Geen wauw gevoel bij naam

Heb het zelfde! Ik blijf “twijfelen” maar heb idd bij geen 1 naam dat gevoel. Had ik bij mijn zoon z’n naam wel overigens. Dus ik mis het wel..

Hey, Ik heb heb niet echt een wauw factor. Wel vind ik de naam voor onze zoon wel heel mooi. Ik denk zelf ook dat we er allemaal in moeten groeien.

Wij hebben bij nog geen 1 naam dat we denken dit is het. Krijg er best wel onrust van eigenlijk 😑

Jup, hier bij de eerste twee ook gekozen met een beetje "doe deze dan maar" gevoel. Maar nog steeds erg blij met de namen. Wij hebben ook nooit een wauw factor gehad🤣 Nu bij de derde hebben we het overigens wederom

Heeeelemaal hetzelfde! Wij zitten ook nog steeds te wachten tot "de" naam eens voorbij komt waarbij we dat wauw gevoel wel hebben... De huidige naam vinden we allebei wel leuk, maar geen vlinders. We komen ook nog steeds bijna dagelijks met alternatieven... 🫣

Ik herken dit wel. We hebben een naam gekozen uiteindelijk, en ben er wel tevreden mee, maar bij mijn zoontje hadden we wel "de naam". Dat zekere wow gevoel heb ik nu niet. We staan ook nog open voor verandering als we voor is tijdens de geboorte toch nog iets beters vinden, maar wat... Maar denk dat je over een paar maanden al niet beter weet en het goed is. We hebben even een gezicht bij de naam nodig denk ik :)

Ik snap wat je bedoelt! Ik had het eigenlijk vooral toen mijn zoon geboren was en ik zijn naam op het bord zag staan. Toen dacht ik... ooh jaa? Is hij dat? Past dat bij hem? Maar inmiddels zou ik niet meer anders willen en vind alle opties die 'second best' waren ook totaal niet meer passen.

Ja, herken ik helemaal! Bij onze dochter wisten we helemaal aan het begin van de zwangerschap al hoe ze zou gaan heten en daar had ik echt dat wauw-gevoel bij. Bij de naam die we nu hebben voor onze tweede dochter heb ik dat niet en dat heeft me erg onzeker gemaakt haha. Wel blijven we terugkomen bij deze naam en zijn ondertussen alle namen die in ons straatje passen de revue wel gepasseerd.. dus ik heb me er maar bij neergelegd dat dat gevoel er dit keer niet is. 😊

Herkenbaar hoor , maar bij mij komt dit omdat ik mijn 3e zoon krijg haha! Ik vond/ vind jongensnamen super moeilijk. Bij de 1e zoon uiteindelijk wauw, de 2e zoon hadden we bij 37 eindelijk een (wauw! naam. En nu bij de 3e hebben we een naam gevonden die we beiden leuk vinden en waar ik ook achtersta hoor, maar die 100% voel ik ook nog niet. 😉

Hier ook geen ‘wauw’ gevoel bij de namen hoor 🙈. Ook bij de eerste niet. Heb ook lang gedacht dat we de verkeerde naam hadden omdat ik niet het wauw gevoel had, maar een alternatief had/heb ik ook niet 😅 blijf steeds bij dezelfde naam uitkomen en geen andere naam vind ik leuker dus tja dan zal het hem wel zijn 🙈

Ik herken het zelf niet, maar ik begrijp je onzekerheid. Wij verwachten ons eerste kindje en weten eigenlijk al voor dat ik überhaupt zwanger was welke naam we ons kind wilden geven. Bijna 9 maanden later vinden we de naam nog steeds perfect, dus wat dat betreft een enorm wauw gevoel. Maar als jullie de naam ook al een tijdje hebben en die ook goed voelt, dan is dat ‘m echt wel hoor. Want waarschijnlijk hebben jullie ook al honderden namen voorbij zien komen en die waren het allemaal niet.

Wat ik nog wilde zeggen: misschien helpt het om samen al steeds de naam te noemen als je het over de baby hebt, zodat het ook wat vertrouwder gaat voelen?

Oooh wat fijn dat ik dit lees. Bij onze eerste dochter was het het echt. Nu hebben we er 1 voor onze 2e ook niet wauw we vinden hem wel leuk. Elke keer als we iets horen komen we toch bij de naam uit die we hebben dus dan denk ik dan zal het hem wel zijn.

Ik herken het. Naam van onze zoon had ik het ook. Man heeft de naam 'geopperd', ik vond het een prima naam en had geen beter alternatief. Uiteindelijk is hij geboren, en pas toen kreeg de naam een gezicht en was ik er weg van. Zolang je achter de naam staat komt het wel goed! En anders heb je nog 2 dagen om voor de aangifte te wisselen. Wellicht zoals hier ook al geschreven thuis de baby al eens aanspreken met de naam

Herkenbaar! Wij willen ook pas met de geboorte het geslacht weten. Nu hebben we dus nog 2 namen voor de baby waardoor het ook nog wat “vreemd” is.

fijn om te lezen dat dit bij bijna iedereen zo is! Haha. Wij noemen haar thuis altijd bij haar naam maar dat voelt dat steeds zo onwennig

Herkenbaar hoor. Wij hadden bij onze 1e een jongensnaam al vaststaan, maar we kregen een meisje. Nu krijgen we een jongen maar heb ik om de een of andere reden het gevoel dat de naam niet past. We hebben 2 namen, totaal verschillend ook maar de twijfel is er heel erg wat we zullen doen

Zou gewoon afwachten hoe het voelt zodra je kindje wordt geboren. Dit is voor ons ook zeker een reden om de naam niet bekend te maken vóór de geboorte. Eerst eens zelf rustig kennismaken en aanvoelen of het 'past' voordat anderen hun mening over onze naam gaan geven 🥰

Dit had ik bij dochter ook, toen ze geboren was “klopte” het. Nu bij zwangerschap zoon hebben we een naam die we destijds al leuk vonden en deze naam voelt ook goed, heb me zelfs al paar keer bijna versproken als ik het over de baby had omdat de naam zo vertrouwd voelt.