Baby slaapt alleen op mij

Ik heb mijn dochter (nu 2,5) tot 9 maanden gewiegd. Elke avond weer... ik was een keer ziek en papa was niet thuis, toen heb ik haar helaas moeten laten huilen want ik kon echt niet meer en zakte bijna door mijn benen. Ze heeft ongeveer 10 minuten gehuild en is toen zelf in slaap gevallen. Sindsdien wisten we dat ze wel zelf in slaap kon vallen. Ik ben zeker geen voorstander van laten huilen, maar sindsdien heeft ze het zelf ook geleerd en huilde ze steeds minder lang (we hielden echt max 10 min. aan). En sliep ze ook hele nachten door. Wellicht heb je hier iets aan, sterkte ermee! En doe lekker wat goed voelt voor jou, alles wat je doet of probeert is oké!

Same here, ik vind het ook erg lastig omdat het voor mijn gevoel continu iets is, inmiddels is ze 16 weken en heeft net vaccins gehad waardoor ze erg misselijk is en icm reflux geen feest, als we dit gepasseerd zijn is er bijv weer een slaapregressie -.- en ook ik laat haar echt wel even huilen maar moet ook weer oppassen dat ze niet ovetstuur raakt want dan spuugt ze weer alles onder. ik lees graag mee met tips

Er is echt voldoende bewezen dat laten huilen niet zorgt voor beter slapen. Het kind leert alleen dat ze niet worden gehoord en raken in een ‘verdoofde’ toestand waardoor ze stil worden en in slaap vallen van de angst en stress. Het enige wat je je kind dan leert is dat slapen iets onveiligs wordt. Je zou kunnen starten met je kindje slapend wegleggen en dan uiteindelijk proberen wakker weg te leggen en hem blijven aaien, handjes vasthouden of hand op zijn buikje. Dan voelt hij jouw aanwezigheid

Hier ook reflux en heeft de eerste weken overdag alleen maar in mn armen geslapen. Het heeft hier enorm geholpen om iets onder haar matras te leggen zodat ze met haar hoofd hoger ligt.

Mijn zoontje sliep ook alleen op mij of in de draagzak, kinderwagen of auto… Sinds een paar weken gaan oefenen met het bedje. Hij slaapt ‘s nachts in een co-sleeper en hier oefende we ook overdag in. Ik oefende eerst alleen het eerste slaapje. Vaak was t huilen, moeilijk, maar ik ben er altijd bijgebleven en hielp hem: wrijven over wangetje, handjes vasthouden, zachtjes sussen of neuriën en merkte dat hij steeds minder moeilijk voor hem werd. Sinds een paar dagen leggen we hem neer en slaapt hij gelijk! Het heeft dus wel degelijk zin om te oefenen, maar echt niet laten huilen (tenzij je even niet anders kan, zoals hieronder, no judge). Niet gelijk met alle slaapjes oefenen is mijn advies, want dan raken ze oververmoeid. Ik deed (en doe nog steeds) het tweede slaapje dan vaak gezellig samen in bed of in de draagzak en laatste slaapje weer in bedje. Laatste slaapje is hier wel t lastigste. En dan ‘s avonds weer in eigen bed. Sindskort wordt hij wel soms wakker in de nacht en dan neem ik hem lekker bij me. Als er maar geslapen wordt is hier de regel hahaha

Wij hebben trouwens niet echt een ritueel, gewoon slaapzakje aan en in bed. ‘s Avonds lezen we wel een boekje en zingen we een liedje. En indd bedje omhoog zetten. En wees tevreden met korte slaapjes, dat is heel normaal op deze leeftijd!

Hier ook bijna alleen maar ‘contact dutjes’. Vanaf januari wil ik serieuzer gaan oefenen met 1e dutje in bed, als de vier maanden slaap ellende én kerstdrukte voorbij is. Mijn oudste sliep nog ‘slechter’ en zelfs die ging met 5 maanden echt wel in bedje, dus ik heb wel vertrouwen.

Ja, hier was dit ook! Ook hele erge reflux. Ook alleen maar bij mij slapen. Zelfs niet eens bij iemsnd anders. Ik kon hem ook nooit wegleggen . Nu is hij 18 weken en doet hij opeens al zn dutjes in zn bed. Sommige kindjes hebben gewoon wat langer nodig. Komt goed. Gewoon af en toe in bed blijven proberen