Papa geeft zoon tik

Lastige situatie voor jou lijkt mij.... Ik vind dat het niet kan. Je wilt je zoontje bijbrengen dat hij niet mag slaan, maar papa geeft wel een tik(je)? Dat is verwarrend. Heb je met hem gepraat over de reden? Het kan ook zijn dat hij dit deed uit onmacht natuurlijk. Dat maakt het zeker niet goed, maar kan wel ontstaan omdat hij het niet meer wist bijvoorbeeld.

Ja dat is verwarrend en het mag gewoon niet.. Ik denk dat hij schrok omdat ik een hele duidelijke grens aangaf dat ik het niet vind kunnen en hij hem niet fysiek mag aanraken op die manier. Hij neemt mij daarin niet serieus want vind dat het gewoon moet kunnen. Dus hij zou het een volgende keer weer doen en dat maakt me zo boos

Jeetje wat rot zeg dat hij je hier niet serieus in neemt!! Ik zou goed het gesprek samen aangaan. Wat denkt hij zijn zoon te leren door hem een tik te geven? Ik kan je vertellen uit ervaring dat kinderen hier echt niet meer van gaan leren en dat praten op kind niveau beter werkt dan je handen wapperen...

Ik snap dat het, een keer kan gebeuren, uit onvermogen. Die 2 fase kan echt 😵‍💫😵‍💫😵‍💫 Mijn dochter is 1/4 van de dag zeker haar grenzen aan het opzoeken door te slaan, bijten, spugen, schoppen en knijpen. Ik kan pedagogisch verantwoord zijn wat ik wil maar het dringt (nog) niet tot haar door. Het terugdoen werkt natuurlijk helemaal averechts want kinderen leren door je voorbeeld te volgen. Maar het is me wel een keer gebeurd, daar ben ik heel eerlijk in. Echt uit onvermogen. Heb toen direct mijn excuses gemaakt en op kind niveau hoe en wat uitgelegd. Als het dus uit onvermogen is zou ik een luisterend oor bieden aan je man. Maar zoals ik het lees is het volgens mij eerder een meningsverschil in opvoedingsstijl en dan ben ik ook fel tegen een corrigerende tik. Er zijn zoveel pedagogische onderzoeken gedaan die uitwijzen dat het enkel averechts werkt. Wellicht dat eens met hem opzoeken, en vooral luisteren waarom het voor hem wel de manier is. Waar komt dat vandaan? En zelf ook uitleggen waarom jij er zo op tegen bent (zonder te oordelen).

Wij zijn ook tegen een corrigerende tik, dus ik snap je gevoel heel goed. Ik heb overigens wel een keer mijn dochter een 'klapje' gegeven toen ze bleef slaan, maar met een 'introductie'. Slaan doet pijn, snap je dat? Eerst auw zeggen. Zal ik jou eens slaan, zodat je kunt voelen hoe het voelt? Klapje stelde niet veel voor, maar boodschap kwam wel binnen had ik het idee. Nu slaat ze een stuk zachter als ze mega boos is. Maar misschien zijn er ook mensen die hier anders over denken uiteraard.

Mooi verwoord..