4 Reacties
4 jaar geleden
Dat huilen is heel herkenbaar. Heb in ook. Wat de problemen tussen je vriend en je moeder is lastig. Ik heb er 7 jaar over gedaan om een keer bij mijn schoonvader in de buurt te zijn zonder ruzie. Kan hij zich zelf niet kenbaar maken op een rustige manier naar jou moeder.
Vind het wel bijzonder dat hij jou dreigt te verlaten omdat hij en je moeder niet op 1 lijn zitten.
4 jaar geleden
Volgens mij veranderd er niks als hij je zou verlaten toch? Je kindje zal altijd in de buurt van jou moeder zijn. Ik zou erover proberen te praten totdat er een oplossing is desnoods met je moeder erbij zodat zij ook begrijpt wat zijn probleem met haar is. Het is soms lastig met familie en schoonfamilie en een kleintje. Wij hebben dat ook met mijn schoonouders mijn man ziet dit gelukkig ook en kunnen wij er dus goed over praten. Ik zou hem ook wel serieus nemen en dus proberen om jou moeder hier ook wel van op de hoogte te brengen zodat zij zich misschien een beetje kan aanpassen in bij zijn van jou vriend. En dat huilen hoort erbij dat heb ik ook. Laatst sprak me schoonvader mij aan dat ik me zoontje expres wakker gemaakt zou hebben (wat absoluut niet waar was) nou ik moest ook weer zo hard brullen... ik hoop voor jullie dat jullie er samen uitkomen. Het is soms een rollercoaster ook voor je vriend. Sterkte! Xx
4 jaar geleden
Ik ken natuurlijk de volledige situatie niet.. Maar ik vind het toch vreemd dat hij meteen dreigd met van je weg te gaan..
Je moeder mag best tips geven maar jullie zijn de ouders en kiezen dus uiteindelijk wat jullie met haar tips of advies doen.
Dringt ze zich erg op? Of geeft ze effectief gewoon advies zonder deze door te duwen?
Ik zou vooral even een goed gesprek hebben met je vriend en dan met je moeder.
Je kan misschien aanhalen dat je haar advies wel waardeerd maar dat jullie als ouders misschien een andere visie hebben.
Probeer met je vriend samen overeen te komen in hoe jullie dingen zien en willen doen en ga hier dan ook samen voor.
Op één lijn staan is belangrijk bij de opvoeding van ene kind.
Je moeder valt hierbij eigenlijk buiten spel.. Ik maakt zelf duidelijk aan iedereen hoe in mijn kind wil opvoeding en degene die dat niet willen en echt grote zaken anders gaan aanpakken zullen niet zo vaak mogen oppassen.
Je hoeft zeker geen ruzie ge maken met he moeder, gewoon een rustig gesprek kan wonderen doen.
Maar dat dreigen van je vriend om van je weg te gaan vind ik not done.. Zeker als dit het enige probleem is.
4 jaar geleden
Er komt ook veel op je af bij een nieuw kindje. Het is dan ook echt niet raar dat je soms jezelf even niet kent. Vermoeidheid en vergeet de hormonen niet zorgen echt voor dat je soms niet zo lekker in je vel zit. Bij de tweede heeft dat bij mijn meer dan een jaar geduurd.
Als je je hier zorgen over maakt kun je altijd een afspraak maken met de huisarts om het te bespreken alleen dat al kan je helpen om je gevoel kwijt te kunnen. Praat ook veel met vriendinnen erover, je bent niet alleen hierin.
Ook jij en je vriend moeten een nieuwe modus gaan vinden als papa en mama en als stel. Ga hierin ook met elkaar over in gesprek. En plan iets in met z'n tweetjes. Waarom vindt je vriend dat je moeder teveel bemoeid? Wilt je vriend meer doen met de kleine dan nu? Laat je je moeder ook veel inspraak hebben omdat je onzeker bent met momenten? Het zijn vragen die je jezelf kunt stellen.
Misschien mist je vriend de oude jij ook wel.
Maar dat helpt natuurlijk niet wanneer hij zulke dingen tegen je zegt.














