Paniekaanvallen

O wat naar zeg! Kon de huisarts je gerust stellen? En kon iemand in je omgeving naar je toekomen? Ik had 2 weken geleden een paniekaanval. Nog nooit gehad dus wist niet wat mij overkwam.. Zat in een groot winkelcentrum met mijn baby (heb nog een zoontje van 3) en vroeg me af 'Wat nou als iemand hier een bom af laat gaan, waar ga ik dan heen...'. Zomaar uit het niets deze gedachte terwijl ik daar eigenlijk nooit mee bezig ben. Direct allerlei lichamelijke reacties en net als jij wist ik niet of ik flauw ging vallen of dood ging. Kon gelukkig mijn vriend bellen die het direct doorhad en mij er doorheen begeleidde en tegelijkertijd naar mij toe reed.. Best wel bang om het nog een keer te krijgen 😬 Voelde me erg kwetsbaar met mijn baby waarbij ik niet meer in staat was om adequaat te handelen..

Dankje wel voor je reactie, moet ook heel rot voor jou geweest zijn zeg! Ik was alleen thuis toen het begon maar gelukkig kwam een vriendin lunchen dus ze was gelukkig bij mij en kon ik de kleine aan haar geven. Stom he die gedachtes in een keer? Ben ook helemaal niet bekend met paniekaanvallen oid.. ik vind het wel heel eng, het is zo benauwend. Ik ben nu ook ontzettend moe er van. Gelukkig heeft mijn man nu 3 weken vakantie en ga ik tussen kerst en oud op nieuw even langs de huisarts. De assistent aan de telefoon was trouwens ontzettend lief, ze heeft een half uur met mij gebeld en vertelde dat ze het in het verleden ook heeft gehad en dat ik mijzelf niet hoef te schamen.

Toevallig afgelopen woensdag midden in de Albert heijn gehad! Ben al wel bekend met paniekaanvallen, maar deze kwam totaal onverwachts, na jaren niet "zo" te hebben gehad. Was gewoon rustig winkelen met man en dochter, geen "gekke" gedachtes of iets, gewoon het gevoel van niet goed worden, benen die als blubber voelen. Wat mij op dat moment helpt, is gewoon heel rustig doorgaan met wat je doet en het een beetje weg puffen!

Lief dat je je verhaal deelt. Het stomme is dat ik probeer afleiding te zoeken maar het in mijn hoofd op hol slaat waardoor het dus van kwaad tot erger wordt. Zo gek

Niet specifiek na de bevalling. Wel eerder paniekaanvallen gehad. 1x dusdanig heftig dat we naar de eerste hulp zijn gegaan. Tintelingen door m'n lichaam en een doof gevoel in m'n armen. Mijn handen verkrampte helemaal tot een soort "kuipjes". Ook hulp voor gezocht daarna en sindsdien alleen lichte paniekaanvallen gehad die ik op tijd wist te tackelen. Bij de heftige aanval dacht ik dat ik werkelijk dood zou gaan.

Misschien heb je hier wat aan.. dit doe ik ook op zulke momenten (gekopieerd van google) ; Leid de gedachten af door middel van de ‘5, 4, 3, 2, 1 oefening’ Omschrijf voor jezelf 5 dingen die je in de kamer ziet; Noem 4 dingen die je nu kunt voelen. Denk bijvoorbeeld maar aan je voeten die de vloer raken of de lucht die je voelt stromen in je neus; Noem 3 dingen die je nu kunt horen. Misschien hoor je verkeer buiten of hoor je de vaatwasser die aanstaat; Noem 2 dingen die je nu kunt ruiken of 2 geuren die jij aangenaam vindt; Noem 1 ding wat je kunt proeven

Hier geen paniekaanvallen na de bevalling aangezien mijn vrouw bevallen is Maar wel bekend met paniekaanvallen Bij mij begon de ellende vorig jaar Het lastige aan paniekaanvallen is dat het op zoveel verschillende manieren kan uiten De eerste keer dacht ik ook dat ik dood ging en ik was er van overtuigd dat ik iets aan mijn hart had Ik durf nog steeds niet alleen met mijn dochter een stuk te lopen zonder nerveuze gevoelens te hebben Je zou kunnen overwegen om een psycholoog in te schakelen Die kan je tips en tricks geven hoe er mee te dealen op dat moment Wat ik nu meestal doe is ik heb een bidon met ijskoud water en schijfjes citroen er in De combi van zuur en koud activeert iets in het zenuwstelsel wat kan helpen op dat moment

Heb ik pas ook gehad toen ik in de nacht alleen was met mijn 2 jongens en ik maar 2 uur had geslapen voor de 3e dag op een rij. Paniekaanvallen zijn zo naar hè?!

Wat een fijne reacties! En klinkt misschien stom, maar ook gerustellend te lezen dat ik niet de enige ben.

Ja, het is super herkenbaar en wat een naar gevoel is het als je er middenin zit. ❤️

Ook ik heb hier last van! Afgelopen week zo erg dat ik inderdaad m’n vriend naar huis heb gebeld van z’n werk omdat ik niet voor mn 2 kindje kon zorgen omdat ik zo’n paniek had om flauw te vallen. Zo’n naar gevoel, bij mij duidelijk sinds de bevalling gekomen. Ik doe nu een paar keer per dag ademhalingsoefeningen om het rustig ademen ‘normaal’ te maken en gebruik als ik het op voel komen spray van Rescue. Dit is homeopathisch en werkt rustgevend.

Heb je tijdens de bevalling oxytocine toegediend gekregen? Ik heb namelijk ooit gelezen dat dit gevoelens van angst en depressie op kan wekken na de bevalling. Geen idee of dit klopt maar moest er wel aan denken toen ik dit las 😊