Luisteren en nee begrijpen

Wij hebben klemmen op de kasten zodat deze niet open kunnen, wij geven aan dat iets niet mag en geven hem dan iets wat wel mag. Hier zijn ook enorm veel drift buien 😂 ze zoeken natuurlijk enorm veel de grenzen op, vensterbank hebben wij niet omdat we grote tot de vloer hebben.. wel klimt hij op de bank wat niet mag, dan zet ik hem neer en op de bank en vertel ik dat hij moet zitten en geef ik hem een speeltje, dit werkt hier het beste!

Wij hebben dit op de meeste kasten ook gedaan. Alleen is er 1 kast waarbij dus geen enkel systeem goed werkt, helaas. Als ik hem wat anders geef doet hij heel even of hij daar mee speelt en gaat vervolgens weer verder met dat wat niet mag. Thuis hebben we alles al weggehaald waar hij kan zitten. Maar ergens op bezoek gaan is haast geen doen omdat hij overal aan zit. Hij is ook wel slim, hij pakt bv loop auto en zet die voor tafel om op tafel te kunnen klimmen.

Ja pfff ik vind dit ook moeilijk. Wij zeggen hier continue nee als hij dingen gooit (eten, bekers, speelgoed, wat dan ook). Maar het lijkt niet echt effect te hebben. Ik volg mee voor tips

Oudste deed dit veel meer en luisterde totaal niet naar nee. Jongste nu al wek maar vaak is t dan wel hard brullen. Ze snapt t dus echt wel en ze stopt dan maar is er ook wel helemaal verdrietig van 😅

Nog ff toevoeging. Zag hier eens filmpje van uit jaren 80/90. Over temperamentvol kindjes en wat "makker" kindje. Moeder was aan t lezen en ene kindje vroeg aandacht en mama zei nee hier is je eigen boekje en kindje liet dan moeder met rust. Ander temperamentvol kindje bleef maar aandacht vragen van moeder. En zo deden ze dat ook met een plant waar ze niet aan mochten zitten. Ene kindje bleef er na 1x nee zeggen vanaf en andere bleef doorgaan. Is maar net hoe temperamentvol je kindje dus is..

Hier valt het denk ik best mee, ja ze doet uiteraard ook dingen die niet mogen maar eigenlijk de laatste tijd hoeven we haar niet megaveel te corrigeren. Paar dingetjes, maar nu ik dit topic lees denk ik ineens: we zijn wat dat betreft in rustiger vaarwater gekomen denk ik (even afkloppen 🤣). Waar ik eigenlijk ook benieuwd naar ben, door de eerste reactie haha iets waar ik aan dacht; Wat mogen jullie kindjes wel/niet, en hoe heb je je huis wel/niet aangepast voor de kleine? Omdat ik dus in die reactie lees dat dat kindje niet op de bank mag klimmen, en toen dacht ik oh dat mag hier zeker wel haha. Verder keukenkastjes vergrendeld maar alle andere deurtjes of kasten niet. Gevaarlijke dingen wel weggehaald op pak hoogte, maar andere dingen staan er en leren we vanaf te blijven. Salontafel is bijvoorbeeld wel leeg, keukentafel niet. We hebben een open kast waar ze in principe dingen uit zou kunnen pakken en vensterbank. Hier trouwens appartement, dus ze kan en mag wel door het hele huis kruipen haha. Soms doen we een tussendeur dicht als ze alles overhoop haalt in een ruimte 😅

Nou het niet mogen zijn hier vooral dingen die voor hem gevaarlijk zijn of dingen die anders kapot gaan. Dus kwa regels valt het wel mee denk ik. Mijn vraag aan jou, hoe leer je dan dat ze er vanaf moeten blijven? Hier is alles op pak hoogte onderhand leeg, dus salon tafel, vensterbank etc. Vrij ongezellig onderhand haha

Hij snapt hier het woord nee prima. Alleen bij doet er echt niets mee. In tegenstelling tot onze dochter die wel gewoon stopte. Onze zoon overtreft alles en rukt alles leeg wat hij tegenkomt. Hoe ik er ook bovenop zit.

Niet fijn voor jullie, maar ben wel blij dat we niet de enige zijn haha.

Ik denk dat dat echt vooral met het karakter van je kind te maken heeft. Sommige kinderen blijven de grenzen opzoeken, anderen accepteren sneller Wat we hier deden/doen: continu blijven weghalen (haar) en herhalen dat iets niet mag. En dam bij iets vervangends zetten, meestal bij haar speelhoek/speelgoed. Afleiden, en soms wel ook zorgen dat ze het niet meer kon doen door tijdelijk iets even weg te halen als dat haar ontzettend triggerde/intrigeerde. Of zoals laatst was een bepaald kastje in de keuken (deze is niet vergrendeld, losse kast) haar doelwit. Dus even een paar dagen de keukendeur dicht en nu kijkt ze er nauwelijks meer naar om. Maar het gaat in fases hoor, ten tijde van een sprong of slaapgebrek merk ik dat ze vaker grenzen opzoekt en ook sneller boos wordt. Maar over het algemeen hier echt geen echte driftbuien (hooguit een hoze kreet of 10 sec huilen, of bijten in de bank) en het lijkt wel dat ze nu (even) over het ergste uitproberen heen is.

Nee verstaat ze op zich wel maar zag een keer een filmpje dat “ niet xyz “ voor kindjes moeilijk te begrijpen is, oftewel een ontkenning. Dat het beter is ipv “niet de boeken uit de kast trekken” = “de boeken horen in de kast”. Dit heb ik hier tot in den treure herhaald en als ze er niet mee ophield, haalde ik haar weg bij de kast. Inmiddels trekt ze nog zélden een boek uit de kast & klimt ze ook niet meer op de salontafel. Wat ik merk is dan consequent zijn daarin het belangrijkst is. Sommige andere dingen, die ook rommel maken maar in ieder geval niet kapot gaan ofzo, mag ze van mij dan wel gewoon uit de kast pakken. Ook al is dat geen speelgoed. Verder geloof ik wel wat hier boven staat, sommige kindjes leren denk ik makkelijker wat wel en niet mag en sommige kindjes hebben een pittiger karakter en die leren dat lastiger..

Hier valt t ook reuze mee Ze mag idd op de bank klimmen, ze pakt niet naar glazen etc. op tafel. Ze wilt wel eens wc papier van de rol trekken als ik op wc zit maar dan trek ik armpje weg en dan zeg ik nee. Dus gaat super hier. Met oudste was dat compleet tegenovergestelde 😅

Hier is het wisselend. Die kleine meid kan behoorlijk koppig en ondernemend zijn, maar kan ook heel goed luisteren. Maar heb wel gemerkt dat het bij haar werkt om echt goed vol te houden en consequent te zijn (ook al kost dat veel energie). Thuis zoveel mogelijk dingen ‘aangepast’, dus klippen op de kastdeurtjes, salon tafel en vensterbank binnen handbereik zijn leeg. Laatst waren we op de verjaardag van mijn zus, waar allerlei hapjes op de salontafel stonden. Dit was een behoorlijke uitdaging en was uitgeput toen we naar huis gingen van het continue corrigeren. Maar ondertussen zijn we meerdere keren ergens geweest waar dit zo was en nu gaat het meestal goed. Thuis hebben we een grote grondbox staan, die nu eigenlijk altijd open is zodat ze er zelf in en uit kan. Maar zodra ze dingen blijft doen die niet mogen, dan gaat ze even in de box met het deurtje dicht, dit leg ik haar dan ook uit: ‘Als je niet luistert, dan moet je even in de box spelen’. Dan is het vaak even flink huilen, maar vervolgens gaat ze wel spelen en doe ik uiteindelijk het hekje weer open en leg ik nogmaals uit dat het hekje open mag, als ze goed luistert. Dit werkt meestal goed en sommige dagen blijf ik bezig en speelt ze veel in de box. Die box is ook ideaal als ik even boven de was moet ophangen bijvoorbeeld, dan kan zij lekker blijven spelen en weet ik zeker dat het veilig is. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat het enorm vermoeiend is als niks werkt en er niet geluisterd wordt😔

Oh ja, ik wil nog wel een aanvulling geven. Bied juist ook alternatieven aan (of iig laat dingen gaan) wat je dus wel toelaat. Want alleen maar overal nee horen, is én niet leuk (voor niemand) én zorgt er juist voor dat het interessant blijft. Voorbeeld: hier mag ze njet aan de tv komen (ewoon niet), maar ze trekt elke dag alle schoenen uit het schoenenrek. Ook geen speelgoed, gang bezaaid met schoenen (hebben er nogal wat 😅) maar, uiteindelijk is dit zo opgeruimd, kan het geen kwaad en heeft ze de tijd van haar leven gehad. Ze willen nou eenmaal met "grote mensen spullen" spelen soms, dus kijk ook naar wat je wel kan toelaten. Een mand met plastic bakjes uit de keuken, alle was uit de wasmand halen of wat dan ook. Laat ook dingen juist wel toe. En, hier hebben we haar (haha, oeps) gewoon op de salontafel laten klimmen (onder begeleiding) de eerste weken toen ze dat had ontdekt. Nu doet ze dat al heel lang nooit meer! Juist doordat het mocht, was de interesse er veel sneller vanaf. Dus, ja consequent zijn en volhouden, maar laat ook alternatieven toe en haal soms de angel eruit als iets echt teveel triggert, door het tijdelijk even uit het zicht te halen bijvoorbeeld.

Hier ook heel dubbel. Aan de ene kant denk ik dat we enorm geluk hebben want al onze vazen en dingetjes staan nog op de (salon)tafel, de waterbak van de katten staat nog op de grond etc. en dat gaat allemaal 9 van de 10 keer goed. Hij mag hier niet op de tafels spelen en dat weet ie dondersgoed dus soms staat ie er dan toch ineens met een hele ondeugende kop op te rammen met een blokje oid. Dan zetten we hem weg met een strenge nee, geven hem wat anders ter afleiding (eigenlijk net als bij honden 😆) en dan gaat het de volgende keer weer goed (of niet)

Wij hebben wel ook een gronsbox omdat hij zo ondernemend is. Mijn vriend zet hem wellis voor 'straf' erin. Maar ik was bang dat hij daardoor een hekel aan de grondbox zou krijgen. Maar zoals jij het doet lijkt mij ook wel een goede om hier te gaan proberen. Mijn vriend raakt snel gefrustreerd als hij na een paar keer corrigeren niet luisterd. Ik denk persoonlijk dat dit heel erg averechts werkt.

Ik ben hier dus idd wel heel makkelijk mee, als het geen gevaar is, heb ik er geen probleem mee. Of ik geef hem even een pollepel ofzo om mee te spelen zodat ik kan koken. En dan is het vaak ook snel goed Maar mijn vriend ziet werkelijk overal een gevaar in en vind dat hij moet gaan luisteren. Ik denk dat we er wel aandacht aan moeten besteden maar denk niet dat hij al zoveel begrijpt dat hij maar gewoon even moet gaan luisteren. Salontafel vond ik persoonlijk dus ook niet zoon probleem en de bank vind ik ook geen probleem. Het probleem zit hem erin dat als hij op het een klimt hij vanaf daar op wat anders probeert te klimmen. Waardoor hij dus heel ongelukkig kan vallen of op de tv kast klimt en aan de tv gaat zitten.

Precies. Ze zijn echt nog te klein om oorzaak/gevolg te begrijpen. En ze doen niks om maar te pesten of uit te dagen. Ze leren, ontdekken,zijn nieuwsgierig. Hier leerde ik haar hoe ze veilig van de bank kon klimmen, en nu kan ik haar daar prima alleen laten. Ze wil idd hier ook op de achterleuning, en nee dat mag niet (gevaar). Maar, ze mag zoveel wel dus dat composeert.

Zal dat dat mannen eigen zijn?😋 Mijn vriend heeft ook niet zoveel geduld en wordt snel ‘boos’, ik denk inderdaad ook dat dit niet helpt. Hij vindt ook dat ze maar gewoon moet luisteren en ik probeer hem dan steeds weer uit te leggen dat ze dat nog moet leren. Laat hem nu af en toe wel eens iets van dit forum lezen, zodat hij kan zien dat het inderdaad wel normaal is. Wij bieden inderdaad ook alternatieven aan zoals jullie benoemen en probeer haar aandacht te verleggen door bijvoorbeeld te vragen waar aapje is gebleven en dan gaat ze die zoeken. Ik zie dat iedereen hier prima weet wat werkt bij hun kind, alleen dat het soms gewoon echt even vermoeiend en frustrerend is als je voor de 100e keer hetzelfde moet doen/zeggen😅

Helaas wel ja 🤣 Hij is erg ondeugend, als we nee zeggen kijkt hij ons aan met een blik en dan doet hij het toch... Hier moet je een lange adem voor hebben en consequent nee blijven zeggen 🙈 al lukt dat niet altijd... hopelijk stopt het vanzelf 😅😂