Zwanger zijn niet leuk

https://community.24baby.nl/forum/geboorteclub-augustus-2023/zwanger-zijn-leuk-lrmVX6 Je bent zeker niet de enige. Zie dit onderwerp

Rot dat je je zo voelt. Ik herken de gevoelens wel, maar gelukkig niet constant. Soms heb ik gewoon een baaldag en kan ik niet wachten tot ik weer alles kan en mag. Kan je er met iemand in je omgeving over praten? Ik kan het gelukkig bij mijn man kwijt als ik me zo voel. Dat lucht vaak al op. En kijk of het gevoel ergens door versterkt wordt. Ik ben nu op vakantie en kan echt genieten van de zwangerschap. Met drukke werkdagen vind ik dat een stuk lastiger

Heb t gelukkig ook niet constant hoor. Op werk ontzettend veel stress en dat was echt niet goed voor de baby (lichamelijke klachten van de stress). Ik heb me ziekgemeld maar heb t nu dus vooral als ik thuis zit te niksen. Mn afleiding is weg...

Ja bent niet allen dat heb ik ook... ik heb eerst 3 manden ziek geweest heel misselijk en zo.. moest voor 9 uur savons slapen aander kon niet meer op mijn benen staan.. dan zeggen ze 2e trimester dat is een feestje .. ik zit nu bijna in de 3e maar waneer is dat feestje? Ik ben moe nog regelmatig misselijk en duizelig heb bekkeninstabiliteit en kan en mag bijna niks .. heb heel veel pijn 😔 ben daar naast angstig dat het mis gast.. en we hebben vruchtwaterpunctie moeten doen.. nee ik vind het heftig en zwaar!! Ik kan wel genieten van de schopjes van de klein 🥰 en van de baby kamer en baby spullen kopen daar kan ik van genieten ❤️

Ik ben enorm dankbaar dat ik zwanger mag zijn en alles tot nu toe goed gaat met mij en de baby. Maar helaas blijf ik zeggen dat ik er niet van geniet. Emotioneel vind ik het ontzettend moeilijk en alle dingen eromheen ook. Waar ik wel van geniet is mijn prachtige ronde buik

Hier ook weer geen leuke zwangerschap eerste HG zwangerschap en nu weer. Ik vindt zwanger zijn ook echt niet leuk. Zal blij zijn als ik 38 weken zwanger ben. Het gaat me steeds meer tegen staan kan niks eten of alles komt eruit. Heb een picc lijn waar ik me voeding door krijg s nachts . Dus elke dag thuiszorg over de vloer. Maar geniet wel van het getrappel in me buik. Maar weet wel dat dit de laatste zwangerschap is.

Ik vind het niet erg om zwanger te zijn. Maar ik denk dat het leuker is als we niet aan het verbouwen zouden zijn. Nu moet ik van mn man de hele tijd wachten met spullen kopen. Af en toe mag ik wel spullen kopen, maar dan gaat mijn moeder of beste vriend mee. Als ik aan mijn man vraag of hij mee gaat naar bijvoorbeeld een magazijnverkoop van een babywinkel, dan wil hij niet mee. Ik zou zo graag samen die voorpret willen hebben van het uitzoeken van leuke spullen etc.

Je bent niet alleen. Ik houd er ook echt niet van. Maar precies wat er gezegd wordt: wel dankbaar, maar geen roze wolk.

Awh heftig. Sterkte...

Ik begrijp je volkomen, ben 24 weken en vanaf week 4 zo gek als een deur. Kan niet wachten tot ik weer normaal ben

Misschien zou je je ook zo gevoeld hebben als je niet zwanger was geweest... De situatie is natuurlijk niet ideaal om te genieten. Je zou het wellicht kunnen doorbreken door iets ontspannends voor jezelf te plannen (zwangerschapsmassage, bezoek aan een schoonheidssalon, yoga lesje of een wandeling met een vriendin)

Zwanger zijn is zeer bijzonder, maar daarom niet (altijd) leuk 😅 het hangt er vanaf hoe je zwangerschap verloopt natuurlijk, dat is bij iedereen en elke keer weer wat anders. Geniet je van de zwangerschap? Mooi zo! Vind je het lastig? Dat is ook prima en begrijpelijk! Het is niet altijd een roze wolk, het is vooral fijn dat daar meer en meer erkenning voorkomt en dat niet meer zo een "taboe" is.

Je bent zeker niet de enige. Dit is mijn eerste zwangerschap en ik vind het verschrikkelijk. Heb een HG zwangerschap en en dat valt me ontzettend zwaar. Heb daarom ook geen energie om me ook maar bezig te houden met het kopen van babyspulletjes. Ben nu 23 weken en sinds gister opeens ook veel pijn in mij bekken.. pff hoop niet dat het er ook nog eens een bekkeninstabiliteit bijkomt want dan heb ik het hele pretpakket bij elkaar. Kortom heb ik nog geen enkele dag genoten van mijn zwangerschap (alleen tijdens de echo’s). Ik pin me er gewoon op vast om na de zwangerschap te gaan genieten, want dan is de HG ook weg.

Same here! Het is bijzonder wat er allemaal gebeurd maar of ik zwanger zijn echt leuk vind, nehh. Eerste 3 maanden waren hel, ik was een totaal ander persoon en zo misselijk. Toen dat wegtrok kwamen er andere kwalen bij zoals obstipatie, maagzuur, spier in bil die niet meewerkt en energie soms nog ver te zoeken.. voel me net een oma terwijl ik zelf altijd wel een doorpakker ben, vind dat mentaal erg lastig vooral op werk. Nu met 24 weken teveel vruchtwater dus extra checks elke 3 weken en een afwijking bij het kindje blijft toch in je achterhoofd zitten, dag onbezonnen zwangerschap 🙄 ik kijk zo uit naar de komst van de kleine en om haar te ontmoeten & knuffelen ❤️ dat is wat mij erdoorheen sleept

Ik had dit gevoel in het begin, ik snapte echt niet wat mensen en leuk aan vonden. Wij waren thuis met een groot gezin en ik kon maar niet snappen hoe mijn mama dit zo vaak opnieuw wou mee maken :) Nu geniet ik wel van het zwanger zijn, ook omdat ik mij over het algemeen gewoon goed voel, ik denk wel echt dat ik het gevoel van de baby in mijn buik ga missen en ik ben voorlopig ook echt niet aan het aftellen naar het einde van de zwangerschap, maar wellicht denk ik er binnen een maandje of twee weer anders over ^^

Awh heftig. Veel sterkte. Hopelijk wordt t toch nog minder..

Ik herken het ook, maar soms durf je het bijna niet hardop te zeggen, omdat mensen toch verwachten dat je op je roze wolk zweeft. Ik zeg tegen mijn naasten wel: ik vind het heel leuk dat ik zwanger ben, maar ik vind het niet elke dag leuk dat ik zwanger ben. Mijn eerste zwangerschap verliep probleemloos, alleen wat maagzuur gehad en met 39 weken nog salsa gedanst. Nu tik ik alle kwaaltjes aan, van aambeien, maagzuur, moe, zwangerschapsjeuk, bekkenproblemen, incontinentieproblemen etc etc. Super leuk allemaal, hoewel ik ook heel dankbaar ben dat het na 2 jaar gelukt is.

Kwamen ze er pas zo laat achter dat er een afwijking bij het kindje is? Snap dat de zorgen niet helpen 😞

Ik word ook gek van die mensen die zeggen: geniet van je zwangerschap! Ik denk dan wat is hier zo leuk aan? Het is saai en het duurt lang. Schopjes voelen vind ik wel heel leuk en voel wel soms flink wat liefde in me. En ik vind t leven nuchter ook veel meer prima dan ik had verwacht. Maar ja je bent ook veel moe. Om nou te zeggen dat het een feest is? Ik ben er ook steeds super eerlijk over.

Hier hetzelfde. Schaam me ervoor, wat helemaal niet nodig is. Ik ben dolgelukkig dat we een kindje verwachten, maar vind het 1 lang duren en 2 de veranderingen in m’n lijf vind ik vrij heftig. we hebben ook niet echt een goede start gehad. Op dag dat test positief was, zakte m’n vader in elkaar. Heeft 6 weken op ic gelegen en kreeg daarna nog een open hart operatie. Veel stress dus gehad. Ook nog bloedingen gehad toen ik de 13 weken voorbij was, wat weer opnieuw stress en zorgen met zich mee bracht. Ook enorm enorm vermoeid geweest. Had b12 te kort, d te kort, lage bloeddruk…. Toen dat allemaal wat bijtrok dacht ik hehe, eindelijk, nu kan ik er een beetje van genieten misschien.. dat duurde wel geteld 3/4 weken. Toen kreeg ik bekkenpijn waardoor ik nu niet meer volwaardig kan werken en komt er suikerziekte bij sinds 2 weken.. heb het idee dat het maar niet ophoudt ofzo, ik streep alle kwaaltjes zo’n beetje af.. genieten is er niet meer bij, ben constant bezig met m’n lijf die pijn doet of mn suikers die ik op orde wil houden. En dan beseffen dat ik nog ruim 13 weken moet… Vind overigens het wel prachtig dat ik de baby voel schoppen en dat dit steeds duidelijker wordt en nu ook zichtbaar is en dat ondanks m’n overgewicht ik wel een ronde buik krijg. Maar of ik de 9 maand leuk vind… nee niet bepaald 😣 ben toe aan verlof denk ik ook. Even tot rust komen.