Temperamentvolle baby

Ik zie dat (nog) geen andere ouders hebben gereageerd, dus bij dezen: Mijn oudste (4) is mega temperamentvol. Sinds zijn geboorte al. Ik herken je verhaal volledig van toen hij nog een baby was. Zijn frustratie was intens maar zijn vrolijkheid was en is geweldig. Hij is nu nog steeds erg temperamentvol. Handjes vol zullen we maar zeggen. Maar het is een geweldig joch. Ja je moet hem regelmatig “bijsturen” maar tegelijkertijd is hij ook zo gevoelig en vol met liefde. Wat ik je kan meegeven: - waarschijnlijk zul je straks zijn “thermostaat” zijn, zeker omdat alle jonge kindjes hun emoties moeilijk zelf kunnen reguleren, laat staan de temperamentvolle kindjes. Maar jij/jullie zullen zijn veilige plek zijn om zichzelf te zijn en dat maakt de liefde en het vertrouwen alleen maar groter. - het wordt echt makkelijker en je zult merken dat het met fases komt en gaat - het wordt een heel zelfstandig kind en terwijl andere ouders achter hun kiddo aanrennen, heb jij je handen vrij omdat je het allemaal al eens gezien hebt en het vertrouwt om hem zijn ding te laten doen 😆 - ons zoontje is ook gevoelig voor prikkels en daarom heeft hij juist baat bij regelmaat en routine. Dat was in het begin (de eerste maanden) echt doorbijten, maar uiteindelijk werpt het zijn vruchten af, Echt waar ♥️ - zo te zien is het nu al een snel kindje qua ontwikkeling dus je kunt een pienter jongetje verwachten en dat is zó leuk en bijzonder om te zien Ons zoontje is nu een grote broer en ik heb hem nog nooit zo liefdevol en zorgzaam om zien gaan met iemand. Hij is echt helemaal weg van de baby en wilt graag met alles helpen. Anyway: het is strijden maar je krijgt er in dit geval ook echt zo veel voor terug 🥰

Ik kwam hier vandaag om precies eenzelfde topic te starten (alleen dan over slapen, want hoe dan?). Ons zoontje is ook super alert en enorm duidelijk over wat hij wel en niet wil. Hij is nu bijna 5 maanden, en we waren blij dat hij eerst in de nacht nog wel goed sliep, maar dat is helaas nu ook voorbij sinds 6 weken. Het is ontzettend zwaar en ik weet precies wat je bedoelt als je zegt dat niks lijkt te werken. Echte tips heb ik dus ook nog niet, behalve gewoon heel veel blijven proberen en stimuleren dat hij zich ook mag ontwikkelen. Ik kan me voorstellen dat ritme en regelmaat uiteindelijk wel werkt, maar nu is het drama zodra meneer door krijgt dat hij bijvoorbeeld naar bedje moet (het werkt drie dagen en dan moeten we wat anders proberen). Herkenbaar?

Alsof ik het zelf geschreven heb😅. Hier nog zo’n temperamentvol ventje. Ook overal al geweest… Hij heeft helaas ook last van heftige reflux. Maar alles is inderdaad heel intens. Huilen is ook niet huilen, maar echt meteen Krijsen🙈. Maar die lachjes… die geven dan gelukkig wel weer energie! Die van mij is ook echt een drama met slapen. Vooral inslapen vindt hij erg moeilijk en als je zijn kamer inkomt begint hij vaak meteen om te draaien en heel hard naar je te lachen. Ook slaapt hij vaak maar 1 blokje van 20-40 minuten overdag. En helaas in de nacht ook een drama… komt om de 2,5-3 uur en wil ook niet altijd meteen weer slapen na een voeding. Pittig. Wij roepen de hele dag maar: ‘alles is een fase, het gaat voorbij 🥲’ maar kan niet wachten tot ik weer wat meer slaap heb.

Een blokje van 20-40 minuten per keer bedoel ik trouwens hoor! We leggen hem wel netjes om vaste tijden in bed en hij slaapt dan elke keer maar 20-40 minuten.

Ja heel herkenbaar. Ons meisje van bijna 5 maanden wordt ook altijd geschat al een oudere baby die klein is haha. Mensen zeggen allemaal: wat kijkt ze wijs! Ze wil alles in zich opnemen maar is ook supersnel overprikkelt en kan dan ook vrij plotseling overstuur zijn. Slapen op onbekende plekken is moeilijk en na een dag of een paar uur naar een onbekende plek moet ze echt bijkomen. Ook wil ze allemaal dingen waar ze nog 'te klein' voor is: zitten, kruipen etc. Bij ons helpt het om haar altijd na 1u en 45 min naar bed te doen in een donkere kamer en eerst uitvoerig tijd te nemen voor een ritueeltje: luier, verhaaltje, knuffeltje, liedje, even wiegen zodat ze kan ontprikkelen. Het blijft altijd een uitdaging maar ik heb het idee dat regelmaat haar helpt. Wie weet heb je er iets aan. In ieder geval fijn om te lezen dat er meer van die brutale aapjes zijn :)

Ook wel herkenbaar in bepaalde elementen. Ik heb een zoontje van bijna 3 waarvan ik niets herken in onze dochter van 4 maanden. Zoontje was als baby heel rustig en hoorde je nooit. Dronk en sliep goed en ontwikkelende zich ook super. Onze dochter daarentegen is veel pittiger. Stuk lastiger met inslapen en doorslapen, slecht drinken. Snel verveeld, hogere krijs opzetten als het niet in haar ritme past. Lacht ondanks alles wel nog gewoon maar toch echt pittigere baby.

Alsof ik het verhaal over mijn dochter lees, inmiddels is zij bijna 19 weken, de eerste 3 maanden waren een HEL! Nu gaat het beter, ik zeg vaak tegen mijn man, het liefst stapt ze nu al op haar scooter en rijdt ze weg

Heel herkenbaar, onze tweede pittige dame is inmiddels 21 weken (had toch zo gehoopt op dit keer z’n lekker relaxt kind die alles prima vond) maar nee voor de 2e keer een super alert, gevoelig en zeker temperamentvolle dame. Ik moet zeggen vind het ook nu weer heeeel zwaar ben zo blij als we het eerste jaar overleefd hebben. Toen werd de oudste iets relaxter omdat ze ook gewoon veel meer zelf kon. Maar nogsteeds hoor ik vaak is ze pas 2?! Neee ze praat al zo goed en ze weet zo veel en is zo wijs soms word ik gecorrigeerd door mn peuter 😅 Maar goed ook voor de tweede keer vind ik het dus echt heel zwaar en ik heb ook geen gouden tip helaas alleen dat het uiteindelijk super leuk word ❤️

Tjonge wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben en dat het beter (en leuker) wordt als hij meer zelf kan. Dat merk ik nu ook al. Nog wel een vraagje: mijn zoontje heeft mij best nog wel nodig voor emotie regulatie en dit gaat natuurlijk niet op het kinderdagverblijf. De eerste wenochtend was dus ook een drama. Hoe deden jullie dat?

Dankjewel voor de tips, wat fijn! Hier heb ik zeker wat aan. En ook goed om te weten dat het steeds leuker wordt 😁 Hoe heb je het gedaan met regelmaat en routine aanleren? Want ik merk nu dat hij de ene keer na een uur wakkertijd op is, maar de volgende keer pas na een uur en 3 kwartier. En de ene keer wil hij drinken na 3 uur, en de volgende keer komt hij na 2 uur. Vind het ook best lastig om z'n signalen te lezen qua eten en slapen, want die zijn heel subtiel of meteen heel intens (maar dan is het altijd een beetje gissen wat er is, kan ook een scheet dwarszitten zegmaar 😅🫣)

Haha heel herkenbaar! Hartstikke moe maar zodra hij doorheeft dat we naar bed gaan gaan de ogen weer wagenwijd open want er valt nog zoveel te ontdekken en zien. Ik heb het idee dat sprong 4 en/of slaapregressie ook niet meewerken. Ik heb voor mezelf nu besloten niet alles uit te proberen en soms ook voor gemak en vertrouwdheid te kiezen. Wilde bijvoorbeeld de fopspeen en inbakeren bij slapen afleren, maar het slapen gaat momenteel gewoon ruk. Dus dan maar de geborgenheid van die speen en inbakerslaapzak tot het slapen weer iets beter gaat. Verder helaas geen tips, behalve bedenken dat elke worsteling met slapen er weer eentje dichterbij beter slapen is 😇

Oh en ik volg nu de online cursus 'temperament en slapen' van thegentlekidd. Ben nog niet zo ver maar heb daar al wat goede tips gehoord

Slapen gaat hier net zo inderdaad. Sinds we een moonboon hebben gaat het hierin wel beter en lukt het om slaapjes te koppelen. We laten hem daarin liggen en omdat er een hemeltje over het moonboon wiegje hangt krijgt hij niet allerlei prikkels. Zo lukt het hem soms om opnieuw in slaap te vallen bij ontwaken. Maar ook heel vaak niet hoor. En ik de nachten word ik soms ook gek als hij na de voeding lekker zit te kirren en lachen en vooral niet slapen terwijl het 04:00 uur is...

Heeeel herkenbaar en inderdaad, een vast ritueel werkt hier ook het beste. Maar op pad gaan en dan slapen lukt voor geen meter (behalve in de auto). Was dat bij jou ook zo'n drama met kerst bij familie?

Oh nee voor de tweede keer weer! Kan me zo goed voorstellen dat je dan denkt: dat gebeurt met geen tweede keer en ja hoor... Werd het bij jouw eerste beter met kruipen of met lopen of?

Goede vraag. Ik worstelde daar ook mee (met wakkertijden) en nu met de baby moest ik ook weer even schakelen. Hier helpt het om echt naar het kindje te kijken. Ze zou een wakker tijd van 1,5/2u hebben. Nou ammehoela 🤣. Heel vaak redt ze het niet dus ik leg haar gewoon op bed wanneer ze moe is. Zo creëer je ook een routine, want ze gaat nu vast 2x ‘s ochtends voor een kort slaapje, 1x ‘s middags voor een lange slaap (die probeer ik wel echt tussen 12 en 13 te starten) en in de namiddag nog 1x dutje. Maakt echt niet uit of het ene slaapje een half uurtje eerder of later is, als het dagschema maar een beetje consistent is. Verder lette ik ook heel erg op de routine buiten de slaapjes. Dus bijvoorbeeld, na het slaapje 10 min wakker worden/knuffelen, daarna eten (ook niet na elk slaapje want dan zouden ze wel erg vaak krijgen), daarna spelen etc etc. Avond routine is ook een hele belangrijke en dit doen we nog altijd: naar boven, pyjama aan en bij ons op bed boekje lezen.

Oh en nog een tip. We hebben hier ook wakkertijden die verschillen. Ik heb een app, Huckleberry, waar je de slaapjes bij kunt houden. Het is wel betaald maar ik heb er veel aan. Je houdt de slaapjes bij en de app gaat zelf berekenen wat hét ideale moment is om je baby op bed te leggen. Dit heet een sweetspot. Je zult ook zien dat er toch een routine ontstaat of die nou wel of niet op dezelfde tijdstippen is. Maar globaal overdag zie je wel steeds vaker dezelfde slaapjes terugkomen! Hopelijk heb je iets aan mijn twee boekwerken 😆🍀

Super fijn jouw uitgebreide boekwerken haha! 😄 ik ga eens kijken naar die app en mn man instrueren ook met routines te werken haha

Jaa dat was wel even een “teleurstelling” klinkt dan weer meteen zo negatief maar soms ben ik gewoon een beetje jaloers op die mama’s die lekker door de winkeltjes struinen met hun slapende baby in de bak van de kinderwagen. Of een koffietje drinken op het terras met de baby slapend ernaast ik ken dat gewoon niet en heb t grootste deel van de tijd met een draagzak gelopen omdat dat de enige plek was waar ze sliep. Ik weet dat wij toen ze net 1 was op vakantie gingen en ik echt merkte dat ze veel makkelijker was ineens en later naar bed maakte niet uit en ze was vrolijk alleen slapen overdag was nog een uitdaging maar dat is wel een punt geweest waarna het voor me gevoel zoveel leuker en makkelijker werd. Denk dat met kruipen ook al echt t een stuk makkelijker werd maar voor m’n gevoel toen ze liep zo met 15 maanden ben ik echt gaan genieten. (Nu besef ik me dat de kleinste nu 5 maanden is over 5 dagen dus nog 10 maanden te gaan 🫠😅)

Ooh dat herken ik zo erg, die jaloezie op mamas met babys die overal slapen... en mensen maar zeggen: je moet haar lekker veel meenemen, dan went ze om overal te slapen. Never nooit haha