4 Reacties
2 maanden geleden
Het is vast en zeker veel gedoe omdat jullie een kindje hebben maar ik zou met gierende banden vertrekken. Dit is geen omgeving waar jij je peuter op wil laten groeien en al helemaal niet het voorbeeld war hij ziet. Zoek hulp in je omgeving en schakel desnoods iets van een hulphuis in (blijf van mijn lijf Etc)
2 maanden geleden
Als ik dit zo lees dan is het station gepasseerd om samen een goed gesprek met elkaar aan te gaan over jullie relatie en hoe je elkaar behandelt.
Is er iemand in je omgeving waar jij je verhaal kwijt kan die met je mee kunnen denken hierin? Ouders of goede vriendinnen?
Dat jullie een kindje hebben betekent niet dat je het laat gebeuren, en het beste is om je relatie te kunnen redden. Maar een relatie heb je samen. Niemand is perfect en iedereen heeft wel eens ruzie. Maar als dat niet meer lukt, of iemand staat er niet voor open, dan zal je zelf keuzes moeten maken die op langere termijn het beste zijn voor jou en daarmee jullie kindje.
Probeer anders hulp te zoeken, via de huisarts / praktijkondersteuner. Heel veel sterkte met deze vreselijk nare situatie
2 maanden geleden
Ik voel je lieve mama. Jullie zijn bij elkaar door liefde en hebben met die liefde een kind samen gemaakt. Praat en vraag waar dit gedrag vandaan komt, ervaart hij teveel druk? Doe je iets niet goed in zijn ogen dan moet hij dit tegen je zeggen en andersom ook. Laat niemand tussen jullie komen! Miss helpt het om even samen alleen een weekend weg te gaan om even weer tot elkaar te komen. Of iets weer te doen wat jullie voorheen ook deden. Ik zou geen instantie of dergelijk inschakelen dan zit je daar aan vast en kom je ook niet vanaf. Wat ik lees zijn meer irritaties dus het gedrag komt ergens vandaan en kan ook weer opgelost worden. 鉂わ笍
2 maanden geleden
Lieve mama, vind het nogal heftig welke scheldwoorden hij gebruikt. Als mijn man het ook maar in zijn hoofd haalt om mij zo te noemen is hij voorlopig nog niet jarig 馃樁 vind dit echt niet oke...
Raar ook dat hij je ouder belt om zijn ergernissen over jou met hun te bespreken. Hoe reageren je ouders hierop?
Vind 1 jaar bergafwaarts ook best lang, hoe houd je dit vol?
Lijkt mij toch dat jullie in dit jaar vaker met elkaar in gesprek zijn geweest?