Avond eten drama

Misschien nog even om aan te vullen: hij eet bijvoorbeeld later wel 4 broodjes op. Dus het is niet zo dat hij geen honger heeft.

Ik kreeg de tip geen vervangend eten geven, omdat ze dat snel genoeg in de gaten hebben. Ik moet zeggen dat als mijn zoon ook niet eet, hij ook brood krijgt hoor. Ik ben meer verschillende soorten pasta's en ovenschotels gaan maken en dat eet hij goed. Groente, vlees, aardappelen is hier alleen vlees eten en een paar happen groente

Zoë krijgt nooit vervangend iets. Wij zetten eerst de groente op tafel. Als dat op is pas het vlees. Anders is het bij ons ook een drama. Als ze geen groente wil eten zeg ik :oke dan is het eten voor papa/mama en dan nemen wij een hap van haar eten. Dan is het drama omdat wij haar eten op eten en dan eet ze super goed. Soms werkt dat niet dan heeft ze pech en dan eet ze maar minder. Het klinkt ouder wets maar het is eten wat de pot schaft.

Hier ook niks vervangend als ze slecht eet. Jonge kinderen zitten andere in elkaar dan wij. Wij zijn gewend vaste maaltijden en wat snacks en "moeten" avondeten. Maar kids luisteren naar hun lichaam en hebben het soms gewoon niet nodig. Maar iets lekkers (yoghurt, fruit, broodje), dat gaat er altijd wel in. Ik heb geleerd dat je de strijd om eten nooit wint en er juist alleen verliezers zijn. Want als wij bepalen dat de kinderen moeten eten, ook al zegt hun lijf dat ze vol zitten, leren ze niet te luisteren naar hun eigen grenzen. Op latere leeftijd (in ernstige gevallen), kan dit leiden tot eetstoornissen. Omdat er een ongezonde relatie met eten wordt gecreëerd. Dus hoe lastig ook, laat de regie bij je kind. Wil je dit proeven, neem je nog een hapje, wil je dan wel een slokje water drinken en verder laten. Wij proberen wel aan te leren dat ze aan tafel moet blijven tot wij klaar zijn, al is dat soms nog te lang voor haar. In de tussentijd kletsen we gezellig over de dag, eten we zelf en geven we daarbij het goede voorbeeld. Soms eet ze toch nog een hapje van iets en soms niet. Snachts krijgt ze niks, mocht ze wakker worden maar eigenlijk vraagt ze nooit ergens om. En smorgens denk ik vaak dat ze dan uitgehongerd moet zijn maar eet ze soms ook maar een halve boterham. Dan heeft ze die dag ervoor blijkbaar overdag al voldoende gegeten.

Ik heb bij onze oudste van de kinderarts geleerd: - 2 is nee en dan doen ze het ook echt niet - ze hongeren zichzelf echt niet uit - ben je bang dat je kindje te weinig van iets binnen krijgt geef dit op een ander moment(bij mij eten ze in de ochtend goed fruit dan maar minder groente) - eet 1x per week iets wat ze echt lekker vinden, eten ze dit ook niet tijdens het avondeten dan maar niet. - geef vooral later op de avond niks extra's dit kan een gewoonte worden en dan blijft het eten een punt van discussie en ga dit uit de weg, eten kunnen ze zelf en hier willen ze ''macht '' over hebben.

Wij geven vaak rond een uur of 4/half 5 alvast wat groenten / aardappel. Op de opvang doen ze dat en dan eet ze fantastisch, daarom nemen we dat thuis ook regelmatig over 😊 makkelijk om bijvoorbeeld een beetje groente van de vorige dag te bewaren, of wat rauwkost van paprika/tomaat/komkommer/radijsjes. Als ze dan met avondeten niet zoveel hoeft, heeft ze in ieder geval al groenten binnen. Ook zo'n pureersoep gaat er hier heel goed in. Bijvoorbeeld pompoen, wortel, tomaat of knolselderij pastinaaksoep. Ook kun je bijvoorbeeld tussendoortjes maken met groenten erin verwerkt. Bijvoorbeeld pompoenwafels, courgettemuffins ofzoiets. Wellicht is het tijdstip ook gewoon moeilijk voor je kindje. Misschien werkt warm bij de lunch beter?

Hier ook geen vervanger, maar wel altijd een toetje (magere kwark) ongeacht of hij heeft gegeten of niet. Zo weet hij dat hij niet iets anders krijgt als hij weigert, maar ben ik toch gerust dat er iets voedzaams naar binnen is gegaan.

Hier precies zo!

Helaas heel herkenbaar..... Mijn zoontje at in het verleden alles maar met 16 maanden was het opeens drama..... En dit is het nog steeds. Eet amper wat, laat staan groentes. Sinds kort eet hij een hapje vlees🙈 heb al van alles geprobeerd maar laat het al een tijdje los. Wil het gezellig houden aan tafel en we kunnen hem toch niet dwingen te eten 🤷🏻‍♀️. Hij weegt 13,5 kilo en is 94 cm lang dus dat zit wel goed 🤣

Ons zoontje is onlangs een week opgenomen geweest ter observatie op het ziekenhuis. De reden was zijn nachtelijke onrust. We moesten hier op de wakkere momenten bij aanwezig zijn en kregen toen ook tips en begeleiding waar wenselijk. Wij hebben ons die week geheel overgegeven om in dit ritme mee te gaan en alles wat bij ons aan sloot over te nemen thuis. Het eten was hier ook 1 strijd. Hij leek te strijden om maar strijd te voeren. We hebben geleerd dat eten gezellig moet zijn. Gewoon praten over de dag, leuke dingen, interesse tonen. Zonder ook maar 1x aan te sturen op het eten, geen blik werpen op zijn bord, het niet benoemen, ook niet bij zijn zus. Totaal niet over het eten hebben. Negatief gedrag negeren (zolang er niks afgebroken word etc) want negatieve aandacht is ook aandacht. Hij leert dan dat hij met dit gedrag alsnog jouw aandacht krijgt (het negatieve gedrag word dus beloond) Zo veel mogelijk positieve benadering. Enige regel: je zit aan tafel tot wij zeggen dat je van tafel mag. Soms duurt het een paar minuten, maar eigenlijk kiest ie nu telkens eieren voor zn geld en pakt ie uiteindelijk zijn bord. We hebben ook geleerd dat zijn maagje niet groter is dan zijn vuist. Een groot bord vol oogt ook al snel als een grote drempel. Beter een paar happen uit interesse en eventueel bij scheppen. Een stickerkaart voor goed aan tafel blijven zitten (niet voor goed eten) En heel af en toe eet hij totaal niks. Accepteren. Idd, ze hongeren zich niet uit. Jij bepaalt wanneer iedereen is uitgegeten. Dan haal je de borden weg. Wil hij dan plots uit "macht/strijd" alsnog wel wat? Dan is zijn moment voorbij. De eerste keer(en) voelt dat lastig, omdat je denkt "als hij maar eet" Maar hij leert heel snel dat ie op dat moment kan eten en anders niet. En inderdaad zoals al eerder benoemd, savonds niks aanbieden. Ze kunnen prima een nacht zonder. Ze hongeren zichzelf niet uit. (Wij dachten idd hetzelfde, dan maar op een ander tijdstip nog een banaan of een broodje of andere vulling, maar je leert hem dat als ik nu niet eet, krijg ik straks nog wel wat anders) De volgende ochtend nieuwe ronde nieuwe kansen en dezelfde regels.

Oh en als ie dan uiteindelijk dan toch kiest om te eten, niet stimuleren om nog meer te eten. Gewoon NIET over eten praten. Hij eet wat hij eet. Eet hij niet.. dan niet. Het kost je een paar dagen maar dan ga je echt vooruitgang merken. Mocht het bij je aansluiten en wil je het proberen, denk dan niet na 1 maaltijd, oke geprobeerd, werkt niet. Probeer het echt eens 3 dagen lang, alle eetmomenten. Zelfde regels/afspraken. En trouwens, geen telefoons of tablets aan tafel, niemand. Kids niet en ouders niet. Wij dachten ook een tijd, als hij afleiding heeft eet hij tenminste. En kunnen wij ook eens rustig eten. Bij zn zus was dat rond deze leeftijd net zo, was toen echt een verademing🤣🫣 even geen gezeur rond etenstijd. Maar je leert er een ongezond patroon mee aan. We kregen de vergelijking: als je chips eet voor de tv, heb je binnen no time de zak leeg, eet je chips aan de keukentafel zonder afleiding, heb je misschien aan 1 handje wel genoeg. En wanneer je zelf de telefoon in de hand hebt ben je niet bewust bij het avondeten aanwezig. Je creëert geen gezellig moment. Je stimuleert negatieve aandacht om zo toch jouw aandacht te kunnen krijgen en je eens wegkijkt van je telefoon. Opzich was dit bij ons al niet aan de orde, maar kon me er wel goed in vinden dus dacht benoem het toch nog even.

Oh en 1 laatste tip wat ze zeiden; Kinderen hebben gemiddeld 50x proeven nodig om een smaak die ze niet lekker vinden te leren eten. Daarom blijven aanbieden. Eten wat de pot schaft. Eet je niet? Dan niet. Dit mag je eten. Niet 3 verschillende maaltijden maken voor iedereen in huis. Creëer je "moeilijke eters" mee.

Door jouw verhaal krijg ik toch weer een klein beetje hoop dat het vanzelf goed komt.🤭 Ik ga toch weer eens consequenter aan de slag. Vraagje, bied je wel een "toetje" aan na het eten? Hier krijgt hij altijd yoghurt. De yoghurt die we hem geven is nooit groter dan een danoontje formaat omdat we anders bang zijn dat hij denkt ik eet niet want krijg straks toch nog yoghurt.

Ja ik had ook zoiets; eerst zien dan geloven.. Maar het werkt hier wel met af en toe een mindere dag.. Maargoed hoort ook bij de leeftijd natuurlijk. Ja we bieden ze gewoon geheel hetzelfde aan als wij eten. En ik moet eerlijk zeggen, als hij echt amper tot niks heeft gegeten, doe ik wel een lepel kwark extra🫣 Maar ook bij t toetje, niks over het eten zelf benoemen. Ook dit hoeft niet op. En wanneer jij zegt dat t klaar is, de boel opruimen. Jij bepaalt. Zo heeft hij na een paar dagen duidelijk wat ie kan verwachten en hoe t werkt

Ja we hebben de tips die je beschrijft wel eens geprobeerd maar dit is alweer een tijdje geleden. Heb het na veel google en alles geprobeerd te hebben het volledig losgelaten omdat het er niet gezelliger van werd aan tafel. Je raakt zelf ook gefrustreerd omdat alles wat je probeert niet werkt 🙈 Daarna gedacht je eet met ons mee of je eet niet. Ga het toch week een paar dagen proberen 😊