Minder aan het werk?

Hier vanaf 12 weken (februari) volledig thuis ivm bekkeninstabiliteit. Ik heb ook 's nachts zoveel pijn dat ik amper 2u per nacht slaap. Normaal combineer ik 2 banen en werk ik meer dan fulltime. Ik hou van werken en druk zijn dus ik heb het er die eerste weken goed moeilijk mee gehad. Inmiddels heb ik me er wel wat meer bij neergelegd, het is niet anders. Maar de zwangerschap duurt wel echt lang zo.

Ik werkte 40 uur op kantoor en sinds week 15, werk ik 50% elke dag 4 uurtjes, vanwege vermoeidheid, misselijkheid en buikpijn. Ik voel me ontzettend schuldig tegenover werk en had 4 weken terug besloten om meer te gaan werken (6 uur per dag) dit heb ik geweten en lag gelijk de week erop met buikpijn en braken in bed. Ondertussen krijg je van andere te horen dat ze daar helemaal geen last van hadden tijdens de zwangerschap. Ik ben blij dat ik dit Topic voorbij zag komen. Hierdoor voel ik me een stuk minder alleen.

Ik schrik ervan hoeveel dames zich voor een groot deel of helemaal ziek melden. Wat rot dat jullie je zo verschrikkelijk slecht voelen dat je helemaal niets meer kan. Het lijkt mij heel naar om de rest van je zwangerschap aan bed gekluisterd te liggen. Ik heb 3 weken geleden een hele ingrijpende operatie gehad (tumor aan eierstok) terwijl ik zwanger ben en was na 1 week alweer aan het werk… (ik werk wel voornamelijk vanuit huis). Ik heb nu even 1 weekje vakantie genomen om even op te laden want wil mij echt niet langer ziek melden. En zo gaat het. Ik heb straks al 4 maanden vrij en wil echt graag mijn werk goed achterlaten voor die tijd en gewoon in mijn eigen functie terugkomen.

Yes, ik werkte 32 uur maar zit nu op 50% i.v.m. bekkenklachten. Op advies van de fysio minder gaan werken en ben er heel blij mee!

Het zal ook een beetje liggen aan welk werk je doet. Vanuit huis is een stuk makkelijker vol te houden dan fysiek werk op de werkvloer. Alleen al het reizen etc vraagt al de nodige energie. Ook kun je thuis toch iets meer alles zelf indelen en af en toe even zitten of rust nemen. Nu werk ik gewoon nog mijn volle uren in de zorg dus voor mij is dit niet van toepassing. Maar er lijkt een lichte ondertoon in je bericht te zitten. Misschien is dat niet zo hoor, maar iedereen is anders en elke zwangerschap is anders. Dat jij na een week aan het werk bent na een operatie zegt niet zoveel voor een ander.

Eens! Ik werk nu bijv. idd meer thuis dan voorheen, op kantoordagen ga ik vaak ook eerder naar huis om thuis nog wat te doen zodat het beter vol te houden is. Maar dat moet inderdaad wel bij je functie / werkgever passen.

Ik werk nu 50%. Dat is in mijn geval 14 uur nog maar. Dit ivm bekkenklachten. Zit ook niet in mijn aard om zo weinig te werken, maar 28 uur ging echt niet in combinatie me let een peuter en het huishouden. De balans is nu beter.

Hier ook, en ik baal er flink van. Ik heb tor 16w gewoon fulltime gewerkt maar toen kreeg ik een pneumokokken bacterie waarvoor ik zware antibiotica kreeg, in afstemming met de longarts. M'n man is die week met een dubbele longontsteking in het ziekenhuis beland. Nadien is mijn energie heel laag en heb ik (misschien daardoor) bekkeninstabiliteit gekregen. Ik heb wel goede hulp, maar rust en oefeningen zijn het voornaamste nu. Ik werk wel een beetje vanuit huis want ik mis het enorm. I feel you!

Hear, hear!

Is niet zo bedoeld hoor. Ik denkt vooral: dan hebben sommige dames echt extreme pijnen en klachten en dat is naar! En iedereen heeft natuurlijk een andere grens. En misschien ook wel; als zoveel mensen zich dus ziek melden dan had ik dat dus eigenlijk ook best kunnen doen. Ik werk altijd thuis en heb een hele verantwoordelijke baan bij een IT bedrijf, dus het is zittend werk. Ik moet wel elke 8 weken 10 uur vliegen voor mijn werk. Maar waar ligt ieder zijn grens met “ik meld mij ziek” bij mij is dit echt als ik mijzelf niet meer uit bed zou kunnen krijgen, dat is mijn persoonlijke definitie. Dat komt denk ik ook omdat ik in een cultuur ben opgegroeid: niet werken = 0 geld = 0 eten en je komt op straat te staan. Dan is je grens met wanneer je niet werkt natuurlijk anders.

Ik had die mentaliteit ook bij mijn eerste zwangerschap. Als gevolg van allerlei complicaties (HG zwangerschap, bevalling met complicaties, herstel eveneens etc) ben ik toen na mijn verlof alsnog 100% uitgevallen omdat mijn lijf op was. Ik was te onfit en uitgeput mijn verlof/de bevalling in gegaan. Zeg niet dat jij dit ook doet hoor, maar bij mij is de mindset daarna wel veranderd: ik moet eerst zorgen voor mijn gezondheid want anders ben je veel verder van huis. Ben na een maand of negen thuis 20 uur gaan werken, geeft wel aan hoe kapot mijn lijf was aangezien ik voor deze hele geschiedenis makkelijk meer dan fulltime kon werken en dan nog 4 uur reistijd per dag erbij. Wat ik maar wil zeggen: dingen kunnen ook veranderen, je lijf inclusief 😅

Ter illustratie waar bij anderen dan die grens ligt: Ik was 24/7 misselijk (lees: wakker liggen van de misselijkheid en constant twijfelen of je al moet overgeven) en ging zelfs over m’n nek doordat me uitkleden om even te gaan douchen ‘teveel inspanning’ was. Even douchen ‘lukte’ ook niet elke dag. Mijn man moest echt voor me zorgen en nóg dacht ik: maar misschien gaat het over een week beter en kan ik dan weer werken? Terwijl ik doordat ik niks kon en veel te weinig at alleen maar slapper werd. Uiteindelijk gaat er dan echt wel een knopje om dat ‘wat niet gaat, niet gaat’. Nu ben ik heel blij dat ik weer wat kan maar na gisteren een halve dag gewerkt te hebben was ik echt gesloopt en moest ik daar vandaag echt van bijkomen. Het is nu 19.45 en ik ga zo lekker naar bed, want morgen weer een halve dag werken…

Hallo! Ik werk gemiddeld 34 uur per week, vorige week een uitschieter gehad van 57 uur, was wel een beetje te veel.. Ben nu 26,5 week zwanger en het gaat goed! Ik ben zelfstandig verpleegkundige (ZZPer) en krijg dus geen salaris als ik niet werk. Ik denk daarom ook dat ik me minder snel ziek zal melden of het moet écht niet gaan, heb verder ook nergens last van moet ik zeggen dat scheelt ook! Alleen slecht slapen merk ik wel dat breekt soms wel echt op. Ik rijd al mijn hele leven paard en daardoor heb ik een krachtige bekkenbodem aldus de verloskundige dus dat scheelt misschien! Pas wel een hele dag in de tuin gewerkt op mijn knieën en toen wel echt last van mijn rug maar een dag was dit meteen over, Ik hoop het zo vol te kunnen houden tot de 34 of 36 weken 🙏🏼 Hier dus iemand met geen klachten 👌🏻🙏🏼

Ik snap het gevoel van “deze ziekmelding past niet bij me maar doet me wel heel goed”. Ik ben ook vanwege mn zwangerschap al vanaf week 14/15 de helft van mn contract uren, dus 50 % en dat gaat waarschijnlijk door tot mn verlof over 7 weken. Ik ben ook niet snel van het ziek melden en merk ook echt wel bepaalde onbegrip vanuit andere collega’s, maar ik probeer dat te negeren. Alleen ikzelf weet hoe het echt gaat en dat dit voor nu de beste keuze is. Ik heb ook niet (meer) de behoefte om dit toe te lichten aan jan en alleman.

Ik wist ook niet dat er zoveel mensen uit vallen tijdens de zwangerschap. Ben als ik dit allemaal lees blij dat dat bij mij tot nu toe (27 weken) niet nodig is. Ik werk inderdaad ook als zzp-er en pas na 4 weken ziekte krijg ik uitgekeerd(en dat is alsnog veel minder dan ik nu verdien) dus zou financieel wel echt een probleem worden. Ik heb tot nu toe gewoon gemiddeld 36 uur per week gewerkt inclusief avond en weekend diensten. Heb nu 2 weken vakantie en tot mn verlof (ik hoop tot 36 weken door te werken) werk ik 30-36 uur per week.

Ik ben vanaf week 20 50% ziekgemeld en vanaf week 23 volledig omdat het helemaal niet goed ging. Zit nu bijna op week 29. In mijn omgeving heb ik ook veel mensen die door de zwangerschap heen gefietst zijn maar er zijn echt genoeg vrouwen die vroeg uitvallen en meer rust moeten houden. Vond het moeilijk om te accepteren dat ik in die laatste categorie val. Maar we maken er het beste van :)

Ik ben nu 27 weken zwanger en ben vanaf vorige week volledig therapeutisch aan het werk. Ik werk als Verpleegkundige in de ouderenzorg. Ik ben dus 100 procent ziek gemeld en kom af en toe eens wat administratie doen. Meestal 3 x 4 uurtjes maar mag ik zelf invullen. Ook dankzij mijn hartafwijking dat het gewoon te veel werd en de baby is het belangrijkst. Over een paar jaar weet je het niet meer hoor ;)

Ik ben nu bijna 28 weken zwanger. Sinds 25 weken werkte ik 50%. Afgelopen weekend opgenomen in het ziekenhuis met weeën. Gelukkig weeën gestopt na een aantal uur en terug naar huis gestuurd. Sindsdien niet meer gewerkt. Als ik nog ga werken is dat niet meer dan een paar uur. Want het gaat gewoon niet meer, dat laat mijn lichaam duidelijk merken. De verloskundige was ook heel duidelijk dat ik nu echt naar mijn lichaam moet luisteren. Ik vind het nog steeds erg moeilijk te accepteren dat ik niet zoveel meer kan maar mijn kindje gaat nu echt voor😊

Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit ziek heb gemeld op m'n werk maar nu toch vanaf week 14 al voor 50% thuis. Ik had een laag liggende placenta en kreeg bloedingen , ook opgenomen geweest. Werk in de zorg. Leidinggevende functie maar werk ook mee aan het bed. Werk nu ongeveer 14 uur en het bevalt me zo goed.... heb nooit wat gehoord over eventueel weer beter melden en ik vind het prima. Ben nu ongeveer 28 weken en tot m'n verlof ga ik niet ophogen !