Misselijk als mijn partner dichtbij komt

HELAAAAAS heb ik hier ook last van.. zelfs zijn geur waar ik voor de zwangerschap verliefd op was kan ik niet meer uitstaan... hij heeft het helaas ook door... voel me er echt schuldig door. Kussen en zoenen is ook minimaal

Ik had dit ook, niet omdat ik een afkeer had van mijn partner. Maar tijdens een knuffel voelde ik mij dan opgesloten alsof ik niet goed kon ademen en werd ik slecht. Nu 14 weken en volledig over..

Had ik ook last van. Gewoon gezegd nu gaat het langzaam weer over :)

Gewoon blijven communiceren 🤗

Ik heb niet dat ik er misselijk van word maar heb wel weinig tot geen behoefte aan genegenheid van hem. Heb hem uitgelegd dat dit gewoon door de hormonen komt en dat ik hem zal laten weten als dit veranderd. Hij heeft hier gelukkig wel begrip voor en haalt er geruststelling en "troost" uit dat dit alleen een fase is, ookal weten we niet hoelang die fase duurt.

Zolang je maar eerlijk bent naar elkaar toe.

Ja ik heb dit ook.. 😖 Communication is key zoals altijd. Maar leuk is het niet 😬.

Ja idd

Helemaal gelijk , ik heb het net ook gezegd tegen hem maar het is nooit leuk om zoiets te horen. We hopen dat het snel overgaat en ik mijn partner snel weer knuffel kan geven!

Same here.. Hij heeft ineens een geur wat ik niet kan uitstaan. Het is nu langer dan een maand afstand van elkaar.. Oftewel ik moet er door braken. Hoewel we erover praten vind hij het lastig en mist de aandacht wat ik overigens heel goed kan begrijpen. Wanneer ik een troost moment nodig heb kan ik niet eens een knuffel ontvangen... Hopelijk vliegt dit voorbij!

Hij mag van mij geen parfum meer dragen, en maar 1 variant deo. Arme mannen toch🙈

Ik heb het niet zo erg als jij, maar ik irriteer me wel enorm aan zijn adem. Ik heb sowieso een sterk reukvermogen en die is nu echt professioneel geworden, zeker in de ochtend kan ik hem niet verdragen.... seks ook weinig behoeften aan. Vind het vervelend voor hem en mijzelf maar goed we communiceren er goed samen over, dat vind ik heel belangrijk 💪🏻

Helaas herken ik het. Niet zo extreem maar kusjes geven vind ik dus echt heel lastig. Tegen hem aan liggen gaat net. Hoop echt dat dit over gaat want vind het ook echt sneu voor hem.

Ik ben nog verliefder en geur omg nog lekkerder maargoed haha hij weet dit niet ik zoek wel veel aandacht bij hem dat wel

Ja 1e zwangerschap had ik dit niet, wilde alleen maar liefde en nu enorme afkeer. Heb het hem gezegd en verteld dat t door mn hormonen komt en ik er niks aan kan doen.

Wauw, ik dacht echt dat het aan mij lag. Ik krijg een heel benauwd gevoel als hij tegen me aan komt liggen of te dicht in m'n aura komt 😂 Dan krijg ik echt het gevoel dat ik over ga geven als hij niet weg gaat... Het kan dus gewoon door de zwangerschap komen. Nu voel ik me iets minder schuldig 🙊

Haha ik ruik steeds beter maar heb wel eens gehad dat ik echt misselijk werd van bepaalde geuren. Echt erg maar vind dit zo grappig ook om te lezen 😂😂😂

Ik heb hier ook last van! Super sneu voor mijn vriend, maar gelukkig wordt het nu wat beter (12+3 weken). Ik heb het meteen uitgesproken toen ik het merkte, want hij dacht dat het aan hem lag.

Wow precies hier heb ik ook last van. Normaal houden we beide van knuffelen maar ik vind het nu verschrikkelijk en oh zoenen vind ik ook helemaal niet fijn. Goed om te lezen dat het over gaat. Ben nu 11 weekjes hopen dat ik gauw weer ‘normaal’ kan doen!

Ik heb hem ook al enkele weken op afstand moeten houden... aan 11 weken gaat het stilletjes aan de betere kant uit. Heb reeds een heel sterk reukvermogen maar nu rijst het helemaal de pan uit. Hij werd er heel onzeker van maar ik doe m’n best om op dagen dat het beter gaat wat extra affectie toe te laten