iemand van buitenaf even mee laten kijken zodat jij je eigen plek ook gewoon kan gaan innemen. Als je al jaren samen bent is het ook tijd voor die kinderen om stappen te gaan zetten

Ik vraag me eigenlijk af waarom er naar de kinderen geluisterd wordt in dit geval. Tuurlijk bouw je zoiets in het begin op, en ga je er voorzichtig mee om. Maar daarna hebben kinderen hier toch helemaal niks meer over te zeggen....? Jullie bepalen en maken de regels als het goed is, en zeker niet de kinderen. Jullie (de papa dan is dit geval) is hun ouder en niet andersom. Maar goed dat is mijn ongezouten mening. Dat je dit al jaren volhoudt vind ik erg knap, ik had dit echt niet gekund!! Respect voor jou 🙏