Beval verhalen

2e bevalling. 27-08-2024 40wkn1dag In de nacht zeurende buikpijn, wat ik al de gehele week had. Om 4.15 uur na het plassen bleef het doorlopen, waardoor ik dacht dit zouden weleens gebroken vliezen kunnen zijn. Tevens helder rood bloedverlies. 5 uur gaan douchen i.v.m. de buikpijn toen voelde ik wat weeën ontstaan, maar deze waren heel goed op te vangen ze waren nog niet zo krachtig maar al wel regelmatig ongv. 30 sec. per wee per 5 minuten. Om 6 uur werden de weeën echt al krachtiger van ruim 1 minuut in minder dan 5 minuten. Verloskundige rond 6.45 uur gebeld, zij was er al vlot rond 7 uur en bij controle bleek ik 3cm ontsluiting te hebben. Onze dochter werd opgehaald en daarna zijn we meteen naar het ziekenhuis gegaan i.v.m. wens om in het ziekenhuis te bevallen. We waren rond 7.45 uur in het ziekenhuis en rond 8 uur begonnen de weeën zo'n pijn te doen dat ik vroeg om een ruggenprik, maar toen was de ontsluiting inmiddels al 7cm., waardoor de ruggenprik geen optie meer was. Het laatste uur ging ook snel voorbij, want om 9.07 uur is onze dochter geboren. Het was een vlotte bevalling zonder complicaties alleen 1 kleine hechting. Om 11.30 uur gingen we alweer heerlijk naar huis. Ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan, maar achteraf dankbaar en blij hoe het is gelopen. Een fijne bevalling gehad om op terug te kijken en nu lekker op de roze wolk zitten.

Beval verhaal Snachts om 1:30 begonnen de weeën en heb ik mijn vriend laten slapen omdat ik dacht nou misschien zijn het oefen weeën dus loos alarm. Het bleef rommelen en de weeën werden steeds intenser. Om 11:00 besloten de verloskundige te bellen, ze kwam om 12 uur en ik had toen 1-2 cm ontsluiting. We spraken af om te bellen als het erger werd. Nog geen 1,5 uur later hebben we weer gebeld en toen zat ik op 3-4 cm, ik voelde me al heel moe en uitgeput en twijfelde of ik naar het ziekenhuis wou. Om 18:00 zou ze nog eens langs komen en zou ik beslissen wat ik wou.Ze voelde nog even en zat op 5-6 cm maar ik was gesloopt en voelde dat er iets niet klopte dus besloten richting ziekenhuis te gaan. In het ziekenhuis braken mijn vliezen vlak voor dat ik het bad nog wou proberen, eenmaal in bad werden de weeën niet beter en toch besloten voor pijn medicatie. Helaas door de medicatie werden de weeën minder waardoor ik weeenopwekkers kreeg. Ik was op en ik kon echt niet meer en ik moest nog gaan persen. De arts voelde en vertelde dat ik 10 cm had en mocht gaan persen, hier schrok ik van wand ik had nog geen goede persweeen. We waren ondertussen al 1,5 uur verder en ik kon niet meer en heb gesmeekt of ze me wouden helpen. Ze besloten om me te helpen met mee duwen op mijn buik terwijl ik een wee had, ik raakte hiervan zo in paniek dat ik ging hyperventileren en flauw viel. Ik heb dit ook echt als heel erg naar ervaren. Vervolgens hebben ze besloten om een knip te zetten omdat het leek alsof de kleine meid niet diep genoeg kwam. Na een paar keer persen werd onze kleine meid geboren en hebben we de vacuümpomp weten te voorkomen.eindstand bleek ze een sterrenkijker te zijn en die verklaarde waarom alles zo lang duurde en er geen vordering in zat. Totaal heeft het 28 uur geduurd en heb ik 2 uur lang geperst. Nu mentaal en fysiek herstellen van deze heftige bevalling maar een prachtig meisje rijker🙏🏻

1e bevalling: 29.08.2024 40+1 ‘S ochtends naar de wc geweest rond 5:50 en toen voelde ik wel wat gerommel en krampjes die op menstruatiekrampen leken. Geprobeerd nog wat te slapen, is ook wel een beetje gelukt nog. Toen om 10:10 een afspraak voor normale controle bij de vk en nog besproken voor strippen. Uitgelegd dat ik wel al wat voelde, maar vermoedde dat het voorweeën of oefenweeën waren, want voelde nog niet heel heftig en ook nog niet echt regelmatig. Vk zei dat ze nog niet veel verwachtte, maar dat ze evt inwendig onderzoek kon doen. Gedaan, bleek dat ik al 3cm ontsluiting had! Dus dat viel enorm mee: vandaag zouden we ons meisje ontmoeten! Vk gaf aan dat door het inwendig onderzoek waarschijnlijk wel wat geprikkeld was, dus dat dat een zetje zou kunnen geven. Maar hoefde voorlopig (komende 3u) de weeën nog niet te timen. “Probeer jezelf nog maar lekker af te leiden en de weeën te negeren”. Eenmaal thuis werden ze toch al wat heftiger en eigen binnen 1-2 uur kwamen ze rond de 5 minuten al, maar nog steeds niet ècht regelmatig dacht ik. Uiteindelijk om 13u de vk gebeld, want toen zaten we al op 3-4 minuten tussen weeën. Vk zou ongeveer halfuur/3 kwartier later hier zijn en moesten bellen als we dachten dat ze meer vaart moest gaan maken. Ondertussen gingen de weeën vrij plotseling van “weg te puffen” naar heel heftig en ik kreeg steeds meer het idee dat ik nodig naar de wc moest. Om 13:45 ongeveer was de vk hier en werd ik gecheckt. Volledige ontsluiting! Èn persdrang, dus het ging echt gebeuren. We hadden geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan, wat eigenlijk mijn enige “eis” voor de bevalling was. Manlief en vk hebben direct ons bed gereedgemaakt, terwijl ik onder de douche probeerde om de weeën op te vangen en de persdrang nog heel even tegen te houden. Uiteindelijk rond 14u15 de vliezen gebroken door de vk en rond 14u30 begonnen met persen. Ons sneltreintje is om 15:02 geboren 🩷 Deze dag was bizar, maar achteraf gezien kijk ik er heel positief op terug 🥰

Precies een week geleden bevallen met 40+6 van ons eerste kindje. Omdat ik over de uitgerekende datum heen ging heb ik veel gelezen en gekeken over bevallingen. Misschien te veel. Ik had mezelf erg bang gemaakt. Achteraf kijk ik heel goed terug op mijn bevalling, vrijwel direct al. Het was een lange bevalling. Vooral een lange aanloop. Op 22/08 om 05.45u braken mijn vliezen (hoge vliesscheur) maar geen weeën. Op 23/08 op 04.00u kreeg ik weeën, iedere 5 minuten en ze duurden 30 seconde. Dit duurde uren zo en bouwde niet op. Om 09.45u moesten we ons in het ziekenhuis melden vanwege langdurig gebroken vliezen. Daar zagen ze op de CTG dat de hartslag van de baby bij iedere wee naar beneden ging. Daarom moest ik blijven en zou ik vandaag nog bevallen. Mijn vliezen werden nu helemaal gebroken en we gingen kijken of mijn weeën frequenter zouden worden. Met de CTG werd de baby goed in de gaten gehouden, want nog steeds dipjes. In de douche zelfs van 140 naar 70. Ik kon de weeën goed wegpuffen. Ik voelde controle. Om 12.00u had ik 4cm ontsluiting en om 19.00u nog steeds. Dat was wel balen. Om 21u kreeg ik weeënopwekkers en toen had ik om 22.30u 7cm ontsluiting! Om 23.30u kreeg ik de weeën niet meer weggepuft en vroeg ik een morfine pompje. Wat bleek, dit waren persweeën. Ik had 10 cm ontsluiting! Iets na 00u begon ik met persen en om 00.54u is onze zoon geboren. Ook tijdens het persen zakte zijn hartslag dus ik kreeg een knip (was ik mega bang voor, achteraf nergens voor nodig!) Bij de geboorte zat de navelstreng 3x om zijn nekje (daarom blijkbaar de dips). Dat was wel schrikken. Alles is goed met onze kleine man! Je lichaam is prachtig en wat is een bevalling toch mooi geregeld door de natuur. Ik ben trots op mezelf en ook het herstel ging zeer voorspoedig. Misschien had ik mezelf niet zo bang moeten maken

Ik ben ingeleid op 29 augustus, ik zat al op twee centimeter waar ik stiekem wel heel erg blij mee was! Ze hebben toen het ballonnetje geplaatst en zouden de volgende ochtend moeten terug bellen, bij thuiskomst flink wat krampen gehad.. en ‘s nachts ook nog. Op 30 augustus zijn we naar het ziekenhuis terug gegaan om te kijken hoeveel centimeter ontsluiting ik had, ik zat al op 3 centimeter! Toen hebben ze mijn vliezen gebroken en kreeg ik de weeënopwekkers.. deze waren toch erg pittig, toen heb ik toch gevraagd om een ruggenprik🙈 Eenmaal paar uur verder was ik al snel van 4 naar 9 centimeter gegaan, maar toen werden de persweeën erg interns en kon ik het amper meer houden😅 Onze kleine vriendin is een sterrenkijker en de bevalling is verder goed verlopen! Enkel heeft zij wel een hap bloed binnen gekregen en had ze ook in het vruchtwater gepoept. Ze is geboren op 30 augustus 2024 en doet het super goed🩷

‘s Nachts braken mijn vliezen, daarna verder gaan slapen omdat het er normaal uitzag. Die ochtend gedoucht en rond lunchtijd kreeg ik weeen. Onder de douche opgevangen, toen de verloskundige er om 15.30 was, had ik al 6 cm ontsluiting. De autorit naar het ziekenhuis was geen pretje, daar rond 16.15 aangekomen, 17.00 volledige ontsluiting en een kleine 2u later is onze zoon geboren. Ik kijk terug op een fijne bevalling, werd goed begeleid.

Ik ben bevallen op 1 september. Vanaf de nacht er voor al telkens wat weeën gehad maar er zaten steeds zo’n 10-15 minuten tussen. Overdag bleven de weeën, ik heb er op een gegeven moment maar geen aandacht meer aan geschonken en we zijn naar een evenement gegaan waar we als vrijwilliger hielpen (ik deed niet echt meer wat hoor haha) de weeën bleven tussendoor aanwezig. Om 17:30 toch maar eens gaan timen en toen bleken ze toch wel tussen de 5-6 minuten te komen. Manlief ingeseind en naar huis gegaan. 18:30u thuis en toen ging het ineens mega snel, om 20:38 had ik al 8cm toen ik uit de douche kwam en de vk voor het eerst checkte.. mijn vliezen braken om 21:11 tijdens een wee, toen kreeg ik bij dezelfde wee al ietsje persgevoel maar de wee was al bijna afgelopen. Al duurde dat denk ik 30 seconden voor de volgende al begon. Die wee was volop perswee die ik wegpufte terwijl mijn lichaam haar op reflex er uit duwde😅 durfde echt niet ook nog met kracht mee te persen omdat het al zo snel ging😳😳 om 21:12 is ons meisje dus geboren na 1 hele effectieve perswee😁💖 Ze had in het vruchtwater gepoept maar daar kwamen we dus bij het breken van de vliezen bij de voorlaatste wee pas achter🙈 Ons meisje weegt 4300 gram en is 56cm lang😯 geen enkele hechting nodig gehad dus grootte van de baby zegt daar niks over🫶🏻

Mijn bevalling op 22 augustus: Bevalling heeft in totaal 24 uur geduurd. Vanaf 15.00 begonnen de weeën en om 03.00 zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Mijn lichaam was doodop. Heel mijn lichaam trilde van vermoeidgeid. Om 04.00 heb ik een ruggenprik gekregen. Om 7.45 had ik 4 a 5 cm ontsluiting. En om 11.20 uur eindelijk 10 cm ontsluiting, helaas bleek hij een sterrenkijker te zijn ik heb verschillende houdingen geprobeerd om hem te draaien. Dit heeft ook uren geduurd, uiteindelijk werd rond 15 uur besloten een spoedkeizersnede te doen omdat hij in het vruchtwater had gepoept, ik koorts kreeg en zijn hartslag omhoog ging. Tijdens de ks werd ik te veel verdoofd waardoor ik slecht kon ademhalen🥴. Mijn vriend heeft het zwaar gehad. Aan de ene kant zag hij dat Mees geboren werd en aan de andere kant zag hij mij halppen naar adem. Pfff maar gelukkig met de kleine alles goed. En met mij ook langzaam aan. Nu alles nog een plekje geven.

01.30 werd ik wakker van de kramp die elke 3 minuten kwam, verloskundige gebeld en 3 a 4 cm ontsluiting. Hup naar t ziekenhuis 03.00 aangekomen en 5.16 geboren op 24.08.2024 Heb 5 bevallingen gehad zonder pijnbestrijding en de langste duurde iets meer dan 5 uur en de kortste 1,5 uur

Met 40+1 gestript om 10.00. Om 22.00 de eerste weeën. Om 3.00 4 cm ontsluiting en naar het ziekenhuis toe. Helaas om 8.00 nog steeds 4 cm ontsluiting en zijn de vliezen door de verloskundige gebroken. Hierna kwamen de weeën heel snel en zat ik binnen anderhalf uur al op 8 cm. Met een morfinepompje toch nog iets rust kunnen pakken voor de echte bevalling. Na 30 minuten persen kwam onze grote meid er om 13.07 uit met een gewicht van 4450 en een lengte van 53 cm. Helaas een totaal ruptuur waardoor ik nog naar de ok moest. Door haar grootte moesten we een nachtje blijven om wat glucose testen af te nemen. Deze zagen er goed uit, maar ze bleef een snelle ademhaling houden. Na wat onderzoeken blijkt dat ze een infectie heeft opgelopen en krijgt ze nu een week lang een antibioticakuur. Balen, want dat betekent een week lang in het ziekenhuis blijven. Ze maakt het verder goed, maar heeft soms even een beetje hulp nodig. Ziet er toch vervelend uit met al die slangetjes. We zijn helemaal verliefd op Romée en kunnen niet wachten om haar mee naar huis te nemen.

Met precies 41 weken hebben ze een poging gedaan mij te strippen, niet gelukt omdat mijn baarmoeder mond nog te diep lag. Ik zou een verwijzing krijgen naar het ziekenhuis voor de 41-42 weken afspraak en hier zouden ze dan nog een strip poging doen. Deze avond verloor ik om 22:00 mijn slijmprop en om 23:00 kreeg ik onregelmatige weeën. Om 01:00 braken mijn vliezen waarna ik al gauw goede weeën kreeg. De verloskundige kwam om 4:00 langs en toen had ik al 4 cm ontsluiting. Om 7:00 zijn we naar het ziekenhuis gegaan omdat ik daar graag wilde bevallen en daar had ik om 8:30 al volledige ontsluiting. Helaas hierna vorderde de bevalling niet heel erg snel en heb ik 3 uur moeten persen, uiteindelijk is onze Maeve om 11:51 geboren.

Met 39+6 dagen om 22.32 bevallen. Ik ben twee weken eerder de slijm prop al verloren en heb daarna dagelijks last gehad van voorweeën. Op 20-08 had ik de hele dag al een beetje last van lage rug pijn. De nacht ervoor had ik super slecht geslapen dus dacht dat het daarvan kwam. Rond 6 uur kreeg ik lage rugween met enige regelmaat. Vanaf 19:00 al elke drie/4 minuten. Wij gingen er vanuit dat het weer niet zou doorzetten omdat onze eerste kindje ook een week langer bleef zitten. 20:45 verloskundige gebeld. 21:30 was ze er. Had ik 5 cm ontsluiting met enorme druk. De verloskundige vroeg of ik snel wou of nog wou doorlopen. Ik zei doe maar snel want dan ging ze de vliezen breken. 21;45 vliezen gebroken. 2 weeen later van 5cm naar 10 cm en persdrang. 22:30 geboren met hulp van een kleine knip. 25 minuten moeten persen en dit deed vreselijk pijn en is niet te vergelijken met mijn vorige bevalling met een ruggen prik. Ik vind thuis bevallen een stuk fijner, de vorige keer kon dat helaas niet. Het was zoveel intiemer en mooi. Ik raad iedereen het tens apparaat aan! Voor het opvangen van de weeën. Enorme pijn maar dat was het mij alles waard want ik was ook sneller de oude.

Met 42 weken gestript (had in goed overleg met gynaecoloog en verloskundige besloten niet te willen inleiden met 42 weken maar pas met 42.2). S’nachts om 3u werd ik wakker dat mijn vliezen gebroken waren, direct verloskundige gebeld want ik voelde al dat weeën meteen regelmatig kwamen en was bang voor snelle bevalling. Verloskundige kwam hier, 4cm maar twijfelde gezien de intensiteit van weeen en snelheid opvolgen daarvan ook aan of we nog naar ziekenhuis konden gaan. Toch zsm gegaan ivm bloedverlies en manuele placenta verwijdering bij eerste. 4u in ziekenhuis, daarna vrij snel persdrang en 4:30 was ons mannetje er al 🩵🩵 Daarna helaas liet de placenta weer niet los en ruim bloedverlies dus operatie gehad om placenta te verwijderen. Jammer van dat golden hour maar ruimschoots ingehaald inmiddels.

Eerst met 40+3 gestript, dit deed helaas helemaal niks. Eind van de week moest ik voor seroniteit controle en ging ik weer voor strippen. Ik bleek al 4cm ontsluiting te hebben en ze heeft flink gestript. Later die dag begonnen weeën onregelmatig en moest ik ze al snel ook weg zuchten(mild). Ik had er geen vertrouwen in want elke keer als ik dat had werd ik teleurgesteld en dat deed mijn dag geen goed. Met mijn goede gedrag naar bed gegaan om proberen te slapen met meditatie op en werd telkens wakker van de weeën. Toen ben ik maar uit bed gegaan toen ze elke 5 minuten kwamen voor een uur. Daarna dacht ik veranderen van positie en plek dat gaat ze stoppen en wordt niks. Het veranderde even, maar daarna kwamen ze gewoon weer geregeld. Op een gegeven moment na 2u elke 5 min de vk maar gebeld omdat ik heel onzeker was of dit echte weeën waren of niet. Die zei bel maar terug op het moment dat je elke 2-3min heb en zoek de warmte op(pittenzak). Dit hielp vrij gauw, maar omdat er ook soms 5 minuten tussen zaten twijfelde ik nog steeds. Uiteindelijk wilde ik toch de tens maar eens gaan plakken dus toen heb ik mn man wakker gemaakt. De weeën werden sterker en ik wilde eigenlijk nog niet bellen maar mn man wel, dus ik ging nog even douchen want ik had best veel slijm en bloedverlies. Daarna belde we de vk en die zei ik kom er aan gaan we kijken hoe het er voor staat.. ik bleek 6cm te hebben, en dus konden we naar het ziekenhuis en dacht ik nog wel een uur of 6/8 bezig te zijn. Eenmaal bij het ziekenhuis ging ik naar de wc en kreeg een naar gevoel, misselijk en alsof ik even niet goed werd.. en zei tegen mn man, dit duurt niet lang meer. 3 minuten later zat ik persweeën weg te puffen en kon ik geluid maken ook niet meer tegenhouden, de druk werd steeds heftiger en ik had de laatste overgangswee het gevoel dat ik het niet meer kon hebben, en bedacht me toen dat dat betekende dat ik heel dichtbij zat. Al met al een half uurtje geperst en daar was ze dan! Eerste bevalling en het ging heel snel, ik had rug weeën(vond ik erg fijn? 🤯), en lichte buik weeën heb het zonder pijnstilling gedaan en ben niet kapot van onder. Waar ik zoveel angst had om te bevallen, heb ik een droom bevalling gehad en ben ik super trots op mijn man, super steun❤️!

38+5 ingeleid. Ballon hoefde niet geplaatst te worden had al 2cm ontsluiting, volgende dag 3cm en zijn de vliezen gebroken en aan de weeën opwekkers gezet. Na 3 uurtjes werden de weeën te heftig en zat ik op 4cm. Ruggenprik geplaatst en ging ik in een uur tijd van 4cm na 10cm en mocht ik persen. Na 2 uur flink persen en krachtige en lange pers weeën en goede ligging van de baby. Wilde meneer er niet uit (geen verklaring voor denken te smal). Dus kwam de knip en de vacuümpomp. Na 4 weeën en trekken als een gek was hij daar eindelijk. Was wel even flink van de wereld, maar alles is goed gekomen en ervaar het niet als trauma. Vind meer bijzonder dat ik dat heb kunnen doen.

Met 38 weken ingeleid ivm hoge bloeddruk. Eerste zeangerschap. 38 weken plaatsen ballon en naar huis, 38.1 controle ballon maar nog geen ontsluiting, balonnetje groter gemaakt en naar huis en in avond ballon eruit gevallen. 38.2 om 7 uur in het ziekenhuis aanwezig, 07.30 uur vliezen gebroken en 09.00 uur start weeënopwekkers, om 15.44 uur is ons zoontje geboren na 16 minuten persen.

Met 36+6 opgenomen met zwangerschapsvergiftiging. Daarvoor geen klachten gehad maar die dag was mijn bloeddruk boven de 180.. volgende ochtend is er een ballon geplaatst. De dag erna is die verwijderd en zijn mijn vliezen gebroken. Ik had 3 cm ontsluiting. Na 11 uur weeenopwekkers had ik nog geen wee.. wel werd ik zelf zieker en zieker. Verschillende medicatie, magnesium haar ik al sinds de avond ervoor, werden aangesloten. Maar toen de weeën niet opgang kwamen en de ontsluiting na die 11 uur nog steeds 3 cm was, is er gekozen voor keizersnede

7 augustus jl. bevallen van mijn tweede kindje, een dochter 🩷 ik kijk er ontzettend fijn naar terug, als ik er aan terugdenk voel ik me sterk en trots en super fijn gesteund door mijn partner. Er was rust, er hebben gelachen en het hele proces is super natuurlijk verlopen. Ik was die dag heel erg druk (nesteldrang) en kreeg daardoor pas rond 17.30 uur - toen mijn oudste in de stoel bij de kapper zat en ik dus ineens even rust hand- door dat het rommelen pittigere vormen aannam en er enige regelmaat leek te ontstaan. Eenmaal thuis wel nog gewoon gekookt, want ja...man en kind willen ook eten 😝 snel wat eten naar binnen gepropt en toen in bad gaan liggen om de pijn op te vangen en de weeën te gaan timen. Uurtje later de verloskundige gebeld, zij was er 20 min later. Bleek 3 cm ontsluiting te hebben, bevalling was echt begonnen. I.v.m. een hele heftige en moeizame bevalling van de eerste wel de wens om in het ziekenhuis te bevallen, dus mijn zusje gebeld om in huis te komen voor de oudste en de hond en toen zij er eenmaal was snel richting het ziekenhuis. Onderweg werden de weeën pittiger, maar ondanks dat mijn man moest tijden hielp hij mij goed de weeën op te vangen door met zijn rechterhand flink in mijn bovenbenen te knijpen (dat maakte dat ik de weeën veel beter aankon). Eenmaal in het ziekenhuis vrij snel weer geconfronteerd door de verloskundige, bleek toen al 8 cm ontsluiting te hebben. Dat gaf moed, dit gaat mij lukken (ook zonder pijnbestrijding). Binnen no time persdrang en na 13 min persen is onze dochter geboren. In totaal heeft het minder dan 6 uurtje geduurd, echt een super ervaring. Gun iedereen zo'n fijne bevalling. Herstel viel iets tegen door wat complicaties, hechtingen wilde niet oplossen en bloedarmoede ontstaan na de bevalling. Maar niks onoverkomelijks, heb wel al heel snel weer zorg en huishoudelijke taken opgepakt en vrij snel opgebouwd. Dag 2 stond ik de vaatwasser al weer uit te ruimen en week 4 kon ik de woonkamer dweilen (ivm bekkenklachten lang niet kunnen doen). Dus dat ging dan ook wel weer snel.