Zoals het bericht "pittige fase" is het bij ons ook mega pittig momenteel.
Op zich is ons zoontje best een mega vrolijke en actieve kerel. Maar de driftbuien worden steeds erger. Maar ook een aantal andere zaken.
Zo wou hij dit weekend bij mij bij a niets eten. Max 5 hapjes van zijn patatjes, 2 beten van een banaan, een paar druiven en daarna ging hij mama voeren, zelfs geen knijpzakje of koekje ging er volledig in. Zij melk dronk hij wel, maar niet op zijn gebruikelijke uren en meestal in 2 keer. Het enige wat hij wel goed at is een yoghurtje. Hij weigerde zelfs het eten van zijn papa, dat lust hij super graag, zodra papa staat te koken of een bord vult staat hij aan zijn broek te trekken. Maar nu niets.
Vandaag in de opvang heeft hij wel flink gegeten, bordje leeg, en ook zijn fruit op. En dit is niet de eerste keer.
Wat hij dan weer in de opvang niet meer goed doet is slapen. Hij doet al sinds zijn 10 maanden slechts 1 dutje, en dit meestal tussen 2 a 3 uur lang. Maar sinds een week wordt het steeds korter, vandaag zelfs maar 25 min. En ze kan hem niet laten liggen want hij begint te huilen.
Bij mij heeft hij dit weekend wel goed geslapen, en huilt hij nooit als hij wakker wordt, vroeger in de opvang ook nooit.
Hij is altijd een heel makkelijk kind geweest, de eerste 6 maanden bij de opvang heeft hij nooit gehuild. Ze zei wel eens "kan die wel huilen, want heb het nog nooit gehoord". Maar sinds hij 1 jaar is (5/8), is hij heel erg veranderd. Heeft even last gehad van verlatingsangst, dat is gelukkig weer voorbij. Slaapt slecht, huilt veel vaker, ...
Hem verschonen is thuis ook een drama sinds 2 maanden. Terwijl dat vroeger nooit een probleem was, hij het zelfs altijd leuk vond want het is aan de raam op de eerste verdieping en kan hij lekker naar buiten kijken. Maar nu gaan we nog maar de kamer binnen en begint hij al te huilen,leg ik hem neer dan zal hij alles doen om te kunnen vluchten. Een echte paling.
Bij de onthaalmoeder blijft hij gewoon rustig liggen, geen kreetje of beweging te bespeuren. Idem verhaal bij het spoelen van zijn neusje, bij mij drama, bij de onthaalmoeder ligt hij netjes stil.ze heeft het voor mij gefilmd.
Toch gek hoe het zo kan verschillen.
Herkenbaar?
Dat is inderdaad herkenbaar. Zowel bij mijn kindje als bij dat van mijn vriendin. Bij de dagmoeder of oma en opa zijn ze altijd flinker. Hier zeggen ze vreemde ogen dwingen ;)
Dat is inderdaad herkenbaar. Zowel bij mijn kindje als bij dat van mijn vriendin. Bij de dagmoeder of oma en opa zijn ze altijd flinker. Hier zeggen ze vreemde ogen dwingen ;)
Herkenbaar! Maar die fase is bij ons alweer voorbij 😅. Heeft wel een maand of 2 geduurd. Weet niet zo goed was het was. Verschonen was een worsteling, gaan slapen ook, veel wakker worden, driftbuien, met dingen gooien, slaan. Maar inmiddels is ze weer haar oude, lieve en rustige zelf. 🤷🏼♀️ Dus er is wel hoop! 😘
Heel herkenbaar! Bij ons proberen ze uit en weten ze heel goed hoe wij reageren op hun. Ze zijn zich aan het ontwikkelen en elke keer komen er nieuwe dingen bij, inderdaad een fase. Alles wat zij zien of doen is nieuw en moeten zij weer verwerken op hun eigen manier. Ze kunnen nog niet praten en hun gevoel uiten dus gebeurd het op een andere manier, zoals met dingen gooien, driftbuien etc….Komt zeker goed hoor!! 🥰
Heel heel herkenbaar.. ik was ook al bang dat het misschien aan mij zou liggen! Fijn om te lezen dat het echt ff een fase is... wel een heeeele zware vindt ik pffoe😅
