Soms is het gewoon moeilijk

Ahh lieve mama, wat naar om te horen dat je er doorheen zit. Het is ook gewoon heel zwaar en zeker als je kindje van die buien heeft en zich niet kan uiten/je niet weet wat ze bedoelt. Ik snap heel goed dat je het mist om spontaan dingen te doen en dat je angstig kan worden als je de deur uit gaat. Maar als ik je bericht zo lees weet ik zeker dat je het goed doet en dat je onwijs van je kleintje houdt. Wees alsjeblieft niet onzeker dat je het niet goed doet. Krijg je hulp? Heb je een vangnet? Heel knap dat je je gevoelens opschrijft en het uit. Ik hoop dat het iets oplucht en dat het goed met jullie mag gaan🫶🏻

Dankjewel voor je lieve reactie. Ik doe zo mijn best maar soms zie ik het niet meer. Ik sta in heel veel dingen alleen. Mijn partner doet niet heel veel. Daarnaast is er niemand in de omgeving die voor haar kan zorgen en dat is zo zwaar. De opvang is gestopt omdat ons meisje het niet meer trok. Ze gaat nu 2 dagen wel naar een medische kinderdagverblijf maar de andere dagen moeten ze zelf opvangen. Ik probeer mijn hoofd boven water te houden maar soms is het moeilijk.

Hele dikke knuffel voor jou! Mama zijn valt soms ook niet mee zeker als je kindje net wat meer zorgen nodig heeft. Je bent niet alleen 🤍

Dankjewel voor je lieve reactie. ❤️

Jeetje wat pittig voor jullie. Hopelijk wordt het allemaal wat makkelijker als ze zich wat beter kan uitdrukken. Weten ze ook waardoor ze een ontwikkelingsachterstand heeft? Ik kan je wel vertellen dat je het hartstikke goed doet allemaal en dat je daar geen twijfels over moet hebben. Ik heb heel veel respect voor je. Goed dat je je verhaal deelt en ik hoop heel erg voor jullie dat het wat makkelijker gaat worden. ❤️

Ja het is echt heel zwaar. Merk ook dat mijn relatie er door enorm onder druk staat. Ze heeft 2 hersenbloedingen gehad. Maar de kinderarts zegt dat dat geen verklaring is voor haar achterstand. Zelf heb ik er een andere mening over. We hebben genetische onderzoeken gehad maar daar is niets uitgekomen. Dankjewel voor je lieve berichtje. Ik vecht door voor m'n meisje. Want die is het allerbelangrijkste. ❤️❤️

Dikke knuffel ♥️ Meer dan je best en heel veel liefde geven kun je niet doen, onthoud dat! Wel naar buiten blijven gaan hoor, anders ga je er zelf aan onderdoor. Je vind daar wel je weg in, hopelijk wordt het beter. Wat mij heeft geholpen; - Ondersteuning vanuit maatschappelijk werk/pedagogisch medewerker vanuit ziekenhuis; misschien kun je dit vragen via een behandelaar? - Psycholoog met stukje rouwverwerking; omdat je toch een kindje hebt waarbij het anders is dan verwacht en dat soms ook pijn doet. Misschien kan dat je ook helpen?

Mijn zoon praat ook nog niet en is ook heel pittig. De zorgen over hem, maakt het meest zwaar. Bij ons ook veel driftbuien en de dag doorkomen met hem is zwaar...

Ja dat is zeker waar. Ik blijf zeker wel naar buiten gaan. Ga nu vaak bij ons achter met de bal spelen en daarna een stuk in de buggy wandelen. Want lopen red ze nog niet een heel eind. Verder proberen we wel gewoon de leuke dingen te doen. En nu dmv pictogrammen meer duidelijkheid te geven. Ik heb in september weer een gesprek met de kinderarts ik ga het dan aangeven dat ik graag hulp wil. Lief dat je dit aandraagt daar heb ik nog niet bij stil gestaan maar lijkt me een heel goed plan. ❤️

Ja dat geloof ik heel graag. Ik herken het des te meer. Wat bij ons werkt is werken mer pictogrammen het werkt helaas niet altijd en soms is ze nog steeds heel boos maar het geeft haar wel meer duidelijkheid.

Ik voel met je mee. Ons zoontje wordt eind augustus 3 en praat ook nog nauwelijks. Lopen ook pas heel laat en die driftbuien zijn verschrikkelijk.(Vermoeden van ASS) Ik ben alleenstaande moeder en kan me heel goed voorstellen hoe zwaar het moet zijn als je niet veel van je partner kan verwachten. Misschien is bij jullie in de buurt buurtgezinnen actief. Die kunnen af en toe wat wegnemen als het allemaal te zwaar wordt. En verder idd praten met psycholoog of maatschappelijk werk is echt heel fijn. Doe ik ook en dat zorgt ervoor dat ik het allemaal net wat beter aankan. Heel veel sterkte 🫂 je doet het goed, al denk je zelf soms van niet. En je kindje houdt van je, ook op de zwarte dagen.

Dankjewel voor je lieve berichtje. Gaan ze bij jouw zoontje verder onderzoeken? Ik heb zelf bij mijn dochter ook vermoeden van ASS. Alleen willen ze daar nog geen uitsluitsel over geven. Buurtgezinnen ken ik inderdaad. Ik ga zeker kijken om daar ons aan te melden.

We zitten op dit moment bij de GGz en hebben daar de BEER methode gevolgd. Daarbij zijn er huisbezoeken geweest waarin ons zoontje is geobserveerd. En hebben we al enige tips gekregen hoe we het voor hem fijner kunnen maken. De BEER methode doen ze nu ook nog bij vader thuis. En als dat is afgerond gaan we nog gezamenlijk in gesprek over hoe nu verder. Ik wil graag verder onderzoek omdat ze bij mij al hebben aangegeven dat het voor ons zoontje waarschijnlijk fijner zal zijn om naar een medisch kinderdagverblijf te gaan en later ook naar speciaal onderwijs. Maar daar heb je wel een indicatie voor nodig. Mijn ex partner vind het moeilijk om ons zoontje een stempeltje te gaan geven dus is nog afwachten of verder onderzoek plaats gaat vinden. (Al zou ik daar wel voor gaan strijden, alles om het voor mn zoontje makkelijker te maken)

Je verhaal is heel erg herkenbaar! Ons dochtertje wordt 21 augustus 3 jaar en praat ook nog niet. Alleen klanken en ze begint nu wat meer te brabbelen en ze lijkt ook steeds meer contact te maken als ze brabbelt. Afgelopen december zette ze haar eerste stapjes los. Ze heeft heel veel moeite met haar balans, ze moet telkens corrigeren. Morgen krijgen we de uitslag van genetisch onderzoek. Ze zit vanaf maart op een medische peutergroep op de sint maartenskliniek in Nijmegen, een plek waar je liever niet bent, maar tegelijkertijd heel fijn dat je er mag zijn. Ze heeft er heel veel baat bij en je wordt daar echt gehoord. Ik deel jullie mening dat de extra zorgen die je hebt intens zijn. Je wilt het allerbeste voor je kleintje he? Tegelijkertijd denk ik ook, wat voor stickertje ze ook krijgen, ze zijn perfect zoals ze zijn, meer dan dat zelfs❤️ Dikke knuffel voor jullie, jullie doen het supergoed

Wat verwoord je dit mooi. Zeker is mijn zoontje perfect zo als hij is. Ik zou er niet minder van gaan houden als hij een stempeltje zou hebben. Het is en blijft mijn allergrootste trots❤️

Wat bijzonder het lijkt alsof ik m'n eigen verhaal lees. Mijn dochter zit ook bij een medische kinderdagverblijf en voor ons is het de beste keuze geweest. We hebben ook 2 hele lieve juffen en ben heel dankbaar voor de plek die ze daar heeft. Ook mijn dochter is afgelopen december pas gaan lopen. Ze wordt op 26 augustus 3 jaar. Het was zo een mijlpaal. Spannend ik hoop voor jullie dat er iets uit het genetische onderzoek is gekomen. Dat je daar op verder kan borduren. Ik weet nog dat wij de uitslag kregen we waren zo gespannen alleen uit beide onderzoeken is niets uitgekomen helaas. Klopt het maakt niet uit wat voor sticker ze krijgt als ze maar gelukkig is dat is het belangrijkste. Hoe haar toekomst er ook uit ziet het is goed. Dikke knuffel ook voor jouw 😘😘