Meer mama's die er echt even doorheen zitten?

Lieve mama's Ik vind het erg lastig om hier over te praten, maar merk dat ik het wel ergens kwijt moet. Als sinds de geboorte van mijn dochter ben ik mezelf al een beetje kwijt. Ik sta 24/7 aan en de zorg voor mijn dochter kost mij alle energie die ik heb op een dag. Begrijp mij niet verkeerd, ik doe het echt met alle liefde, maar het sloopt mij wel. Na mijn verlof ben ik weer gestart met werken, 3 dagen per week. Ik dacht bij mezelf dat ik dit wel kon combineren met het moederschap. Maar daar had ik het toch even bij het verkeerde einde.. Ik werk op een groep met mensen met Dementie en ernstige gedragsproblemen. Na de eerste dag merkte ik al dat het werk echt mijn emmertje deed overlopen. Maar ik dacht, ik moet wss gewoon even wennen. Nu zijn we 3 weken verder en ben ik door de bedrijfsarts op 100% ziek gezet, iig voor de komende 2 maanden. En vanuit daar gaan we een plan maken om mij weer aan het werk te krijgen. Ik merk dat ik zo erg baal van mezelf. Ik wil zo graag alles goed doen, en dit voelt echt als falen. Maar het gaat momenteel zo ontzettend slecht met mij. Ik ben de gehele dag overprikkeld en huil om alles. Ik kan zo zo zo lelijk doen tegen mijn partner, terwijl ik dit helemaal niet wil. Maar ik krijg het gewoon niet onder controle. Voor m'n gevoel zit ik echt in een zwart gat. Momenteel zit mijn dochter in een slaapregressie en wordt ze , ik denk, wel 30 keer per nacht wakker. Dit breekt mij ook enorm op. Ik heb een doorverwijzing naar de psycholoog maar die hebben 10 weken wachttijd... Ik weet het gewoon even niet meer. Alles kost mij zo ontzettend veel energie..