Beval verhalen

Hier vorige week bevallen. Ik was uitgerekend op 6 augustus maar in verband hoge bloeddruk onder controle geweest van het ziekenhuis. Vanaf zondag wat flinke menstruatie krampen. Dinsdag getoucheerd, 1 cm ontsluiting. Woensdag ochtend waren opeens mn vliezen gebroken. Woensdag middag hele middag in de zon gezeten, de krampen waren amper nog aanwezig door de warmte. Toen weer naar ziekenhuis voor ecg en bloeddruk check, ze bleek te reageren op mijn pijn steken dus toch weer getoucheerd. 5 a 6 cm ontsluiting. Ik geloofde mn oren niet. Ik mocht uiteraard niet meer naar huis. De weeën opwekkers waren na 4 uur aangezet omdat de ontsluiting niet per uur vorderde. Morfine pompje gevraagd voor het geval dat. 2 uur later enorme persdrang, was helemaal open en mocht beginnen met persen. 24 minuten was de kleine meid er. 💕Al met al een snelle en voorspoedige bevalling! Heel veel succes voor degene die gaan bevallen! ❤️ Jullie kunnen het!

Ja het is echt niet altijd dat je lang er over hoeft te doen, Is natuurlijk per persoon verschillend Er was ook al 1cm ontsluiting dus alles was zich al aan het voorbereiden Denk dat dit het laatste zetje is geweest Maar opzich vonden we de inleiding heel prettig Hoop voor jou dat je het proces ook als prettig mag ervaren

Afgelopen maandag ben ik bij 40+ 1 bevallen van ons 3e kind wat onverwacht totaal anders liep. Vlot tot 8cm ontsluiting gekomen, toen heeft de verloskundige de vliezen gebroken en bleek hij onverwacht in volkomen stuit te liggen. Er was direct persdrang dus een andere optie dan een vaginale stuitbevalling was er niet meer, gelukkig waren we in het ziekenhuis. Na 13 minuten persen kwam hij levenloos ter wereld, gelukkig trok dit na een korte reanimatie snel bij en lijkt hij restloos te herstellen. De andere verrassing was dat hij 4760g woog. Het paste blijkbaar prima want er is geen hechting aan te pas gekomen. Gelukkig weet je niet altijd alles vooraf...

Jeetje wat een rollercoaster! Gelukkig is alles goed afgelopen. Nu genieten samen

Op 7-8 is onze tweede dochter geboren. Ik had al 3 dagen voorweeen en sinds middennacht redelijk constant elke 10 minuten een wee. Om 14 uur het ziekenhuis gebeld, maar moest wachten tot ze regelmatiger kwamen (elke 5 min). Rond 18 weer gebeld dat ze tussen de 3 en 6 min kwamen. Rond 18:30 kwamen we aan in het ziekenhuis en bleek al op 8 cm te zitten. Rond 20:00 begonnen de persweeen waarbij mijn vliezen spontaan braken. 20:25 is onze dochter geboren. Ze had in het vruchtwater gepoept en ik ben GBS actief geweest deze zwangerschap. We mogen straks lekker naar huis en ze doet het heel goed.

Afgelopen week bevallen van onze tweede dochter in 42 minuten. Omdat onze oudste binnen 1 1/2 uur was geboren, hadden we vooraf al instructies gekregen hoe mijn man zou kunnen helpen de baby geboren te laten worden, mocht de VK niet op tijd zijn. Eigenlijk had ik een plaatsindicatie alleen maakte niemand de illusie dat ik het ziekenhuis zou halen. De baby was nog niet ingedaald dus ik moest bellen als de vliezen zouden breken. Dit gebeurde spontaan (vooraf nog geen opmerkelijke weeën) en heb direct gebeld. Binnen 12 minuten was de VK er en hebben we besproken of we naar het zkh zouden gaan of niet. Terwijl we in gesprek zijn, ziet de VK aan de weeënactiviteit dat ik daar al te ver voor ben. Ik besluit even een momentje voor mezelf te nemen onder de douche om het even aan te kijken. Binnen enkele minuten neemt de intensiteit enorm toe en krijg ik al persdrang. Mijn man roept de VK en zegt dat het wel heel snel gaat. De pijn vond ik echt onhoudbaar en kon er totaal niet inkomen, het ging van 0 naar 100. De VK zei dat de baby er binnen 2 weeën zou zijn. Bij mijn oudste dochter vond ik de pijn akelig maar kon mij er goed overheen zetten, nu ging het gewoon te snel. Er was geen moment om te realiseren wat er gebeurde of even op adem te komen. Gek maar waar, een bevalling kan ook gewoon té snel gaan. Dat de baby niet vooraf was ingedaald was een gelukje, want daardoor moest ik bellen bij het breken van de vliezen. Als dit niet het geval was, dan was de VK niet op tijd geweest. Helaas kwam de placenta niet (net als bij de oudste) en moest ik al gauw alsnog met de ambulance naar het ziekenhuis. Blij dat het in het ziekenhuis best soepel is verlopen, veel last van naweeën (had ik bij de oudste een stuk minder) en na 6 uur mochten we weer huiswaarts 🍀

Wat heftig….. zo snel ook! Waar is de baby uiteindelijk geboren? 😅

31 juli zou ik ingeleid worden. Ze zouden beginnen met een balonnetje. Ik kwam om 19:00 uur aan in het ziekenhuis. Toen kwamen ze er achter dat ik al 4 cm ontsluiting had! Het ballonetje hoefde dus niet meer. Om 20:30 hebben ze mijn vliezen gebroken. Ik wilde het liefst eerst een uurtje wachten voordat we met weeen opwekkers begonnen. Dit ging wel. Ik was een half uurtje later al 5 cm. Maar volgens de verloskundige niet snel genoeg. Toen toch gestart met opwekkers. Weeen waren goed te doen. Rond 01:00 had ik 9 cm. Toen hebben ze de opwekkers nog een heel stuk meer opgehoogd en kwamen de weeen ook sneller achter elkaar. 02:45 had ik persdrang. Na 6 minuten was ze er! Over het al gemeen super positieve ervaring en redelijk snel. Succes aan alle mama's die nog moeten bevallen! You got this!

6-8 gestript, deed helaas niets. 8-8 2e keer gestript. 9-8 lekker geslapen en rond 09:30 wakker geworden met een klein beetje steken. rond 10:00 opeens heftige weeën die gelijk om de 5 min kwamen dus gelijk verloskundige gebeld omdat het echt ineens kwam en gelijk heftig was. verloskundige gelijk gekomen en had 4cm. rond 11:30 6cm en rond iets voor 12:30 10cm en mocht ik persen. na ongeveer een kwartier is ons mooie meisje om 12:44 geboren. het was een erg rustige fijne thuis bevalling!🩷

onder de douche op de kruk :)

Wat fantastisch! Hier hoop ik ook op. Geniet :)

Op de uitgerekende datum 6-8 zat ik op de bank rond 20.00u omdat ik regelmatige weeën dacht te voelen. Kwamen iedere 3 min dus ik had de VK gebeld omdat ik een voorgevoel had en wilde weten waar ik aan toe was voordat we de nacht zouden ingaan. 21.15u was verloskundige er. 4 cm ontsluiting en mijn vliezen braken. We moesten snel de auto in naar het ziekenhuis (op dat moment dacht ik nog vanwaar die haast zal toch zeker niet zo snel gaan…). Vanaf breken vliezen werden de weeën ook pittiger en bij aankomst op de verloskamer voelde ik al een druk beneden. Bleek al volledige ontsluiting te hebben en mocht gaan persen waar ze om 22.18 geboren werd. Een uurtje geleden zat ik nog thuis op de bank. Vond het heel intens en wist niet wat me overkwam het ging echt te snel wat echt niet fijn was maar moet zeggen op dat moment ging ook gewoon de knop om en ik wist wat me te doen stond(3e bevalling) Moet het nog even een plekje geven om te verwerken dat de zwangerschap zo abrupt eindige merk ik maar alles gaat gelukkig goed verder. 🩷🥰

Toen ik 38+6 zwanger was riep onze andere dochter mij wakker om 05.45 uur. Op het moment dat ik in haar kamer stond voelde ik de eerste wee. Ik had al 2x een valse start gehad en wekenlang erge oefenweeën, dus ik was nog een beetje sceptisch. Rond 8 uur kwamen de weeën om de 5 minuten, maar ze duurde nog 45 seconden. Ik heb toen wel mijn man wakker gemaakt en gezegd dat ik dacht dat het begonnen was en hij moest bellen naar mijn vader dat onze dochter opgehaald moest worden. Mijn man heeft toen de plakkers van de tens op mijn rug geplakt. Hij ging onze hond uitlaten de weeën werden steeds heftiger. Ik moest ze echt opvangen door over de schommel die in onze keuken gaat te gaan hangen en te zuchten. Toch twijfelden mijn man en ik nog steeds, we waren constant bang voor nog een valse start. Tot om 09.15 uur mijn vliezen braken. Toen wisten we het zeker. Alles in mij had toen ook ineens mega haast om naar het ziekenhuis te komen. Ze had in het vruchtwater gepoept, maar ik wist ook dat het na het breken van de vliezen harder zou gaan. Aangezien ik medisch was door m’n bloeddruk moest ik sowieso in het ziekenhuis bevallen. In de auto kwamen de weeën nog steeds om de 4 minuten, maar vanaf het moment dat we op de parkeerplaats van het ziekenhuis waren werd het menens. Ik kreeg een weeënstorm. Vanaf de parkeerplaats tot de balie bij het aanmelden had ik al 4 knallers van weeën. En vanaf de balie tot de bevalkamer had ik er nog weer 4. Om 10.35 waren we op de verloskamer, om 10.45 had ik 5 cm. De weeën waren mega heftig duurde 1 minuut en ik had dan 20 tot 30 seconden pauze. Mijn man en de tens hielden me echt op de been, maar het was zo heftig dat ik een morfine pompje wilde. Ze kregen haar hartslag niet goed in kaart, dus het duurde heel lang voor ik deze kreeg. Om 11.23 had ik 7 cm en toen kreeg ik het pompje. Om 12.25 had ik 10cm en om 12.28 is onze dochter na 3 min persen dusmaar geboren. Zonder uitscheuren! Ik kijk heel goed terug op de bevalling. De weeënstorm was heftig, maar daardoor ging het heerlijk snel!

Op 8-8 bevallen, ik had de week ervoor best veel voorweeen gehad waardoor ik me rustig aan het voorbereiden was op de bevalling. De dag zelf begonnen er in de avond wat regelmatigere weeen die al vrij sterk waren. Toen heb ik met mijn vriend de hond uitgelaten en daarna een uur de weeen getimed. De verloskundige belde we hierna en ze was er snel. Ze meette 2 a 3 cm ontsluiting en vroeg of ik mijn vliezen wilde laten breken. Dit deed ik omdat de geboorte van mijn vorige kindje erg lang had geduurd. Hierna ging het super snel, de weeen werden intenser en na ongeveer een uur kreeg ik ineens enorm heftige pers weeen. De verloskundige hoorde aan mij dat het niet lang meer zou duren en belde de kraamhulp. 8 minuten na haar aankomst is ons kindje geboren. Ik had veel ademhalingsoefeningen gedaan die tot aan de persfase goed hielpen. Wel was het zo’n gekke overgang vanaf de langzame geboorte van ons eerste kindje naar deze snelle bevalling dat ik het nog een beetje moet laten landen, maar dat gaat helemaal goedkomen.

ik gun ook echt iedereen zo'n bevalling! mijn eerste bevalling was echt drama (baby veelste vroeg, bijna op snelweg bevallen etc.) , en deze echt een droom bevalling ! zo rustig en relaxed en helemaal onder controle.!

Op 29 juli bij een zwangerschapsduur van 36 +3 had ik na een weekend rugpijn nog steeds pijn in mijn rug die ik niet herkende. Ik dacht dat de kleine man aan het indalen was haha! Tot ineens mijn vliezen braken, dit was om 14 uur. Nog geen weeën behoudens de rugpijn die ik al voelde. Verloskundige gebeld die ons door stuurde naar het ziekenhuis wegens prematuriteit. Rond 16 uur in het ziekenhuis waar de rugpijn toenam, 16.30 op de verloskamers. Op dit moment 5 cm ontsluiting. Hierna gaan douchen en voelde al vrij snel persdrang, om 18.45 9 cm en om 19.03 uur is onze lieve zoon Moos geboren! 🩵 ik kijk enorm goed terug op mijn bevalling maar vind het ergens wel jammer dat ik geen “normale” weeën heb gehad behoudens rugweeën, en helaas niet met mijn eigen verloskundige.

Het was 6 augustus toen we voor controle naar de vk gingen. Standaard controle waarbij werd geconstateerd dat mijn bloeddruk te hoog was en ik te veel eiwit in mijn urine had. De doorverwijzing naar het ziekenhuis was dus deze zwangerschap ook weer een feit. Dat was wel even schakelen, want zo begon het bij onze oudste ook. Snel schakelen, onze dochter wegbrengen, nog snel wat eten en door naar het ziekenhuis voor aanvullende controles. Eerst bloedprikken, nogmaals urine wegbrengen en aan de ctg. De uitslag kwam binnen en de conclusie was dat ik wederom medisch zou moeten bevallen i.v.m. een zwangerschapsvergiftiging. Ik werd naar kamer 1 gebracht en mijn man bracht de vluchtkoffer naar boven. Die avond werd ik goed in de gaten gehouden en de volgende ochtend zou ik worden ingeleid. De volgende ochtend werden er nog wat controles uitgevoerd en werd ik begeleid naar verloskamer 2. De inleiding duurde best lang, maar gelukkig waren de weeën 's middags steeds sterker. Ik stapte onder de douche en kon de weeën goed opvangen. De ochtenddienst werd overgedragen aan de middagdienst en mijn weeën zetten voort. 6 cm, ik mocht in bad stappen. Dat was echt mijn ideale bevalwijze. Binnen een uur zat ik aan 9 cm en persweeën. Elke perswee bracht mij dichter bij onze tweede dochter. Op 7 augustus om 18.02 is onze dochter Linna geboren met 3965 gram en 50 cm. Daar lag ik, uit te puffen van alles en toen... toen kwamen de naweeën. Ze werden heftiger, steeds heftiger en ook ondraaglijk pijnlijk. Ik verloor al best wat bloed. Ondertussen werd er veel op mijn buik geduwd. Uiteindelijk de gyneacoloog erbij met de echo en er zat nog een stolsel dwars. Samen nog eens op mijn buik geduwd, maar de pijn was ondraaglijk. Laatste optie nu was naar de ok. We waren nu 3 uur verder in helse pijn. Ik werd naar operatiekamer 3 gereden en daar brachten ze mij onder algehele narcose. Om half 11 werd ik weer wakker met een behapbare pijn. Wel ben ik in totaal 2,5 liter bloed verloren. Heb ik nog 2 dagen in het zkh gelegen en bloed bijgehad. Mijn herstel nu zal wat langer gaan duren, maar ik ben zo blij en dankbaar dat ik al op de juiste plek was. Dit heeft zo moeten zijn en op de geboorte zelf kijk ik wel heel positief terug. Mijn gedroomde badbevalling. Helaas met een nare en lange nasleep.

10-08-24 om 10:15 een ballon laten plaatsen. Na een goede ctg weer terug naar huis. 11-08-24 om 06:30 weer melden in het ziekenhuis. Ballon was er nog niet uitgevallen dus dacht dat er niks was gebeurt. Toch z’n werk gedaan en een goede 3cm. Direct zijn rond 07:15 mijn vliezen gebroken. Eerst wilde ik een uurtje aankijken of mijn lichaam zelf weeën ging maken. Toch had ik wee opwekkers nodig, gelukkig maar een klein snufje want m’n lijf reageerde er goed op. Na 3 uur weeën weg puffen weer controle.. nog 3 cm.. ik hield het niet meer en wilde een ruggenprik. Binnen 5 minuten had de anesthesist al tijd. Super fijn! Ruggenprik in een keer goed gezet, ging ook heel snel en soepel. Eenmaal terug op de kamer ging het mis. Mijn bloeddruk was zo gigantisch omlaag gegaan en mijn hartslag was ineens nog maar 29.. ontzettend eng moment maar iedereen was heel alert. Direct op m’n zij gelegd en medicatie gekregen meerdere keren waardoor mijn bloeddruk weer normaal werd. Toen ik na een klein uurtje weer helemaal stabiel was kon ik eindelijk genieten van de ruggenprik. Ondanks dat enge moment raad ik het iedereen aan. Wat een verademing was dat. Ontsluiting verliep keurig en voelde eigenlijk niks van de weeën. Alleen een druk bij m’n kont. 7 uur na de ruggenprik zat ik op een keurige 10 cm. De ruggenprik werd op stabiel gezet waardoor ik tijdens het persen geen enkele pijn voelde. Omdat ik wel druk voelde in mijn kont en rechter zijkant van mijn buik voelde ik wanneer er een wee aan kwam. Jeetje wat is dat persen zwaar!! Maar met 17 minuten persen was hij er!! Geboren om 19:47. Navelstreng zat 1 keer om zijn nekje en waarschijnlijk toch een beetje gepoept. Enige waar hij nu last van heeft is de misselijkheid. Èn ikzelf maar 2 minuscule schrammetjes. 10 minuten later met 2x persen kwam de placenta er prachtig uit. Van de hechtingen heb ik ook amper wat gevoeld. Alles wat ik absoluut niet wilde, zoals een ballon, inleiding, wee opwekkers, ruggenprik etc, is toch gebeurt en heb alles uiteindelijk als zo positief ervaren. Enige nadeel is dat ik nadat de ruggenprik uitgewerkt was zelf moest gaan plassen.. dit lukte mij dus niet. Door vermoeidheid kwamen alle emoties eruit. Ook wetende dat ik weer een katheter moest om m’n blaas te legen. 600ml kwam eruit. Katheter deed uiteindelijk amper zeer alleen wat branderig. Liggen nu nog met z’n 3e op een eigen kamer in het ziekenhuis. Zojuist zelfstandig kunnen plassen en met een uurtje horen we of we eindelijk met z’n 3e lekker naar huis kunnen gaan.

Een paar weken geleden heb ik hier een klein beetje gedeeld over mijn eerste bevalling. Misschien leuk om ook even wat te delen over mijn 2e bevalling. Ik ben namelijk afgelopen weekend bevallen (bij termijn van 40+5). Ik werd wakker met een wat pijnlijke buik, wat dus weeën bleken te zijn. Mijn man is rond 4u met mij naar beneden gegaan om het bad te gaan vullen. Pas rond half 6 heb ik de verloskundige gebeld, die was er iets na 6en. Binnen 3 kwartier daarna was onze zoon (onder toeziend oog van mijn 2jarige haha) geboren. Bloedverlies ca 500ml, placenta was er binnen 20 minuten, geen pijnstilling, geen oxytocine toegediend gekregen, baby gelijk aan kunnen leggen. Dat het zo snel zou verlopen had ik nooit gedacht, maar dit was echt de bevalling waar ik voor ging!

Doe mij deze komende nacht/ochtend! Lijkt me perfect! Ook met toeziend oog, lijkt me ergens wel mooi dat m’n kinderen getuigen zijn