Hey meiden,
17 juli ben ik na 2 weken ziekenhuisopname door pre-eclampsie/HELLP mama geworden van ons kleine meisje Olivia met 35+1 dmv een keizersnede.
De keizersnede zelf vond ik best heftig, het deed geen pijn maar ik denk doordat ik ook nog eens ziek was het echt tegenviel, dit krijg ik best moeilijk uit mijn hoofd gezet.
Olivia is geboren met een gewicht van 1250 gram, gelukkig is ze verder hartstikke gezond en maakt ze het goed. De eerste week heeft ze op de NICU gelegen, maar daarna mocht ze al snel naar de medium care.
Omdat ze zo klein is (dit wisten we wel al) raadde ze me aan borstvoeding te geven. Natuurlijk doe je alles voor je kindje, dus na haar geboorte werd ik hier meteen heel goed mee geholpen met het kolven.
Maar pfoe wat vind ik alles heftig en wat ben ik kapot moe.. ik vind het zó moeilijk om een balans in alles te vinden. 7x daags kolven om de 3 uur (gelukkig heb ik wel hele goede productie), zelf mijn rust nemen om te herstellen van zwangerschapsvergiftiging en keizersnede, op en neer reizen naar ons kleine meisje, bezoek die wilt langskomen.
Ik ben echt op en word hier ook best chagrijnig van tegen mijn partner, hij heeft meer de tijd om te slapen en even rustig te gaan liggen en dit stoort me gewoon best wel ofzo. Ook merk ik dat ik om alles kan huilen en ik leef ook echt niet op een ‘roze wolk’. De eetlust die ik eerst zo erg had is ook compleet verdwenen nadat ze is geboren.
Heeft iemand tips voor mij?