7 Reacties

11 dagen geleden

Je bent een sterke mama ❤ Mijn advies zou zijn relatie therapie. Maar weet niet of je op advies zit te wachten. Knuffel!

11 dagen geleden

Wat heftig, als ik dit zo lees zou ik er al klaar mee zijn, had me ook afgevraagd of ik dan een tweede zou willen met iemand die al geen moeite doet voor het 1e kind. Maar ik ken jullie situatie natuurlijk niet, dus ik kan makkelijk praten. Mijn man doet echt alles voor onze dochter, okal heeft hij de hele dag gewerkt, ook laat hij de hond uit en doet het huishouden, uiteraard samen met mij, maar als ik even niet kan door de zwangerschap neemt hij het over zonder te piepen, ik mag dus echt in mijn handjes knijpen van geluk! Dat gun ik jou ook, hopelijk kunnen jullie in gesprek gaan zonde ruzie en anders inderdaad misschien relatie therapie? Dat er iets moet veranderen dat is wel duidelijk, helemaal met het oog op een tweede! Succes en sterkte, hopelijk komt het goed 🙂

10 dagen geleden

Grens trekken. Duidelijk zijn . De zorg van de Kids kan niet zomaar gestopt worden natuurlijk, maar zou bijvoorbeeld het huishouden bewust laten vallen. Ook dingen als koken. En dan zeggen kijk mij is het ook te veel! En ook duidelijk maken dat als hij niet zijn verantwoordelijkheid neemt jij weg gaat met de Kids. Jij mag ook boos zijn. Het kan niet zo zijn dat als papa het niet zint, hij zich als een 3e kind gaat gedragen die niet voor reden vatbaar ook meer is. Dan is het maar even hard tegen hard. Ik zou ook familie en vrienden op de hoogte brengen zodat je altijd ergens naar toe kan en ze kunnen helpen. Je moet zulk gedrag van een man echt niet tolereren. En vaak moet zo'n mag echt even inzien dat hij alles begint te verliezen, voordat hij verandert. Mijn vriend heeft asperger en ik ben hooggevoelig. Beide kunnen wij slechter tegen prikkels, maar ook hij heeft het in zich (mede door autisme) minder empatisch te zijn en zich als een nukkig kind te gedragen als hij niet happy is en dingen hem te veel zijn, op zulke momenten ben ik tot een zekere hoogte begripvol, maar ook al vrij snel zeer duidelijk wat ik nu van hem verwacht en wat de consequenties zijn als dat niet gebeurd. Prima als iemand af en toe een mindere dag heeft, daar houden we met elkaar echt wel rekening mee, maar het kan niet een slechte gewoonte worden en dan maar blijven leunen op je partner. Mijn advies komt dus eigenlijk neer op je eigen grenzen bewaken en duidelijk aangeven wat jij nodig hebt. En als het moet met de nodige consequenties voor hem en jullie als gezin. Jij moet het volhouden mama, anders ben je dadelijk nog verder van huis. Sterkte 😊

10 dagen geleden

Reactie op Anoukvs91

Grens trekken. Duidelijk zijn . De zorg van de Kids kan niet zomaar gestopt ...
*jij moet het kunnen volhouden* en niet jij moet deze situatie volhouden. 😅😃

10 dagen geleden

Ik snap de reacties hieronder goed, maar ik zou toch ook even peilen bij je man of het wel goed met hem gaat. Klinkt alsof ie zich een beetje overbelast voelt, last van prikkels, snel te veel, prikkelbaar naar jou en kind? Het gedrag komt op mij erg gefrustreerd over en alsof hij niet goed weet wat ie moet doen. Misschien kun je het gesprek eens openen over wat je nodig hebt van elkaar om in balans te blijven en ook je rustmomenten te kunnen pakken. Bijv het bedtijd ritueel klinkt alsof hij dat nu heel slecht trekt, maar misschien zijn er andere klussen die hij kan doen terwijl jij bedtijd doet zodat jij daarna bij kan komen? Mogelijk kun je op die manier weer wat nader tot elkaar komen zodat jij je ook wat meer gesteund voelt en wat taken over kan dragen! Veel sterkte met de situatie.

10 dagen geleden

Dankjewel voor jullie reacties ❤️ ik ga hopelijk vanavond met hem praten

10 dagen geleden

Hopelijk hebben jullie een goed gesprek gehad! Wat ik nog wilde toevoegen is dat helaas dit cliché bijna altijd waar is: waar er twee ‘vechten’ zijn er twee schuldig. Gedrag komt voor uit gedrag van de ander. Ik denk dat het in zulke situaties altijd heel belangrijk is om naar jezelf te kijken: wat maakt dat dit zo gebeurt? Wat is MIJN aandeel hierin? Mag je partner je dochtertje bijvoorbeeld op zijn manier op bed leggen? Of vind je jouw manier beter? Sorry klinkt misschien hard en misschien zit ik er helemaal naast natuurlijk, maar met alleen maar verwijten richting zijn kant gaan jullie er niet komen, is mijn verwachting.