Schoonmoeder claimt kleinkind

Oh wat lastig zeg! Klinkt alsof je schoonmoeder weinig oog heeft voor jouw behoeftes. Herken je dat van haar van voor de kleine geboren werd? Jouw grenzen zijn hierin het belangrijkst. Zij mag best aangeven wat zij zou willen, maar het is jouw kind. Kun je haar vragen om dingen te vragen in plaats van te eisen? Heb je een fijne band met haar?

Voor de geboorte hadden we gewoon een normale schoondochter - schoonmoeder band. De normale afstand was er & ze liet me ook gewoon met rust. Ik zou haar dat in principe zeker kunnen vragen. Maar denk dat het in het verkeerde keelgat zal schieten. Momenteel reageer ik gewoon met dat het niet nodig is bv. Hij gwn bij mij blijft. Heb ook al een keer gezegd dat ik in moederschapsrust ben, thuis ben, geen plannen heb en dat hij dus gewoon bij mij blijft !!

Inderdaad erg lastig, ik merk dat ik het fijn vond om in een vergelijkbare situatie haar uit te nodigen en een open gesprek aan te gaan. Hierin heb ik alles op tafel gegooid en uitgelegd waarom wij de dingen doen zoals ze doen, ik kreeg hier toen ook iets meer begrip voor. Tevens ook aangegeven dat ik voortaan open wil communiceren en er niet omheen wil draaien, mijn partner stond hier ook volledig achter. Blijf vooral dichtbij jezelf en doe wat goed voelt, het is jullie kind en niet die van haar, maar ik weet hoe lastig dat is😊

Herkenbaar, mijn schoonmoeder had dit ook bij haar eerste kleinkind. Mijn schoonzus vond dat ook erg lastig en ik heb er toen ook wat van gezegd omdat ik het niet kon aanzien. Constant claimen en op familie gelegenheden echt doen alsof het haar kind was. Maar het wordt in de loop der tijd echt beter, kleinkind nr 4 is al niet meer / veel minder interessant. Inderdaad, ga goed je grenzen aangeven en desnoods eventjes afstand bewaren door niet te reageren. Eerst vooral duidelijk zeggen ik ben net zelf moeder geworden, ik wil tot aan mijn verlof zoveel mogelijk met mijn kind zijn, daarna heb jij alle tijd! (Desdnoods dit steeds herhalen). Daar moet ze gewoon even mee dealen vind ik. Je kan dit maar 1 keer doen, je verlof !

Ja dit gebeurt ook hier. Dat claimen en op familie gelegenheden weten wat mijn kind “nodig” heeft etc.. Als ik niet reageer dan tracht ze via mijn man, haar zoon haar zin te krijgen hahah. Echt speciaal dit.

Als dit mijn schoonmoeder was had ze haar kleinkind helemaal niet gezien. Van de zotte dit. Denk oprecht dat er dan een steekje los zit hoor want wat bezielt je

Dit is echt niet normaal gedrag, mijn moeder is ook voor de eerste keer oma geworden en ziet mijn dochter 1 keer in de week vaak omdat ze geen auto heeft. Mn schoonmoeder daarin tegen is hier ook elke dag. 🙃

Hier ook familie (en vrienden) die constant willen claimen. Doordat ik veel aan mijn hoofd heb kies ik voor een wat laffe optie: niet reageren, niet terugbellen en whatsapp meldingen uitzetten 😅 Even geen tijd voor drama (behalve van ons kleintje dan 😁)

Oohh zo herkenbaar! Het telkens langs willen komen, breng haar maar hier heb jij even tijd voor jezelf, als ik haar troost over willen nemen, als we er op de koffie zijn hele tijd er boven hangen. Wij zeggen nu als ze slaapt dan blijft ze in de kinderwagen, alleen zodra ze iets dr ogen op doet is het: ja ze is wakker, ik pak dr wel. Als ik weer aan het werk ga heb ik haar voor paar dagen oppas gevraagd en is t direct: mag wel meer hoor, willen jullie niet keer samen iets doen? Ik pas wel op. Ik word er gek van! Ook eerste kleinkind

Zooo lijkt wel of ik dit geschreven heb!! Echt vervelend.. zoals gisteren mochten ze even oppassen halen ze hem eerder uit bed dan nodig en ik zit hele dag met geprikkeld kind😡🤬

Ja bijzonder wat een kleinkind losmaakt, alsof de hormonen bij haar gieren met dat rare gedrag 🤭 Hoop voor je dat het snel omslaat!

Idem hier, van men eigen ouders nog wel. Eerste kleinkind en constant vragen of ze ons niet moet ontlasten en dat ze gerust willen op haar passen. Ook direct haar “afpakken” als ze binnen komen en niets vragen gewoon doen. Ik heb het soms wel moeilijk met de zorg omdat onze dochter echt aan me plakt dus soms moet ik wel eens ventileren. Ergens bedoelen ze het dus wel goed, maar hoe meer ze het vragen hoe meer ik er weerstand tegen voel. Ik heb ook absoluut geen behoefte aan tijd weg van mijn kindje, nu alleszins nog niet. Ik weet dat er binnenkort eens een gesprek gaat moeten zijn maar ik zie er enorm tegen op 🙈.

Uff elke dag... haha. Nee mijn schoon moeder deed ook alsof haar kind was annem annem annem zij ze. Werd er helemaal doorgedraaid van.

Dat is toch ook niet normaal?😮 Jij bent de mama en alleen jij hoort toch zo aangesproken te worden?

Precies deze maar ik gooide dan ook nee baba anne. Ik ben je anne. Ik liet het merkn hoor. Nu doet ze het ook niet meer ook bij de 2de heeft ze het niet gedaan.

Ja dat! Het is dan leuk als ze daar is maar zelf zit je er uit eindelijk mee

Mijn schoonmoeder heeft letterlijk op de dag dag ik het ziekenhuis uit mocht, voor de deur van het ziekenhuis tegen mij gezegd zo we gaan je hier dumpen! We hebben je niet meer nodig! Het is mijn kind nu!Terwijl ze zo de maxi cosi uit mijn handen trok om hem in de auto te zetten!Terwijl ik een hele traumatische bevalling van 5 dagen heb gehad in het ziekenhuis en ik al vol met tranen het ziekenhuis verliet! Je kon me toen echt oprapen! Ook merkte ik heel veel jaloezie! Ze maakte steeds opmerkingen bv als ik borstvoeding gaf, pfff als ik melk had in mijn borsten dan had ik jou wel melk gegeven ipv je moeder! Kon ik maar borstvoeding geven! Ook mocht ik mijn baby de eerste weken niet eens vasthouden! Letterlijk alleen om borstvoeding te geven en daarna gelijk van mij afpakken! Mocht mijn kind niet troosten niks! Ze zei dan steeds nee ik doe het! Is mijn kind ik doe het! Ik was zoooooo geshockeerd!

Uhh wat? Deze had ik allang de deur uit geschopt. Nee bij t ziekenhuis had ze al mogen vertrekken. Mijn man was woest geworden als zijn moeder zich zo gedroeg. En voor TS: zou eerst ff met je man op 1 lijn komen. Gesprek kan via hem soms net wat makkelijker te voeren zijn, het is toch zijn moeder en je wil de band wel goed houden. Van hem kan ze ongetwijfeld meer hebben.

Dit klinkt niet gezond, het lijkt bijna alsof ze professionele hulp nodig heeft.. als je man dit normaal vindt dan klopt er ook iets niet, wellicht eerst eens serieus met hem om de tafel gaan zitten.. het is zijn moeder en je moet wel met hem op één lijn zitten zodat je daarna gesprek met zijn moeder aan gaat gezamenlijk.. Ik zou het iig niet prettig vinden om mijn kind in deze situatie enkele dagen in de week daar onder te brengen als opvang.. het voelt als een verstoorde oma-kleinkind relatie..

Ik zou toch een goed gesprek met je man aangaan. Dit is niet normaal. Je bent geen broedkip. En om gezeik te voorkomen laat ik mijn man altijd als er wat is hem zelf dat bespreken met zijn ouders. Het is niet gezond als ze zo doen. Mijn ouders zeuren wel constant om hem te zien. En ook heel jaloers als schoonouders komen. Mijn ouders zien de kinderen meerdere keren per week. Laatst kwam schoonmoeder 2x kort achter elkaar. En mijn moeder meteen: 2x?! Waarom?? Wij hebben de kindjes ook amper gezien?! Vind die strijd zooo irritant. Mijn schoonmoeder is daar weer veel relaxter in ookal zou ze stiekem de kindjes ook wel meer willen zien.