Heel de dag gejengel

Het jengelen is op dit moment haar manier van uiten en te communiceren Kinderen van deze leeftijd kunnen nog niet vertellen wat er speelt Dus doen ze het doormiddel van klanken etc In de hoop dat je het als ouder maar begrijpt wat ze bedoelt Misschien heeft ze last van tandjes/ voelt ze zich niet zo lekker Dan is het logisch dat ze jou nabijheid zoekt Ik snap dat het misschien beetje lastig is Maar ze probeert met je te communiceren Als ze bijv pijn heeft dan is het natuurlijk met spelen niet opgelost

Heel herkenbaar! Hier precies zo. Ik denk een sprongetje?? Komt vast snel weer verandering in!

Hier was dit ook een maand lang zo. Behalve dat rennen, want ze loopt nog niet 🤣. Hoe dan ook gister zat ze ineens weer heel lief en braaf te spelen en at ze weer normaal (ze was ook ineens heel kieskeurig en gooide alles op de grond). Dus ik denk dat het een fase was, ze had ook wat ziektes over zich heen dus misschien speelt het griepseizoen ook mee? Ik probeerde zelf wel uit het niets/ om niets gillen niet te belonen. Dus dan meer afleiden en zeggen, “het is niet nodig zo hard te huilen omdat je de afstandsbediening niet mag. “. “Ik zie dat je verdrietig bent, dat is vervelend voor je, ik geef je een knuffel en dan gaan we xyz doen”

Heel herkenbaar hier gaat het ook al een aantal weken zo. Plus bijna niet slapen snachts en overdag echt drama is het op dit moment.

Precies. In deze fase moet je je kindje nog leren herkennen en uiteindelijk benoemen wat ze voelen. Dus benoem vooral ‘ik zie dat je het jammer vindt dat het niet lukt, zal ik helpen?’ of ‘je vindt het jammer dat mama wegloopt, maar mama komt zo terug!’ En ja, er veel voor haar zijn want ze jengelt omdat ze zich niet fijn voelt en ze heeft jou nodig. Ik snap dat het pittig is, maar die realisatie kan soms wel helpen. Je dreumes van nog geen 1,5 uitleggen dat het voor joú niet fijn is om gejengel aan te horen gaat sowieso alleen op frustratie bij jou uitlopen, want je kindje kan diens éigen gevoel nog nieteens begrijpen.

Hier ook al een tijdje en wat kan ik er slecht tegen!! Soms wordt ik boos en ga ik schreeuwen, weet dat dat niet de bedoeling is maar kan er soms echt niks mee.

Weet dat dit alleen maar averechts zal werken, dat zal uiten in meer gejengel of dat je kindje zich niet gehoord voelt en wellicht dichtklapt Frustratie hebben we allemaal wel eens in het ouderschap En het is soms lastig om elkaar te begrijpen (ouder en kind) Maar schreeuwen en boos worden gaat bij een kind alleen maar angst aanwakkeren Ik snap ook niet zo goed waarom je boos word en schreeuwt alleen maar omdat een kind probeert te communiceren😅

Vervelend dat je zo gefrustreerd raakt. Natuurlijk weet jij ook wel dat boos worden geen zin heeft, daar ‘kies’ je niet voor. Wat voor mij heel erg helpt is de realisatie dat dit gedrag hoort bij de leeftijd en de ontwikkeling. Je kindje kan zelf ook nog niet goed herkennen wát hij/zij eigenlijk voelt, alleen maar dat het oncomfortabel is. Je kunt niets anders van je kindje verwachten dan dit uitten door jengelen. Je kindje heeft jouw hulp nodig om te leren herkennen en daarna leren benoemen wat hij of zij voelt. Juist als jij rustig blijft en benoemt: ‘je vindt het jammer dat…’, geef je een voorbeeld hoe je kindje met de teleurstelling (of iets anders) om kan gaan, namelijk: rustig blijven en benoemen dat hij/zij het jammer vindt. Daarnaast kun je ook elke keer een knuffel aanbieden als voorbeeld van hoe er met dit gevoel omgegaan kan worden. Ik merk bijvoorbeeld dat mijn dochter dat vaak als ze ‘boos’ is niet wil, maar dan blijf ik rustig op de grond zitten en blijft het ‘aanbod’ voor een knuffel staan. Andere momenten komt ze wel juist een knuffel halen, want ze weet dat dat een alternatief is om te doen als ze zich niet fijn/alleen/moe voelt.

Vind dat je hier best makkelijk over doet. Je weet niet hoe iemand zit in z’n mentale gezondheid. Misschien dat jij goed en lekker in je vel zit dat je wel rustig kan blijven, maar dat is niet vanzelf sprekend voor iemand anders.

Zijn aannames die je doet😉 Ik weet hoe het is om niet goed in je vel te zitten Maar ik weet ook hoe het is als er als kind zijnde naar je word geschreeuwd En wat voor schade dat kan aanrichten Je hebt altijd de keuze om even weg te lopen als het je te veel word En voordat ik te horen krijg : jij bent vast ook niet perfect , verlies je nooit je geduld? Als ik mijn stem verhef naar mijn kind zeg ik daarna sorry mama is een beetje overweldigd Want mijn kind kan er immers niets aan doen dat er iets in mij triggert op dat moment

Precies, soms heb je een trigger en in dat moment kan je niet helder nadenken van: Ow nu moet ik weglopen (ik niet iig). Het is niet dat ik fun heb als ik tegen mn kind schreeuw en de consequenties daarvan weet ik ook. Er zit een verschil tussen hele dag tegen je kind schreeuwen of in momenten van overspanning. Het gaat mij meer om de toon die je sloeg in je bericht, zo van waarom schreeuw je ook tegen je kind. Niet uit fun iig…

De toon is hoe je zelf het bericht Interpreteert Ik keur schreeuwen in geen 1 situatie goed En soms vind ik zulke dingen heel makkelijk goed gepraat Bijvoorbeeld stel dat iemand niet goed in zn vel zit Moet een kind dan maar alles over zich heen krijgen Onder het mom van: tja ik zit niet goed in mn vel En hierbij zeg ik niet dat deze persoon dat doet Maar zo kan alles heel makkelijk goed gepraat worden En dat Mag ik vinden toch? daar is het een openbaar forum voor

En ja, ik was inderdaad oprecht benieuwd waarom je tegen je kind schreeuwt en wat persoon in kwestie zo boos maakt Omdat een kind zich probeert te uiten in de vorm die bij zijn/haar leeftijd hoort

Ik ga deze discussie met jou niet verder voeren, want je wil het niet begrijpen en kan blijkbaar jezelf niet in anderen plaatsen. Dst iemand getriggert wordt in een bepaalde situatie kan zoveel redenen hebben, tot aan hun eigen jeugd terug. Dat jij jezelf goed kan beheersen in sommige momenten, is heel goed van jou. Daarmee hoef je anderen niet mee te judgen.

Jeetje wat heftig dat je soms getriggerd wordt je eigen kind ik ken jou situatie natuurlijk niet maar ik weet wel wat schreeuwen met een kind doet en dat kan heel heftig zijn voor een klein kindje ik vind als je getriggert wordt door je kindje dat je daar iets mee moet ik weet hoe moeilijk het is om getriggert te worden en hoe lastig het is maar schreeuwen is niet de oplossing Ik zelf heb een hele traumatische jeugt en daardoor ptts en weet hoe moelijk het soms is maar ik schreeuwen nooit maar dan ook nooit naar mijn dochter dus als je er over wil praten mag je me een bericht sturen maar denk alsjeblieft na over de manier waarop je met je kindje omgaat en dit is geen aanval naar jou ik weet hoe moelijk het soms is

Dankjewel Dit is wat ik dus ook probeerde te zeggen👐🏻 Ik probeer het ook anders te doen met mijn kind Want anders gaat de cirkel generaties door En dat bedoelde ik dus met ‘een kind hoeft niet alles over zich heen te krijgen omdat een ouder niet goed in zijn vel zit’ Schreeuwen komt voor uit onmacht En daar kun je als ouder zijnde iets aan doen Want het komt ergens vandaan Absoluut Maar het is je eigen verantwoordelijkheid wat je er mee doet En dat heeft helemaal niks te maken met “judgen” Het is een vorm van zelfreflectie

Ja dat klopt je wil het anders doen als je ouders en zeker als je jeugt trauma heb en in mijn geval ptts daardoor allen is het soms heel moeilijk maar daar moet je wat mee als je de cirkel wilt doorbreken en dat is soms verdomt moeilijk ik heb zelf al een trauma traject doorlopen toen ik zwanger werdt van mijn dochter en daardoor is het misschien iets makkelijker maar triggers zijn triggers en blijf moeilijk alleen kan ik het makkelijker relativeren maar zelfs dan is het soms lastig maar ik zal nooit schreeuwen of boos worden op mijn dochter ik kan dat niet zal haar bijvoorbeeld ook nooit kunnen laten huilen ik wil dat mijn dochter zich gezien en gehoord voel altijd met welke emoties dan ook maar ik ben zelf daardoor heel erg beschadigt en dan denk ik wel na zelfs als je er doorheen zit alleen snap ik andere mensen ook die dat niet kunnen of die er moelijk mee om kunnen gaan je doet het nooit omdat je het fijn vind het komt ergens vandaan

Het gaat niet zo zeer om mij hoor 🙈 alhoewel mijn zoontje soms ook wel bloed onder mn nagels vandaan haalt. Maar het ging mij meer om dat niemand uit fun naar haar kind schreeuwt en wij de achtergrond niet kennen. Ik weet wat de gevolgen kunnen zijn, dus ik praat schreeuwen tegen een kind ook niet goed ofzo. Maar meer dat we anderen hier ook niet nog meer schuldgevoel moeten inpraten. Ik denk dat iedereen wel spijt heeft als die toch een keer schreeuwt of stem verheft. En eens, mocht je hier echt last van hebben, kan hulp zoeken wel wellicht oplossing zijn.

Eens je weet nooit waarom iemand dat doet en denk dat niemand dat wil en ik vind inderdaad dat je niemand mag beoordelen daarvoor als je de situatie niet ken heb ik sowieso een hekel aan iedereen draagt zijn eigen rugzak en iemand dan een schuld gevoel aanpraten vind ik laf wie weet hoe iemand daar mee zit en misschien ook niet weet hoe anders te reageren omdat het uit een trigger komt ga er zelf maar voorstaan denk ik dan jij staat niet in iemand ze schoen dus als je niet wil helpen hou dan gewoon je mond denk ik dan en zeg niks ja toch