Ongepland zwanger van een derde kindje..

Dat klinkt als een hele lastige situatie. Het is een beslissing die je echt vanuit je zelf moet maken. Heb je je bij beide zwangerschappen mentaal zo slecht gevoeld door de hormonen?

Nee, echt alleen bij de laatste zwangerschap.. en ook pas in de laatste fase. Maar het was niet fijn.

Ach wat ingewikkeld!! Net een andere situatie maar ik heb deze afweging ook eens moeten maken. Het hielp mij enorm om dit uitgebreid te bespreken met een aantal mensen die dichtbij me stonden. Dit hielp om mn gedachten te ordenen en te achterhalen wat ik echt wilde. En in jouw geval kan ik me voorstellen dat het ook echt helpend kan zijn om bv je huisarts te spreken. Zij weten natuurlijk veel over hormonen, welke hulp er eventueel is, hoe een abortus werkt, e.d. Hopelijk kan je het voor jezelf op een rijtje zetten. Heel veel sterkte!

Dankjewel voor je reactie. Ik heb inderdaad deze week nog een afspraak staan bij de huisarts om het te bespreken. Het is echt niet gemakkelijk. Heb het gevoel dat ik kies tussen mezelf en de komst van een nieuwe baby.

Wat een moeilijke situatie!! Heb je genoeg steun van familie/vrienden die je tijdens de zwangerschap en het eerste jaar zouden kunnen helpen? Dat weegt misschien ook nog mee in je besluit. Heel veel sterkte iig met de keuze maken. Hoe dan ook, er is geen fout! Je besluit waar je jezelf het beste bij voelt.

Wat lastig! Heb je het gevoel dat je genoeg steun / support hebt gehad bij je laatste zwangerschap en het eerste jaar met de nieuwe baby? Wellicht dat meer hulp ook een uitkomst kan zijn. Jij komt op de eerste plaats lieve mama dus welke beslissing je ook maakt het is altijd de juiste zolang je dicht bij jezelf blijft!

Dankjewel!

Ik heb in principe genoeg steun van mensen om me heen, maar wil mezelf gewoon niet weer kwijtraken. Ik kan nu juist de mamma zijn die ik altijd voor ogen had. Met de komst van een derde heb ik het gevoel weer helemaal opnieuw te moeten beginnen.

Wat een ingewikkelde situatie. Er is hier sowieso geen goed of fout. Gelukkig heb je nog even de tijd om na te denken, gebruik die tijd om te overleggen met mensen die je vertrouwt, en eventueel met een hulpverlener via de huisarts bijvoorbeeld. Luister naar jezelf en laat je goed voorlichten, dit zijn geen makkelijke keuzes. Maar wat je ook kiest, het is allebei helemaal ok. Heel veel liefde en sterkte gewenst!

Je zou ook nog met de verloskundige kunnen gaan praten. Een goede verloskundige weet meestal meer van vrouwelijke hormonen dan de gemiddelde huisarts

Dankjewel, heel erg lief.

Dankjewel!

Nee dat kan ik mij voorstellen. Hopelijk kun je een beslissing maken 💗 blijf dicht bij je eigen gevoel!

En nog iets.. ik besefte me later pas echt dat dit een taboe onderwerp is. Mensen praten hier niet over. En er zijn veel meningen over. Dat vond ik destijds best lastig, dat je je eigen mening al lastig vindt te formuleren, laat staan met allerlei ideeën van buiten. Mijn tip: Zoek iemand uit om mee te praten waarvan je weet dat diegene oordeelloos kan luisteren naar jou en naar wat er in jou omgaat. Het enige wat belangrijk is is hoe jij erin staat! En uit nieuwsgierigheid, hoe kijkt je man/vriend/ de vader er tegenaan?

Je bedoelt een taboe rondom mentale klachten tijdens de zwangerschap? Dankjewel voor de tips. Ik ga sowieso even overleggen met vrienden en familie om me heen. Mijn man twijfelt ook heel erg dus dat maakt het niet perse makkelijker. En het lastige is dat ik me nu juist echt gewoon heel chill voel dus wil mezelf niet weer in zo’n donker gat begeven.

Ha ja ook! Maar ik bedoelde eigenlijk taboe op abortus :-). Snap het helemaal.. veel sterkte!

Echt moeilijk zeg…!! Je weet gewoon niet hoe je je van te voren tijdens je zwangerschap blijft voelen. Maar dat geldt ook voor abortus, dan gaan je hormonen ook alle kanten op lijkt me, omdat de zwangerschap dan wordt afgebroken. Wie weet dat ze van erishulp.nl je telefonisch kunnen helpen in je beslissingen? Heel veel sterkte!

Hou er alsjeblieft rekening mee dat erishulp.nl een pro Life (christelijke, enigszins anti abortus) organisatie is. Ik zou een onafhankelijke verloskundige, psycholoog of huisarts adviseren persoonlijk.

Ik kan jou situatie niet begrijpen, omdat ik maar 1 kindje heb… alleen wat ik wil zeggen is: een kind krijgen is niet makkelijk :( als dit wondertje in jouw buik is gekomen, dan heeft dit vast ook wel een reden :) blijf positief♥️ en volg vooral je hart

Hier zwanger van de 4e. Deze kwam ook onverwachts. Vanuit ons gevoel wilden we wel nog heel graag een kindje, maar we hadden heel veel praktische bezwaren. Zo wonen we veel te klein, zijn er financiële redenen, ik zou in september met een hbo studie beginnen en daarbij was de 3e zwangerschap best wel pittig, met veel lichamelijke klachten. Ik had zoveel bekkenpijn, dat ik buitenshuis in een rolstoel zat. Ik was net zo blij dat ik me weer goed voelde en ook bezig de kilo's overgewicht er af te krijgen. We hadden dus net met elkaar besloten, dat we ná mijn studie van 2,5 jaar zouden kijken of we nog een kindje wilden en dan proberen of het nog spontaan zou gebeuren, aangezien ik dan 42 zou zijn. De natuur besliste anders. Toen mijn zoontje 9 maanden was werd ik zwanger. Het voelde voor mij wel alsof ik alles weer moest gaan inleveren. Abortus is 1x genoemd, maar was voor ons beide een no go. Ik heb enerzijds mijn mindset zo gezet, dat ik helemaal voorbereid ben op weer die rolstoel, maar dan ook gelijk zodra de pijn te veel wordt. En onze 3e is echt zo'n leuk kind!! Ik ga er vanuit dat zijn zusje net zo'n leukerd is! Hier ook nog eens de angst dat ze een huilbaby is. Dat was mijn 2e kindje namelijk ook. En dat heeft echt wel invloed gehad op de oudste. Maar dit gaat gewoon een superleuk kind worden, net als haar broer. Vorige zwangerschap kon ik met 20 weken al niet meer lopen nu met 26 weken zwangerschap dans ik nog! Ik ben totaal niet misselijk geweest, dus deze zwangerschap is zo anders! Ik heb mij overgegeven aan eventuele pijn, maar die is er dus niet of nauwelijks. Ik geloof echt in manifesteren en geloof ook dat ons meisje straks ook een superkind is en ik visualiseer hoe leuk haar broertje straks met haar om gaat en hoe leuk ze straks met z'n tweeën kunnen spelen als ze ouder is. Kort gezegd: deze zwangerschap kan ook voor jou weer heel anders zijn dan je vorige. Even iets om mee te nemen in je overdenkingen. Sterkte bij het maken van jullie keuze. 😘