8 Reacties

4 dagen geleden

Oef, dat klinkt echt zwaar. Wij hadden hier ook mee te maken en er bleek voor ons gelukkig een simpele oplossing te zijn. Later naar bed gaan. Onze dochter ging voorheen tussen half 7 en 7 uur naar bed. We zijn toen gaan opschuiven naar half 8 / 8 uur. Daarbij hebben we een slaaplampje gekocht waarbij het diertje blauw kleurt als het nacht is en dus bedtijd is. En geel als de zon opkomt en ze uit bed mag in de ochtend. Een middagdutje doet onze dochter niet meer, omdat het 1 groot drama is en ze alleen maar krijst en gilt, wat we ook doen. We gaan nu samen "rusten" op de bank voor 1,5 a 2 uur. Boekjes lezen en een rustig tv programma kijken zoals Nijntje of Dikkie Dik. Hoop echt dat dit voor jullie snel voorbij gaat, want het is voor niemand leuk. Alles is een fase 🙈 veel liefs

4 dagen geleden

Klinkt eerder als angst dan als uittesten. Kan ze al aardig praten? Kun je met haar bespreken wat er aan de hand is in de avond? (Op een ander moment) Misschien is het een piek van verlatingsangst, is ze bang in het donker of is er iets anders aan de hand. Als jullie erbij zijn, is ze natuurlijk weer veilig en is ze niet meer bang. Wellicht helpt het ook om meer vrijheid te geven. Fijn open bedje waar ze zelf uit kan heeft bij ons erg geholpen!

3 dagen geleden

Enorm bedankt voor de reacties. Ze kan goed praten maar er komt niets als we het over hebben, dan zegt ze alleen maar dat ze moet huilen. Maar voor dat ze naar bed gaat zegt ze heel blij “lekker slapen” en wil ze zelf ook graag. Het hele riedeltje gaat goed tot het moment van in bed gaan liggen. Er lijkt op voorhand ook niets aan de hand te zijn, is even vrolijk als altijd. Overgaan naar een groter bedje hebben we ook al overwogen, vind t wel een spannende stap want je kan niet zo makkelijk weer terug het ledikant in en ergens is het wel fijn dat ze in ieder geval in bed blijft.. nog maar eens over denken. En ja, angst… ik weet het niet zo goed. Ze kan normaliter goed aangeven als ze bang is of iets spannend vindt. Daar hoor ik haar nu niet over..

3 dagen geleden

Oef lastig. Ik zal toch proberen haar niet uit bed te halen en anders niet te lang en op de kamer blijven. Naar beneden gaan is vaak finest... Want dan maken ze er inderdaad een feestje van. 🤪 Het is belangrijk om duidelijk en consequent te blijven. Dit is lastig I know. Houd het kort en krachtig als je haar kamer binnen loopt. Wat wij altijd zeggen bij binnenkomst is: (naam zoontje) Het is echt tijd om te gaan slapen. Ga maar lekker liggen en doe je oogjes dicht. Ik verwacht dat je nu echt rustig gaat slapen. Slaap lekker lieve (naam), mama houdt van je en is altijd bij je in gedachten. We blijven niet langer bij hem dan 1 minuut. Misschien dat een slaaplampje ook kan helpen. Blauw is slapen, groen/geel is uit bed enz. Heeft je kindje een knuffel? Misschien dat dat ook kan helpen

3 dagen geleden

Fijn te lezen wat jij doet als ritueel.. de afgelopen dagen hebben wij het volledig genegeerd, wel erg moeilijk want het voelt ergens ook niet goed… Dat slaaplampje is wel een idee! Ze heeft een heleboel knuffels waar ze veel waarde aan hecht… Die liggen ook altijd bij haar in bed

3 dagen geleden

Leeftijd van uitproberen is het zeker. Wij hebben sinds 3 maanden nu een peuterbed. Ze vind het geweldig. Ze gaat lekker onder dr dekentjes liggen in dr pyjama. Wij hebben ook verschillende momenten gehad. Van uren aan het bedje als in een keer weg kunnen gaan zonder gezeur. Wat bij ons het beste werkte doen we nu jog steeds. Lekker naast dr zitten (op een stoel) 2/3 kleine verhaaltjes voorlezen van jip en janneke. Slaap lekker zeggen. En dan blijven we zitten, op onze telefoon of zelf een tijdschrift lezen en vaak is ze tijdens de verhaaltjes al in slaap gevallen. Maar ook hierin heeft ze veel uitgeprobeerd! Geen aandacht meer schenken. En wanneer ze ging staan etc. Rustig terug leggen, mama/papa is hier, slaap lekker. Vaak ook met uitproberen is in combinatie van tandjes krijgen. Ze voelen zich dan al niet lekker in hun hum. Hou vol, komt goed. Doe wat bij jullie past.

één dag geleden

Lief, dankjewel voor je reactie! Ik ben bang dat we met het weggaan / een grens trekken van ‘hier gaan we niet op in’ misschien wel iets van haar gevoel ontkennen (angst?). Maar er is echt geen rationeel gesprekje te voeren wat het zo lastig maakt om erbij te blijven zitten.. moet zeggen dat het vandaag ineens minder lang duurde qua verzet..

één dag geleden

Hoi, ik heb dus laatst gelezen dat ze op deze leeftijd ook echt door gaan hebben dat alles in de wereld gewoon doorgaat als zij gaan slapen. Ze snappen dat papa en mama beneden zijn en daar nog wakker zijn en dingen doen. Dus kunnen ze ook gaan bedenken dat ze gewoon niet willen slapen omdat ze erbij willen zijn en niks willen missen. Hey klinkt alsof dit mogelijk het geval is bij jouw dochter. Zeker als je niet het gevoel hebt dat ze angstig is. Waarschijnlijk heeft ze dan een driftbui. Je zou ervoor kunnen kiezen om erbij te blijven tot ze uit is geraast, maar dan denk ik dat je bijvoorbeeld op een stoel moet gaan zitten, niet praten en geen oogcontact. Maar dan ben je er wel terwijl zij door de emoties heen worstelt. Ik zou dan gewoon aan het begin duidelijk maken: mama snapt dat je niet naar bed wil en dat je boos en verdrietig bent, maar deze dag is klaar en morgen is er weer een nieuwe dag. Ik wacht nu even tot je niet meer boos bent, maar we gaan niet meer praten. Geen idee of het langer zou duren door je aanwezigheid, maar je kan het proberen als het niet goed voelt om haar volledig te negeren.