Tweede kinderwens maar twijfel door oorlog?

Eerlijk, ik zou naar het advies van je partner luisteren. Blijkbaar maak je je er echt veel druk over, dus is het dan wel verstandig om naar het nieuws er van te kijken? Niemand weet of er ooit nog oorlog komt, maar ik zou daarvoor niet je leven of wensen aanpassen voor het geval dat.

Ik heb zelf ADHD en merk dat ik daardoor heel veel nadenk over dat soort dingen. Wat voor mij heeft geholpen is inderdaad stoppen met het nieuws te volgen. Ook omdat het niet altijd helemaal waar is of omdat de koppen erger zijn dan hoe het daadwerkelijk is (want drama trekt natuurlijk meer lezers) Sinds ik daarmee ben gestopt ben ik daar rustiger in. En uiteindelijk krijg je de belangrijke dingen toch wel mee van anderen Ik ben op dit moment zelf zwanger van de tweede. Ik heb het er net als jij met mijn man over gehad en wij hebben besloten dat we ons niet kunnen en willen laten tegenhouden door dat soort onzekerheden, want uiteindelijk kan er altijd iets gebeuren als oorlog. Ik zou zeggen ga vooral je droom achterna. Dan krijg je sowieso geen spijt als het wel allemaal goed gaat

Waarom zou je niet nog meer kinderen nemen als er mogelijk ooit oorlog komt of misschien niet. Al je zo bang maakt zou ik niet meer zo veel nieuws kijken. Als jeje gelukt en doom opzij zeg voor wat er kan gebeuren. Kan je niks Meer . En leef je ook niet meer. Leef en geniet nu van je leven

Dit ligt niet aan jou, en zelfs al lag het aan jou.... Het is een probleem waar je duidelijk mee zit, het is ok om daar bij stil te staan en over te praten. Ik herken deze zorgen heel erg. Maar ik heb terugkerende depressies en pms, en eigenlijk hangt het daar altijd mee samen. Dan voel me ik me ook echt enorm schuldig naar mn beide kinderen toe. Als ik niet in zon "bui" ben, ben ik enorm dankbaar voor mn gezin en blij dat ze er zijn. Misschien kun je eens met de praktijkondersteuner van de huisarts gaan praten? Zij kunnen vaak heel goed helpen je gedachten en prioriteiten te ordenen. Wellicht geeft dat je wat rust.

Ik herken dit gevoel ook heel erg want had hier vroeger veel last van. Ik heb daarom besloten helemaal geen nieuws meer te kijken. Dit doe ik nu al ruim een 1,5 jaar en heb daardoor zoveel meer rust gekregen in mn hoofd. En als er echt iets gebeurd of er zijn bijzondere dingen dan hoor je ze toch wel van anderen bv. Ik zou lekker je leven leven zoals gezegd en je niet teveel zorgen maken.

Ik herken het heel erg. Mijn man en ik vragen ons zelf ook geregeld af waarom we ook alweer een kind op deze ellendige wereld hebben gezet. Ik kijk het nieuws sowieso niet meer. Social media heb ik allang niet meer. In heb de NOS en RTLnieuws app op mijn telefoon, zo lees ik af en toe bij. Verder helpt het mij af en toe te relativeren en te bedenken dat we allemaal maar spikkeltjes zijn in een heel groot heelal en in een veel groter gebeuren. We komen echt maar heel kort even om de hoek kijken hier. Elke generatie heeft weer z’n eigen uitdagingen. Wij zitten niet in een lekkere tijd om kinderen te krijgen, maaaar je mag ook vertrouwen op het feit dat we onderdeel van NATO zijn. Oorlog krijgen we voorlopig niet in NL (denk ik). Je kunt je hier ook meer in verdiepen om misschien wat meer rust te krijgen.

In aanvulling op mijn eerdere reactie, ik had het toevallig net ook met m'n vriend over dit onderwerp. Want wij hebben dit gevoel ook wel eens en mocht het relativeren... mijn vriend is Palestijns, ooit naar Syrië gevlucht en toen daar de burgeroorlog uitbrak naar Nederland gevlucht. Het weerhoudt hem er niet van zijn leven te leiden en van z'n kinderen te houden. Hij gaat gewoon helemaal nergens vanuit, qua wat de toekomst gaat brengen. Maar heeft er vertrouwen in dat wat er ook gebeurt, je je aanpast en doorgaat. Hij zei letterlijk; je nu druk gaan maken over wat er misschien gaat gebeuren is energieverspilling. Want het kan vanalles zijn, niet alleen oorlog helaas. En alles wat je uit die angst niet doet mis je... Leef je leven en geniet. Met enig gebruik van gezond verstand uiteraard, maar wat komt, dat komt. En zet de tv even niet op het nieuws en focus je op anderen dingen. Je steekt misschien gevoelsmatig je kop in het zand, maar als je mentaal instort heeft je omgeving al helemaal weinig aan je :) En ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, maar hoop dat het relativeert.

Dankje voor je reactie, helpt me inderdaad even te relativeren. Ik ben welbekend met angst gedachtes. Pas geleden ook behandeld voor hypochondrie, en dat is gelukkig bijna weg. Het zal er altijd zijn maar ik weet hoe ik daar mee om moet gaan. Ik werk nu ook bij een huisartsen praktijk en dat helpt mij ook te relativeren omdat ik helemaal geen jonge mensen tegen kom met ernstige aandoeningen. Maar ik denk dat ik dus sowieso wat angstiger ben aangelegd en daarom al het nieuws dat zo triggert. Wat je vriend zegt is helemaal waar; het is energieverspilling. Misschien lig ik morgen wel onder een bus of word ik ziek. Het is ook niet zo dat ik nu niet meer voor een tweede kind ga. Maar wanneer ik het nieuws lees wordt ik overspoeld met een soort angst en schuldgevoelens, terwijl mijn zoontje mij op dit moment zoveel energie en gelukt geeft. Maar bedankt voor je reactie en dat je het begrijpt, dat is soms ook alleen al fijn. Ik ga nu wel echt even stoppen met nieuws lezen, ik kan er niks aan veranderen. Focus op positieve dingen!

Je hebt helemaal gelijk! Stom hè, nu ik jouw reactie lees denk ik echt: lies, doe eens even normaal waar ben je mee bezig.

Ja mag natuurlijk bang zij maat straks doe je niet gebeurt er niks en denk je waarom heb ik het niet gedaan. En komt er wel oorlog je dan zie je het dan wel weer. Je blijft dan zo leven met ja wat als.. ja wat als je onder een auto komt ja die kans is grooter dan oorlog maar daar denk je toch ook niet bijna als je probeerd een kindje te krijgen😬 mijn tip is kijk gewoon een nieuws meer als je zo bang maakt en geniet nu van je gezin en wil je uit berijden waarom niet .. 😘