12 Reacties

3 jaar geleden

Haiii, ik ben 27 weken zwanger en ook alleen. Ik snap je emoties en hormonen heel goed maar je moet onthouden dat je heel sterk bent en je dit kan! Je maakt je eigen kleine kopie hoe bijzonder is dat? Ik weet zeker dat als je haar vast hebt je onwijs veel van haar houd. Ook al word het misschien moeilijk en ben je jong. Je mag me ook privé berichten als dat hier mogelijk is of ergens anders toevoegen als je wilt kletsen of even je verhaal kwijt wilt. Ik ben 26 en vind het alleen zijn soms ook moeilijk. Ik krijg trouwens ook een meisje! Groetjes

3 jaar geleden

Gelukkig heb ik hier geen ervaring mee maar ik kan mij voorstellen dat dit heel heftig is voor je. Ik kan je maar 1 advies geven waarvan ik denk dat je dit echt ‘moet’ doen; zoek hulp via je huisarts. Want dit is niet goed voor jou maar ook niet voor je kindje. Het is juist heel knap dat je hier eerlijk voor uit durft te komen. Lijkt mij niet makkelijk. Heel veel succes en sterkte!

3 jaar geleden

Geen ervaring met de situatie. Maar wat ontzettend naar dat je er in deze situatie moet achter komen. Alles is nieuw en dat doe je het liefste samen, dat hij nu zijn verantwoordelijkheid niet neemt en jou er mee laat zitten zegt meer over hem als over jou. En met de hormonen erbij gaat het natuurlijk dubbel op. Maar desondanks ben je nu inverwachting van een wondertje, en ook al zie je dat misschien nu als een verkeerde keuze, je neemt je verantwoordelijkheid wel voor de kleine ook al komt er veel op je af wanneer je er alleen voor staat. 😘

3 jaar geleden

Hai hai ik was enige tijd ook een alleenstaande moeder. Ik kon het eerst niet geloven maar uiteindelijk is het me gelukt. Nu ben ik 29 weken en leef ik wel met de vader van mijn kind. Is voor mij erg nieuw. Maar geloof me ik weet hoe jij je voelt hoor. Praat er met je huisarts over zodat je hulp kam krijgen. Ik was best koppig en deed het niet maar liever had ik.dat wel gedaan hoor. Ik was toen 23 en nu ben ik 37 en weet ik wat ik wel kan doen. Kop op meid. Je bent sterker dan je denkt. En is makkelijk gezegd dan gedaan maar denk aan je kleine en dan ga je merken dat je mama modus aangaat en je kan de hele wereld aan met je kleine.

3 jaar geleden

Lieve schat Wat sneu om dit te horen ,maar wij vrouwen zijn sterker gemaakt dat je denk en je kan dit aan. Als je straks je kleine hebt zullen er best paar moeilijke dagen zijn maar veel meer prachtige dagen. Het alleen moeten doen lijkt me niet makkelijk en zeker niet als je nog zo jong bent. Hoop dat je steun en hulp via je famile of vrienden kan vinden. Vergeet 1 ding niet je kleine is een geschenk speciaal voor jou.

3 jaar geleden

Lastige situatie, maar je gaat het zeker kunnen. Leeftijd maakt niet uit iedere vrouw wordt een keer voor eerst mama. Alleen is erg lastig zeker als je niet op de vader kan bouwen. Je zult sowieso van je kindje gaan houden, want je wilde er toen toch voor gaan. Omdat nu de vader er niet is, denk je anders maar dat komt echt wel goed. Geloof in jezelf. Je zal een top mama worden.

3 jaar geleden

Heel vervelend begrijp wat je meemaakt. Ben nu 21 jaar en 27 weken zwanger toen ik 8 weken zwanger was hebben zijn ik en me ex der achter gekomen dat ik zwanger was. We waren al 2 jaar samen en al maar hij wou niets met ons te maken hebben tenzij ik abortus zou nemen. Dus sindsdien sta ik der alleen voor. In het begin is het vooral zwaar maar het word steeds minder zwaar en geloof me het maakt je heel sterk en een betere moeder omdat je 2 rollen moet opvullen.

3 jaar geleden

Ik weet dat andere moeders het ook alleen konden dus jij ook. En wie weet wat in de toekomst op jou wacht. Vast en zeker een hele lieve zorgzame man, die heel veel om jou en je kindje geeft. Waardoor het niet voor niets, het em toch niet werd met de gene die je in de steek liet. Jezelf en je kleine op 1 geniet van de mooie nieuwe tijd die eraan komt. Je verdient liefde geen tranen. Soms vind je liefde niet bij de persoon maar in de liefde voor je kindje. En die kleine houdt heel veel van jou en wilt je zeker niet verdrietig zien. Nou prinses 😘 Koppie omhoog fuck je ex Washandje over je gezicht >You got this mama “Elke dag in de spiegel Iedere avond fuck hem De baby en ik we got this! “ En vast familie en vrienden een buur die je klaarstaan. Je bent nooit echt alleen. ❤️

3 jaar geleden

Hoi, ik ben net 18 en word ook een alleenstaande moeder (27 weken). Gelukkig woon ik nog met mijn moeder die mij ook helemaal zelf heeft opgevoed. De vader van mijn baby heb ik geen contact meer mee. Hij wilde eerst dat ik abortus ging doen, maar toen hij hoorde dat ik het echt ging houden heeft hij geprobeerd om me van gedachten te laten veranderen. Dat is niet gelukt en ik hoor nu niks meer van hem, maar ik vind dat dit beter is voor mijn toekomstige zoontje. Hij verdient niet een vader die hem niet op deze wereld wenst. 🥺 Ik heb in het begin heel veel twijfels gehad, ook omdat veel mensen en vriendinnen (nog steeds) heel erg oordelen over mijn keuze. Ik ben blij dat ik toch m’n hart heb gevolgd en een hele lieve moeder heb die me met alles steunt. ❤️ Ik hoop dat als je dochtertje er eenmaal is dat je dan voelt hoe geweldig het is dat jij in je eentje gewoon een mensje op de wereld hebt gezet! :)

3 jaar geleden

Ten eerste wat naar dat je nu in deze situatie bent beland. Ten 2de, ik zeg altijd, niets is voor niets en alles heeft zijn reden. Onthoudt dit! Ik snap je gevoel uit duizenden. Laat dat gevoel ook toe, 1 ding zal een geruststelling zijn. Als het er eenmaal is ga je van je kleintje houden ondanks jouw gemixte gevoelens. Maar hier kom je overheen echt waar. Hoop dat je mensen en steun om je heen hebt die voor afleiding kan zorgen maar uiteindelijk zul je het zelf moeten doen. Accepteer de situatie hoe die nu is. En ga voor de 100% voor jezelf en de kleine. Het leven is met vallen en opstaan. Of je nu kinderen hebt of niet. Het maakt je wie je word op den duur. Het zal allemaal niet makkelijk gaan. Maar op een dag kom je je zelf tegen en denk je hoe hebt ik dit toch allemaal gedaan ECHT WAAR! Meis maak je geen zorgen ik weet dat je dat wel doet, maar er zal (altijd) hobbels op je wegen zijn maar je komt er doorheen hoe dan ook. Probeer te genieten ondanks hoe je je voelt soms. En ga eruit als dat mogelijk is. Emotioneel zijn is niet erg maar probeer je ook te herpakken als dat kan. Tis niet erg. Dikke knuffel van een moeder die ook veel meegemaakt heeft en weet waar ik het over heb.

3 jaar geleden

Lastig hoor ik begrijp je ..ik ben wel geen 20 maar 39 en woon in t buitenland ..alleen dus ook geen ouders om me heen die me kunnen helpen..toen ik 2 maanden zwanger was heeft mijn vriend me verlaten en sta er nu alleen voor ...en ben ondertussen 27+6 ..heb ook ff getwijfeld of ik t zou kunnen alleen ..ik kom van gescheiden ouders en weet hoe moeilijk t is Gelukkig krijg je of kan je veel hulp krijgen in Nederland..hier in Griekenland is dat wel anders ... gelukkig probeer ik positief te blijven t is so een wonder een leven in je te hebben..en ben me er langzaam van overtuigd dat alles goed gaat komen...ik weet niet of je je baby al goed voelt maar bij mij was dat t moment dat ik echt verliefd werd op m'n baby en er alles in de wereld voor over heb om positief door te gaan ...we kunnen t , ons moeder gevoel komt en dan is alles goed wil ik in ieder geval geloven..keep your head up je kunt t !!!

3 jaar geleden

Het is heftig om het alleen te doen maar tegelijk ook super stoer!! Ik was 31 jaar en net 7 weken zwanger toen mijn ex zich bedacht het misschien toch niet te willen. Vanaf dat moment wist ik dat ik er alleen voor kwam te staan. Ik had alles in het teken van mijn dochter gezet. Ik heb uiteraard ook hulp gekregen maar toch sta je voor veel dingen alleen. Ik heb die tijd veel verdriet gehad en zeker met die heftige hormonen. Maar achteraf ben ik er echt heel erg trots op. Ik deed het toch maar "even"! Toen mijn dochter 2 jaar was kwam ik mijn huidige vriend tegen en we zijn inmiddels tot een mooi gezin vergroeid en krijgen we van de zomer onze 2e dochter!! Ooit zal mn eerste dochter het hele verhaal horen maar dit is nu haar vader en zijn ze gek op elkaar. Je weet niet wat er voor je is weg gelegd in de toekomst. Probeer te genieten van het mooie wonder, kijk welke mensen in je omgeving je kunnen steunen en helpen. Je hoeft niet alles alleen te doen maar vaak weet je zelf wel wat het beste is voor je kindje. Dus luister vooral naar je gevoel maar het is goed om daar wel over te praten. Heel veel succes!!