Speelgoed wordt afgepakt

Oh als dat hier gebeurd zeg ik er wel wat van. Dat hoeft niet altijd akelig te zijn maar je kan gewoon zeggen oh, ik zie dat jij daar ook mee wilt spelen maar op dit moment was 'naam dochter' daarmee aan het spelen. Zullen we het even terug geven? Als ze er klasr mee is dan kan jij ermee spelen. Of zoiets als, zullen we anders proberen om samen te spelen? Dan kunnen jullie allebei met X spelen. Als ouders van andere kindjes daar iets van vinden is dat jammer. Het voor haarzelf opkomen komt echt nog wel, maar nu kan je best een paar keer ingrijpen, hoeft niet elke keer te zijn natuurlijk, maar ik doe het af en toe wel bij mijn zoontje.

Ik zie niet zo goed hoe jullie dit moeten oplossen eigenlijk. Ik vind wel dat er een taak ligt voor de andere ouders. Je kunt van kinderen van 2 niet verwachten dat ze zelf leren dit op te lossen. Onze dochter is een tante die het kaas niet van het brood laat eten en leert bij de gastouder: 'om de beurt'. Thuis oefenen we dat door als we met haar samen spelen en ze perse met iets wil spelen wat wij vast hebben te zeggen dat ze even moet wachten en herhalen dan 'om de beurt'. Ik vind het echt belangrijk dat ze dat leert namelijk. Misschien zouden jullie ook met haar andersom kunnen oefenen als jullie met haar spelen. Wellicht is opkomen voor zichzelf in een veilige omgeving bij mensen die ze het meest vertrouwd makkelijker om te oefenen.

Fijne tips, dankjewel. Ik benoem ook wel eens naar de andere kindjes dat ik inderdaad zie dat ze er ook mee willen spelen, maar dat onze dochter het eerst had. En dan benoem ik ook, maar je kunt wel vragen "mag ik er zo mee spelen?". Alleen wat als het kind het dan niet uit zichzelf afgeeft? Moet ik het speelgoed dan uit de handen van dat andere kind grissen? Dat vind ik misschien nog wel het lastigste. Er iets van zeggen hoeft inderdaad niet akelig te zijn, maar meer de handeling erna als er verder niets mee gebeurd. En we proberen inderdaad onze dochter tijdens eigen spelmomenten al aan te leren dat een ander kindje niet mag afpakken en zijzelf ook moet delen. Dan lukt het haar ook wel. Maar het maakt behoorlijk indruk op haar als een ander kindje gaat huilen of schreeuwen als hij/zij het speelgoed wel terug moet geven van de ouders. Hierdoor zie ik dan vaak dat als hetzelfde kindje weer richting onze dochter loopt, zij het speelgoed zelf al afgeeft en gauw wegloopt bij het kindje. Dat vind ik sneu voor haar.

Je kan met je dochter ook samen spelen en een speelgoed afpakken en zeggen “van mij”.. Zo heb ik het mijn dochter spelenderwijs geleerd op een geven moment begreep ze het en pakte ze het terug en zei ook “van mij” en daarna geleerd van “samen spelen” .. ze pakt geen speelgoed af, maar merk wel als er iets van haar wordt afgepakt ze wel haar mannetje nu staat. Het komt allemaal wel goed maar dit is wat voor ons heeft gewerkt.

Ik heb dit bij mijn kids ook gemerkt wanneer we ergens op bezoek waren. Dan lieten ze het gebeuren, speelden ze met dezelfde kindjes in ons eigen huis, dan was het "hun territorium" en kwamen ze plots wel voor zichzelf op. Ik weet niet waar het bij jou zich afspeeld? Misschien dat je daar nog verschil in op zou kunnen merken? Voor mij was het in elk geval geruststellend toen ik dit zag.

Mijn dochter laat zowel haar in haar eigen omgeving of bij iemand anders haar altijd doen.. Het is vaak zelfs als we bepaald bezoek hebben dat ze huilt bij het toekomen.. ik begrijp niet zo goed waarom want ze kent die mensen. Maar als mijn plusjes er zijn week/week dan verdedigt ze haar zelf wel..

Dat lijkt me ook geruststellend! Alleen die van ons laat zich dus ook speelgoed afpakken in ons eigen huis. Ik vind het echt heel lastig.