Peuter 3.5 jaar wil in eens niet meer naar de opvang toe

Bij onze dochter hadden we een half jaar geleden ook een periode gehad dat het slecht met haar ging en alles teveel was. Ze kon ineens duidelijk minder prikkels aan en dan was een dag KDV teveel dus wilde ze er ook écht niet heen. Bij anderen toont ze haar emoties niet dus dat kwam er bij haar dan vanaf het ophalen uit en dan hadden we een kind dat volledig overstuur was en bleef. Met dat jullie kleine veel ziek is geweest + overgang naar geen dutje meer klinkt het voor mij vooral als vermoeidheid waardoor de prikkels op zo'n dag teveel zijn. Onze leidsters zeggen ook altijd dat het ook een volle bak aan prikkels is, dus dat het niet gek is als dat tijdelijk teveel is. Toen het zo slecht ging en wij thuis dan na de opvang urenlang een overstuur kind hadden heeft de opvang met ons meegedacht. Ze hebben haar toen in een rustig hoekje een chillplekje (matrasje met een knuffel) gegeven waar ze tussendoor even rust kon pakken. Daarnaast legde ze haar een extra momentje op bed om te rusten in de slaapkamer terwijl de rest aan het spelen was. Tot slot zorgde ze voor een kort 1 op 1 momentje met haar in een andere ruimte (even boekje lezen of iets maken). Die combinatie van dingen was genoeg om weer de dag door te komen. Stap voor stap hebben ze die maatregelen toen weer afgebouwd tot ze weer een gewone dag draaide. Was heel fijn dat ze daar zo in meedachten en er begrip voor hadden.

Oh zo herkenbaar, onze dochter is een gevoelig meisje en kan ook slecht met prikkels omgaan. En ze maakte zich toen ze nog geen 3 was zorgen over de overgang naar de basisschool. Wilde ze ook iemand laten mee kijken om hun handvatten te geven. Om vervolgens er achter te komen dat het een stichting is dat zich ook richt op speciaal onderwijs. En dat ze niet perse daar heen hoeft, maar je wel gelijk dossier vorming krijgt wat mee gaat naar de basisschool en dan heb je alweer een ukkie dat gelijk in een hoekje is gedouwd. Wij hebben geen toestemming gegeven maar zijn wel opzoek gegaan naar iemand die ons kan helpen omdat onze dochter eenmaal iets anders werkt dan andere. En met hulp hebben wij meer inzicht gekregen in haar gedrag waardoor we dit goed hebben kunnen overbrengen naar de opvang. Er zijn nog steeds wel punten waar zij zich zorgen om maken. Maar inmiddels met 6 maanden later is het ook weer een heel ander kind. Alle kinderen hebben fases, en ook fases van niet willen gaan. Ik zou proberen (al dan niet met hulp van buitenaf) te achterhalen waarom hij niet wil gaan. Ik zou mij toch zorgen maken als het in eens zo gebeurt. Maar aan de andere kant kan het ook weer net zo snel voorbij gaan. Mijn dochter is ook net 1,5 maand van haar dutjes af. Dat is mega impactvol. Daarom proberen we haar nu ook echt zo vroeg mogelijk te halen zodat ze (ondanks dat ze vrolijk lijkt) wel minder prikkels heeft. We hebben nu ook activiteiten om haar te helpen. We hebben een oefening om haar stress te verminderen in haar lijf (denk aan drukpunten Enzo). En doen juist op die drukke dagen veel 1 op 1

Bedankt voor je reactie! Gisterochtend was dus het absolute dieptepunt thuis, maar eenmaal daar was het eigenlijk snel goed en heeft hij gister echt een hele goede dag gehad daar! We hopen dat hij dat vasthoudt en het hem zelf ook een soort oppepper geeft om te weten dat hij het er ook fijn kan hebben. Een van de leidsters belde om tien uur, ik schrok me dood en dacht dat we hem weer moesten halen, omdat het echt niet ging, maar ze belde omdat ze ons wilde informeren dat het tot nu toe heel goed ging. Heel fijn! Ze hebben hem veel laten helpen met klusjes doen: tafel dekken, bed opmaken, vaatwasser in- en uitruimen. Daar leeft hij ook erg van op. Hij heeft ook weer lekker gespeeld met andere kindjes. Morgen “moet” hij weer dus ik ben benieuwd hoe het morgenochtend thuis gaat. Hij zal vast vanavond vragen of hij morgen naar de opvang moet. Maandagavond zei ik: niet nu. In de hoop een hysterische avond en nacht te voorkomen, maar hij is slim en volhardend en ondanks ik een ander gesprek aanknoop blijft hij net zo lang doorvragen tot hij een direct antwoord krijgt en het antwoord wat hij wil horen. Ik vind dat heel lastig, want ik wil niet tegen hem liegen, anderzijds wil ik hem ook graag een moeilijke tijd vooraf besparen. Als hij er vanavond om vraagt zal ik toch maar eerlijk zijn en zeggen dat hij morgen gaat. Omdat het gister zo goed ging en hij dat ook zo trots vertelde hebben we hem een klein cadeautje gegeven en hij weet ook goed te vertellen waarom hij dat heeft gekregen. Wat je vertelt over gelijk een dossier opbouwen is dus precies wat ik niet wil en waarom ik ook weerstand had bij het feit dat ze zo snel met een coach aankwamen. In mijn ogen moet het niet groter gemaakt worden dan het is en is er echt wel een verklaring voor zijn gedrag daar (vermoeidheid, veel ziek geweest zijn). Krijg echt de kriebels van al die psychologische theorieën en het feit dat overal gelijk een stempel op moet worden geplakt of alles zo uitgelicht moet worden. Een kind mag het soms ook gewoon even moeilijk hebben toch? Toen ik ooit moest huilen op het consultatiebureau, omdat ik zó moe was, ik was vijf maanden eerder bevallen en was wegens een gecompliceerde placentarest en een neusoperatie in die periode vier keer geopereerd en onder narcose geweest, kreeg ik gelijk te horen dat ze het in de gaten hielden en er anders een moederkindpsycholoog op werd gezet. Het zou namelijk wel eens een hechtingsprobleem kunnen zijn doordat ik dus zo vaak geopereerd ben en een aantal dagen van mijn kind weg was (overdag). Ik kom alleen op het CB voor de vaccinaties en verder zoek ik het zelf wel uit. Wat betreft de opvang waardeer ik het echt wel dat ze meedenken en heb ik zeker het gevoel dat ze het beste met onze kindjes voor hebben, maar heb ik een aversie tegen het feit dat er zo snel allerlei hulpinstanties bij moeten worden betrokken. Gelukkig lijkt het na een kleine twee weken dus al weer de betere kant op te gaan, wat ook de verwachting van de coach zelf was. Wat doe jij vooral voor activiteiten om je dochter te laten ontprikkelen? Ons zoontje is ook gevoelig voor veel prikkels, ik kan me dus goed voorstellen dat een dag met 15 andere konden op de opvang erg druk voor hem is. Bij hem werkt het altijd goed om naar buiten te gaan, maar nu het zulk weer is zijn we natuurlijk wat minder lang buiten.

Hoi Evaa, hoe gaat het inmiddels bij jullie? Was het inderdaad gerelateerd aan het ziek zijn of heeft hij het nog steeds pittig? Hier hetzelfde probleem gehad afgelopen maand. Ook veel driftbuien, hele dag prikkelbaar en niet luisteren en verdrietig over het niet naar het KDV willen met later daar ook schreeuwen bij het afscheid. Bij ons heeft het vissen naar de oorzaak heel veel geholpen, dus echt verschillende dingen aandragen met de vraag of dat haar wellicht dwars zat. Dat maakte dat we heel gericht naar een oplossing konden toewerken, en in haar geval uiteindelijk een ander KDV omdat het ondanks pogingen om het probleem aan te pakken uiteindelijk zo ver escaleerde dat ze 's nachts elke 15 minuten wakker wordt ivm buikpijn door de stress. Ze ging er echt aan onder door. Vorige week bij een KDV wezen kijken die aansluit op haar behoeften, we hebben haar nog nooit zo enthousiast gezien. Toen het besluit genomen was dat ze zou wisselen zagen we de stress met de dag afnemen. Ze sliep weer rustig en elke dag nam de prikkelbaarheid af en zagen we steeds meer onze vrolijke dochter terug. Vandaag is ze voor het eerst gegaan, en ondanks dat ze een gevoelig meisje is dat afscheid nemen lastig vindt heeft ze geen traan gelaten en gaf een lieve 'doei mam' bij het afscheid en speelde lekker verder. Ik wist werkelijk waar niet wat er gebeurde, echt zó fijn om te zien na alle struggles.

O wat heftig voor jullie dochter, en voor jullie! Wel heel fijn dat je nu een opvang hebt gevonden waar ze zich zo op haar gemak lijkt te voelen! Ook fijn dat je de oorzaak hebt weten te achterhalen. Hopelijk blijft ze het gewoon heel prettig hebben daar! Sneu dat ze er ‘s nachts echt wakker van lag. Met onze zoon gaat het wel echt veel beter, eigenlijk gaat het op de opvang weer gewoon zoals vanouds, heel goed. Thuis maakt hij er wel nog steeds een klein drama van, wel minder dan een paar weken geleden, maar hij blijft er wel over doorgaan. Als ik hem op donderdag kom halen dan zegt hij gelijk: morgen ga ik niet naar “school” en dan: “nog vijf nachtjes, ga ik dan wel weer naar school”? Hij gaat op dinsdag en donderdag. Omdat hij thuis echt zoekende is en uitdaging mist, hij lijkt enorm toe te zijn aan de basisschool, en ík lichamelijk niet meer uren buiten met ze kan zijn omdat ik veel last van m’n bekken heb (ik ben bijna 28 weken zwanger van ons derde kindje), hebben we ervoor gekozen om hem m.i.v. volgende week ook op maandag naar de opvang te brengen. Ik heb lang getwijfeld, omdat we eerder dus al het drama hadden en ik me afvraag of we er goed aan doen. Echter heeft hij het als hij daar is heel erg naar z’n zin en vinden de leidsters ook dat het echt goed gaat. Ik zie er wel een beetje tegenop, omdat ik nog niet weet hoe we hem dat moeten vertellen. We gaan het denk ik maar gewoon proberen, blijft het een strijd dan hebben we een maand opzegtermijn en haal ik hem er de maandag weer af.

Gelukkig dat het iig weer een stuk beter gaat al is het nog niet helemaal weg, hopelijk blijft dat zo. Lastig dan hè waar je goed aan doet op zo'n moment. Hopelijk gaat die extra dag goed uitpakken. Hier was het probleem overigens ook het stuk onvoldoende uitdaging 😉.

Nog een kleine aanvulling : heeft je zoon wellicht een ontwikkelingsvoorsprong? Want die kindjes kunnen op de opvang goed de schijn hoog houden en aanpassingsgedrag vertonen. Daar houden ze alle emoties in een doen alsof er niets aan de hand is waardoor het voor de juffen lijkt alsof ze het fijn hebben. Hoeft uiteraard niet te spelen, maar wellicht wel goed om alert op te zijn.

Ik heb vooral het idee dat hij een beetje uitdaging mist. Thuis, maar ook op de opvang. Waar andere kindjes vooral willen spelen wil hij vooral veel leren. Verder heeft hij het daar denk ik echt wel fijn, maar hij is gewoon erg toe aan school denk ik…

100% herkenbaar. Onze dochter wil inderdaad ook vooral leren ipv spelen 😅