iedere nacht droom ik dat ze stikt

Ik heb dit ook. Ik heb me ingelezen op post partum anxiety. Dat was voor mij erg herkenbaar. Ik heb dinsdag een afspraak bij de pohggz om dit te bespreken. Want het belemmert me enorm Wat ik nu probeer is om 's nachts bewust eerst rustig alle dekens weg te doen. Lamp aan. Kijken naar t wiegje. Mijn man helpt me daar in. Hij is heel rustig en heeft dit stappenplan een paar keer gedaan voor mij en nu doe ik dat half slapend zelf. Het is goed om er over te praten merk ik en daarom wilde ik graag in behandeling bij de pohggz. Ik doe soortgelijk werk dus ik weet rationeel van alles, maar ik moet er toch even hulp bij krijgen. Het zegt, mijn inziens, iets over een groot verantwoordelijksgevoel. Angst om je baby te verliezen. Het heel erg goed te willen doen. Bij mij zegt het ook iets over controle loslaten en de zorg loslaten. Daar ben ik overdag mee bezig geweest

wat is pohggz? ja ik denk dat ik ook hulp moet zoeken..

Het staat voor praktijk ondersteunende huisarts geestelijke gezondheidszorg. Je zou je huisarts even kunnen bellen om een verwijzing te vragen. Kan zijn dat ze je door willen verwijzen naar een specialist. Dat is ergens heel mooi, maar die hebben vaak een wachtlijst. Benoem dan dat je eerder hulp nodig hebt omdat het je belemmert en er voor je baby moet zijn. Dat je graag eerst met de poh een gesprek wilt. Soms helpen slechts 3 gesprekken al, en voel je je daarna een stukje beter

Dat heb ik ook en hoor ik heel erg veel van andere moeders! Dan schrik ik wakker, hartkloppingen en blijkt er niks te zijn. Mijn man heeft dit ook regelmatig dus geldt hier niet alleen voor mij als mama. Het wordt wel minder met de tijd en denk dat het ook normaal is dat je je zorgen maakt over je kind! Mocht het je echt belemmeren en je er slecht van slaapt kan je er idd hulp bij zoeken

Ja dit hebben heel veel moeders, ik had het zelf bij mn eerste inclusief echt die paniek en hartkloppingen, nu bij tweede helemaal niet meer gehad. Maar nu was ik het samen slapen ook al gewend. Hoor het ook veel van vriendinnen. Dus het is erg vervelend maar wel normaal. Heb je babyfoon met beeld? Evt die aan laten s nachts een jouw kant zodat je direct kunt zien dat ze in eigen bed ligt?

met de babyfoon aan mijn kant met beeld werd ik helemaal onrustig, nu staat die aan de kant van mijn man en t schermpje gewoon plat. Dat maakte me al rustiger alleen nu dat dromen nog..

Oh ja lastig. Ik zou het wat tijd geven, hopelijk went je ‘onderbewustzijn’ dan ook aan het feit dat ze lekker veilig in eigen kamertje ligt.

Pfff dit heb ik ook. Ook in combi met visioenen van de ergste ongelukken met m’n baby. Ik zie het letterlijk voor me. Over twee weken krijg ik therapie.. denk dat dit er altijd al in zat, die angsten en stress, maar door m’n heftige bevalling en hormonen is getriggerd. Mischien kun je de huisarts even bellen en zeggen waar je mee zit? Bij mij waren ze erg begripvol! Dikke knuffel 🥰

Ik heb het zelf niet maar mijn vriend heeft altijd al erge nachtmerries gehad, met schreeuwen etc. En nu gaan deze nachtmerries over onze zoon. Het gaat vaak over dat onze zoon bij ons in bed ligt of dat hij hem kwijt is. Hij heeft nu slaaptherapie waarbij hij mindfulness oefeningen doet. En ook heel bewust onze zoon weltrusten zeggen nadat hij hem in bed heeft gedaan en ook nog eens benoemen. Ook als ik naar de wc ben geweest dan zeg ik dat onze zoon in bed ligt, hij kan al schrikken als ik de deur van onze slaapkamer open doe of me omrol in bed. De oefeningen lijken wel iets te helpen maar helaas nog vaak nachtmerries.

Ik heb dit ook heel lang gehad. Mijn dochter slaapt al sinds het begin in haar eigen bed maar toch had k t keer op keer. Ik had hier de eerste 2 maanden elke nacht last van nu is het sinds 3 weken gelukkig enorm veel minder.

Had dit bij mijn eerste regelmatig. Dan "droomde" ik dat de kleine op mijn man lag te slapen, en dat hij van het bed rolde. Regelmatig rechtop gesprongen om hem te "vangen". Hierbij ook wel eens edele delen bezeerd omdat mijn man daar natuurlijk gewoon lag. Ik riep dan ook vaak de naam van ons zoontje. Had daarna wel vrij snel door dat het niet echt was. Kon mezelf omdraaien en sliep zo weer verder. Mijn man daarintegen was daarna vaak klaarwakker geschrokken van mij🤣

zo herkenbaar! daar begon t eerst mee, nu dat ze naast me ligt onder de dekens of bij mij op de borst.. tenzij ze gewoon rustig een kamer verder ligt haha

Ik heb dit ook!!! Ik maak mijn vriend meermaals per nacht wakker met “ligt de baby hier”, voelend onder de deken.. vind het erg vermoeiend

Heel herkenbaar! Ik ben heel vaak wakker geschrokken met de kat in mijn armen, terwijl ik dacht dat het de baby was... Helemaal in paniek dat ik met hem in slaap zou zijn gevallen, bang dat ie van het bed zou rollen omdat ik hem niet goed vast had, etc... Na een aantal nachten probeerde ik eerst te bedenken dat het waarschijnlijk toch weer de kat was, dus probeerde ik heel bewust te voelen. Kwam ik toch altijd tot de conclusie dat het echt mn zoon was 🤣 In mijn hoofd voelde ik dan echt een slaapzakje, geen vacht, geen staart etc. Uiteindelijk rende die kat natuurlijk altijd weg op het moment dat ik op ging staan om hem terug in zn wiegje te leggen 🤦🏼‍♀️🤣 Bij mij is het gelukkig vanzelf minder geworden en heb ik het nu nog maar heel af en toe!

Ik had het ook heel erg.. m'n baby sliep goed maar ik sliep slecht, constant kijken of ze nog aan het ademen was.. erg vermoeiend. Wij hebben toen de owlet sok aangeschaft en dit heeft mij heel veel rust gebracht. Ik kijk er niet constant naar maar weet dat als haar hartslag of zuurstof onder een bepaald level komt dat ik dan een waarschuwing krijg.. ik slaap in elk geval een stuk lekkerder. Ook vind ik het fijn dat ik kan zien of ze licht slaapt, diep slaapt of wakker is, ideaal. Dus voor mij de investering dubbel en dwars waard. 😊

Ik had dit in het begin ook zoiets, droomde ik dat ik er vast had en als ik wakker werd kon ik er niet meer vinden in de deken. Ze lag gewoon in de cosleeper 🙈 nu al een tijdje geen last van