Huilbaby

Hoi Sarie, hier geen huil maar mopper baby. Als iets niet naar haar zin gaat ist zo n gefrustreerd geluidje wat ze maakt. Ze is absoluut geen huilbaby maar ook geen makkelijke baby. Alles lijkt een uitdaging bij haar. Fles geven, eten geven, slapen, (nu pas sinds n paar weken slaapt zo door)etc etc Hoor ook alleen maar om ons heen ow die van mij is zo makkelijk. Maakr je idd onzeker. Fases moeten we maar denken🥴

nee maar ik kan me zo voorstellen dat dat zo zwaar is! Schroom je niet

Wij hebben ook een huilbaby gehad. Ons eerste kindje. Super zwaar. Bij ons werkte fysio, osteopaat en pepti wel. Ik heb hem ook met de 3 weken al laten overnachten bij anderen zodat ik zelf wat rust had. Totaal geen roze wolk, eerder zwart. Had ook een postnatale depressie. Ons dochtertje was een heel tevreden baby, maar bleek obstipatie te hebben de laatste 3 weken daarvoor dachten we aan sprongetjes en slaapregressie enz.. Nu begint ze langzaam weer door te slapen. Heel herkenbaar, maar weet niet meer wat je kunt doen dan haar op te laten nemen om een soort van te resetten. Dom woordgebruik, maar weet niet hoe ik het anders moet uitleggen. Bij moeder en kind organisaties hebben ze ook nog mensen die kunnen meekijken. Weet even niet meer hoe het heet maar zij kunnen jou misschien wel helpen. Dat kreeg ik als tip als het niet aan obstipatie zou liggen. Heel veel sterkte! Het is ook behoorlijk zwaar 😔

Ooh wat ontzettend pittig! Zoals ik het nu hoor, doen jullie het fantastisch. Als ik jullie was zou ik toch nog even naar een andere osteopaat gaan voor een 2nd opinion. Het kan zijn dat die andere osteopaat wat over het hoofd ziet.

Hier geen tips of herkenbaarheid maar wel een dikke knuffel! 😘

Hier hetzelfde. Ik wil het geen huilbaby noemen bij ons. Maar zo snel ontevreden. Als maar zeuren. Slaapt nog steeds niet door. Zijn nu in een vakantie huisje en heeft vannacht 3 uur gehuild. Ik vind het een hele uitdaging.

Nou vermoeiend he? Pfff Heb corona, trek t nu helemaal niet ik ziek ben. Is ze altijd zo bij jou?

Had ik vorige week niet te doen! Sterkte en beterschap. Ja helaas bij ons altijd zo. We zitten nu in de rode weken van oei ik groei, hoop na deze weken iets meer tevredenheid te zien. Is het bij jullie ook altijd zo?

Lieve Sarie, Wat is het ontzettend zwaar hè een huil baby ik snap jou helemaal..helaas hadden wij dit ook met ons 2e dochter 10 uur aan een stuk door gekrijs gehad ik werd hè le maal gek... In sommige gemeentes bieden ze buurthulp aan..die kunnen je helpen met boodschappen doen op de kids passen zodat je zelf iets kan doen of even kan rusten even weg van het gehuil zodat je de cirkel kan doorbreken waar je nu in zit..je kunt dit aangeven bij het consultatiebureau hun kunnen je doorverwijzen naar zon organisatie.

Wat vervelend en wat ontzettend zwaar. Wij hebben een huilbaby gehad .. ook kinderarts etc alles geprobeerd… Toen ben ik over gestapt van kruitvat voeding naar nutrilon voeding en ineens een heel anders kind.. ze is ontzettend vrolijk nu. Ken haar gewoon niet meer terug.. Wellicht heb je dat ook al Geprobeerd. Heel veel sterkte in elk geval ik weet hoe zwaar het is. Misschien goed om idd een keer uit logeren te doen zodat je zelf even bij kunt tanken.

Hi! Ik heb ook zo'n kindje. Ik weet niet of het echt een huilbaby is, maar hij is heel erg snel ontevreden en huilt ook heel snel. Liefst heel de dag op je lijf geplakt dan is het meestal wel goed. Maar als ik hem even neer wil leggen is het huilen. Ook de nachten idd heel zwaar. Hoe doe jij het met werk? Mijn zoontje gaat 3x naar kdv maar huilt daar ook veel en ik voel me daar zo vreselijk schuldig om. Ik doe niks anders dan verder m'n zoontje heel veel entertainen, ik draag hem heel veel in de draagzak en ga dan maar dingetjes samen doen en houd hem zo veel mogelijk bij prikkels weg. Hopelijk is het idd een fase en wordt het anders als ze wat meer kunnen en wellicht nog veel beter als ze kunnen praten. Maar tot die tijd, sterkte meis Ik voel met je mee en snap helemaal je opmerking over de roze wolk. Ik hoop echt dat het snel beter zal worden! Klote gevoel je, het idee dat je kindje blijkbaar zo ontevreden is en dat je niet weet wat je daaraan kunt doen:(

Misschien kan je , als je er voor open staat, via een andere invalshoek kijken wat er scheelt bij je dochtertje. 1. Luisterkind bijvoorbeeld ( zelf nog geen evaring mee) 2. Een magnetiseur/medium in je buurt 3. Of wat voor ons heeft geholpen, Bianca Nazir , zij kan door de ogen /onderbewustzijn van je kindje kijken en je wellicht vertellen wat er aan de hand is. Ik zou d'r website bekijken

Wij hebben ook een huilbaby gehad. Sinds pepti gaat het beter maar wat was dat zwaar. Het enige dat hielp was rondlopen met hem op de borst. Echt uitputtend en mentaal krijg je daar echt een knauw van. Weet dat je niet alleen bent. En het is heel zwaar en als je mee moet huilen is dat ook helemaal oké. En als je af en toe even er bij weg wilt is dat ook oké. Dat maakt je geen slechte mama. Als je tips wilt over wat het mogelijk kan zijn dan horen we graag meer over de klachten. Zelf vond ik de tips echt lastig te verkroppen omdat het me deed voelen alsof ik een slechte moeder was die niet wist hoe haar kind werkte. Zoals: “hij heeft gewoon honger”. Hieronder toch een suggestie voor het geval je dat prettig vindt: Heb je het idee dat het lichamelijk ongemak is? In dat geval zou je om een doorverwijzing naar de kinderarts kunnen vragen. Zoveel huilen is niet normaal. Oververmoeidheid zou wellicht ook kunnen. In dat geval zou het kunnen helpen door een goed ritme aan te houden en de eerste periode in de draagzak of kinderwagen. Als ze maar slaapt en goede cyclus kan maken. Letten op volgorde en voorspelbaarheid en letten op wakkertijden. Als je merkt dat ze rustiger wordt kan je kijken hoe je de slaapjes kunt laten doen in bed. Evt met slaapcoach

Wat ontzettend vervelend. Ik hoorde laatst van iemand met een huilbaby dat het reflux was, misschien heb je er iets aan

Wat zul je je machteloos en alleen voelen zeg 😘 Ga niet zeggen dat ik begrijp hoe het kan zijn, onze eerste huilde savonds behoorlijk maar hield het bij 5-6 uur. Enige wat ik kan toevoegen, de ene arts is de andere niet dus als je het kan opbrengen of mss een partner of familielid, echt even stampij maken dat je huisarts of kinderarts gaat zoeken naar iemand met (huil)babies als specialiteit. Bij een kennis hebben ze bijvoorbeeld een paar dagen thuis meegekeken en geholpen en is de kleine een paar keer opgenomen geweest. Of het uiteindelijk veel hielp weet ik niet, is zo’n viavia verhaal. Maar met kinderfysio en pepti heb je echt alle opties nog niet gehad! En het kan wellicht jouw even ademruimte geven. Ook daar hoef je je niet schuldig over te voelen, hulp accepteren vinden veel mensen moeilijk maar jullie zijn allemaal nog verder van huis als jij opeens inklapt ofzo. Voor nu wellicht te vroeg, maar het zou niet gek zijn als je hier mentaal zelf een knauw van krijgt die behandeling vraagt. Schaam je daar niet voor! Ik heb nu tweede kleine en opnieuw geen goede slaper (geen huilbaby dus maar ik leef toch alweer 6 maanden op rond de 5 uur slapen) en zelfs daarvoor heb ik al wat hulp gehad. Ik ging ervan in overdrive modus en kon nergens meer rust vinden. Het is heftig, die babies. En moeilijke babies dubbel heftig.

Dank voor je steun. Super fijne tips

Wat goed dat je van alles geprobeerd hebt! Ontzettend vervelend, ik heb er geen ervaring mee. Hoe lang heb je pepti geprobeerd. En wat gaf de osteopaat aan? Wellicht een andere goede in de buurt? Ik kan niks anders bedenken ik hoop dat er snel een betere periode aan komt!

Hoi Elise, heel erg herkenbaar. Fijn om te lezen. Dit steunt enorm. Vooral herkenbaar dat aan je geplakt zitten. Ik heb inmiddels een Hulk-schouder van al dat tillen;) ik schipper erg met werk. Ik werk in het onderwijs en moet dus ook wel echt ‘aan’ voor de klas staan, terwijl ik sta te wankelen op mijn benen van de slaap. Hoe gaat dat bij jou? Probeer je maar niet schuldig te voelen over de opvang (zeg ik vooral tegen mezelf). Het is ook belangrijk dat je even los kunt zijn. En ze zorgen daar heel goed. Ik draag ons kindje ook vaak in de draagzak of loop kilometers met haar in de wandelwagen. Op bezoek bij mensen vermijd ik, want hoe moet ik dat doen met al dat gehuil? Maar vrienden snappen dat niet. Tot zover het klaagverhaal. Ik ben blij iets van je te lezen (zo herkenbaar) en heel veel sterkte. Samen kunnen we het aan!

Bedankt voor de steun. Heel fijn en even goed te voelen dat je niet alleen bent. Dank voor je tips. We zijn inderdaad bij de kinderarts en ik probeer een ritme aan te houden, maar dat vind ik nog moeilijk. Dank voor het meeleven in ieder geval.

Dank je voor het meeleven en de tips