Wat kan ik het beste doen?

Ik ben een getrouwde dame van 23 jaar en in verwachting van een jongen Ik zit van binnen met een heel groot probleem sinds ik getrouwd ben en in verwachting ben ben ik mezelf heel hard tegen gekomen en dan kan je denken aan: Dat ik me eenzaam voel niet gelukkig emotioneel overbelast en als ik zo naar mijn leven kijk vraag ik me af hoe dat komt Ach ja ik weet zelf al antwoord daarop Het heeft te maken met het verleden maar toch Ik heb een leuke man leuk huis en toch zijn er heel veel dingen Waaraan ik tegenaan loop voordat ik trouwde leerde ik mijn man kennen voor ruim 5,5 jaar Het Was liefde op het eerste gezicht paar jaar later besloten om een kind te nemen sinds dien ben ik mezelf verloren van binnen Ik ga het niet mooier maken dan dat het is maar het leven is best lastig als je getrouwd bent je leert jezelf kennen je leert hem kennen en je leert het leven kennen onder een dak. We hebben de laatste tijd vaak ruzie omdat ik hem gewoon Simpelweg niet vertrouw en dan kan je afvragen is iets gebeurd dat je hem niet vertrouwd in het verleden toen we nog een relatie hadden heeft hij mij voorgelogen dat hij geen social media had en achteraf ben ik daar toch achter gekomen dat het wel zo is En dan kan je denken Ja jullie waren toen nog jong fouten maken kan maar toch heb ik dat hoofdstuk niet kunnen sluiten en ik heb er tot de dag van vandaag nog steeds heel erg veel moeite mee dat wanneer hij bijvoorbeeld op zijn telefoon zit en op Facebook of op Instagram zit dat toch denkt want stel dit Stel dat. ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd halen om negatief te denken Ik ik ben continu in de negatieve bui continu verwacht ik iets negatiefs als ik naar de werkelijkheid kijk is hij altijd in staat om zijn telefoon te geven en weet ik al zijn wachtwoorden maar toch geeft hij me toch niet het gevoel dat ik hem kan vertrouwen en toch geeft hij mij niet gevoel dat ik op hem kan bouwen. en als we ruzie hebben gemaakt maakt hij opmerkingen als je bent geen vrouw je gaat er nooit eentje zijn ik ga dit niet meer lang volhouden je bent slecht je bent ziek je bent aan het doordraaien en dan sta ik daar met een mond vol tanden en weet ik gewoon niet wat mij is overkomen en kan maar niet stoppen met huilen als het bv 20 dagen goed gaat en wij dan 1 x ruzie maken lijkt en voelt het alsof dit nooit meer goed komt en dan achteraf was het zo een onzin dat we ruzie hebben gemaakt. iedereen in mijn omgeving zegt dat het aan mij ligt dat ik issues heb van binne waardoor ik dingen maar niet kan oplossen en los kan laten. en dat mannen eenmaal zo zijn in onze cultuur en dat ik het maar moet accepteren en dat alles in mijn handen ligt en dat ik de reden ga zijn als er een scheiding komt. ik voel me door niemand begrepen en dat ik echt vast zit in deze houding en er maar niet vannaf kom. wat is jullie advies?