Slecht slapen, heel humeurig zijn en niet alleen willen zijn....

Sinds een weekje wilt onze dochter absoluut niet meer in haar bedje of überhaupt alleen in de slaapkamer zijn, ze slaapt nog bij ons op de slaapkamer (dit vooral ivm ruimte te kort). Dit ging eigenlijk altijd goed en hebben wat betreft slapen weinig te klagen gehad. Als we haar op bed leggen om 8/9 uur dan is het opeens schreeuwen, huilen en krijsen. Ze houd dan ook niet op. Tot dat we bij haar gaan zitten (soms helpt dit ook niet en gaat ze door met krijsen), of dat we haar van bed halen. Dit doen we echt alleen als niks werkt. We wachten ook altijd eerst even met naar haar toe gaan maar na een half uur /20 minuten blijft ze gewoon door gaan, het is dus niet zo dat niet heen gaan haar uiteindelijk stil krijgt. Het enige wat dan helpt is haar dus naar beneden te halen. Want als we bij haar gaan zitten en vervolgens weer weg gaan, gaat ze gewoon weer verder waar ze was gebleven. Maar om haar elke keer uren naar beneden te halen om haar vervolgens weer op bed te leggen en het hele riddeltje weer opnieuw te moeten doen, is ook een heel gedoe. Want meestal blijft het niet bij één keer krijsen etc. We zijn nu dus 3-6 uur op een dag bezig om madam op bed te krijgen. En dan ben ik zelf al helemaal uitgeput.. Het is allemaal even niet meer zo leuk lijkt het wel en ik weet even niet hoe ik dit verder moet doen. Vandaar vraag ik me af of jullie ook in zo'n situatie hebben gezeten en wat voor jullie goed werkte. Want ik weet het even niet meer.