Ik weet niet waar ik moet beginnen.
Vriend heeft een uitje van het werk in de avond( prima niets mis mee) alleen komt dronken thuis. Nu was ik inmiddels in slaap gevallen op de bank door oververmoeidheid.
Ik was een paar uur daar voor naar de fysio geweest. Hij riep Mij meermaals, en ik zei hem dat hij mij even met rust moest laten want ik kon moeilijk wakker worden van de vermoeidheid.
Word hij boos dat ik dat aangeef en zegt " hier voor ben ik dus thuis!? Ik had beter daar kunnen blijven was te minste gezellig...."
Maar hij ging maar door..... eindstand ik ben klaar wakker en hij slaapt nu....
In het weekend wil hij altijd uitslapen en helpt mij niet mee in de ochtend met onze dochter.
Ik heb geprobeerd aan te geven dat ik graag zijn hulp ook zou willen en dat hij al is het maar 1 ochtend haar eens ontbijt geeft en aankleed etc. Hij wil tot 12 a 1 uur op bed liggen en ik raak echt op m'n eind nu...
Het maakt mij boos en verdrietig.
Praten werkt ook niet want hij luistert niet. Hij denkt alleen maar aan zijn eigen behoeftes..
Ik voel me compleet genegeerd, en krijgt te horen dat ik zeur...
Sorry voor mijn geklaag...