Verhuizing wordt me teveel

Je zult jezelf hoe dan ook een beetje terug moeten gaan trekken. Mijn advies? Boek een hotel voor jezelf en ga een nachtje uit de puinhoop. Meld je desnoods 2 dagen ziek op je werk hiervoor. Je kindje heeft niks aan een totaal uitgeputte moeder, je zal hoe dan ook over zoveel weken nog een top prestatie moeten verrichten; namelijk de bevalling! Je hebt hier energie voor nodig. alleen jij kan jezelf helpen. Je klaagt niet en bent zeker geen aansteller, je draagt een kind! En zet deze dan ook nu al op 1!

Herkenbaar. Had dit bij 1e zwangerschap ook en ben uiteindelijk halve dagen gaan werken omdat ik het niet meer trok. Hier gelukkig wel begrip vanuit leidinggevende en collega's (ook in zorg, poli cardiologie). Heel gek dat je leidinggevende er niks mee doet. Ik heb toen gewoon keer gebeld en gezegd dat ik het niet meer trok en me ziek gemeld. Toen 2 weken ziek met aansluitend 3 weken zomervakantie en toen met leidinggevende besproken dat ik halve dagen zou werken. Jij en je kindje zijn nu echt even belangrijker! Je kunt niet zelf contact opnemen met arbo arts? En anders gewoon weekje ziek melden ofzo?

Om jezelf denken & ziek melden. Kindje heeft niks aan een moeder die straks totaal opgebrand is door dat je niet naar je lichaam luistert. Mocht je in Friesland wonen wil ik je best helpen met dingen doen, heb in een soortgelijke situatie gezeten.

Wat een klote situatie zeg! Denk aan jezelf en aan je ukkie, als je je zo voelt zou ik me ziekmelden. Even pas op de plaats. Verhuizen is een van de meest stressvolle dingen in het leven, en jij bent er dan ook nog eens zwanger bij. Met een bedrijfsarts praten is heel verstandig. Zet dit verzoek op de mail (als je dat nog niet hebt gedaan), beter ipv mondeling naar je teamleider. Dan kun je daar naar verwijzen. Maar echt, denk aan jezelf!!

Wat lastig! Echt minder gaan werken! En wat mij helpt als ik het even niet over zie is om alles op te schrijven wat er moet gebeuren en dan af strepen als iets is gedaan. Dat geeft mij veel rust

Je ziekmelden naar de hogere baas gaan en zelf contact opnemen met de arbo arts en anders rest van de tijd ziekmelden ik walg van zulke teamleiders bah bah neem aub je rust en onderneem stappen!

Ook ik ben onlangs verhuisd samen met mijn man. Om voor mijzelf rust te creëren (tweelingzwangerschap) heb ik er eerst voor gezorgd dat de slaapkamer helemaal in orde was, zodat ik mijzelf daar even terug kon trekken in alle rotzooi. Daarna de woonkamer aangepakt en nu beetje bij beetje de babykamer. Natuurlijk moeten er nog puntjes op de i gezet worden, maar het belangrijkste is allemaal gebeurt. Doe rustig aan voor jezelf en de baby. Maak voor jezelf een plekje waar je je even rustig terug kan trekken als het je teveel wordt.

Wat een ontzettend moeilijke situatie, zeg! Ik sluit me aan bij de anderen op dit forum die al gezegd hebben dat je voor je eigen gezondheid en die van je baby moet kiezen. Maar hopelijk helpt dit: Ik zou eraan toevoegen dat een baby de eerste paar weken/maanden bijna niks nodig heeft. Laat je niet gek maken door alle prachtige babykamers die je op het internet ziet: De baby slaapt de eerste zes maanden toch op jouw kamer (soms nog langer, mijn eerste is pas met zeven maanden naar zijn eigen kamer verhuisd). Dus iets van een bedje op jouw kamer heb je idd nodig. Verder heeft zo'n ukkie echt bijna niks nodig als hij/zij geboren wordt. Wij hadden bijvoorbeeld een prachtige commode, maar hebben de eerste paar weken baby echt vooral op de bank in de woonkamer verschoond (dus gewoon een aankleedkussen van pakweg het kruidvat was zat). Verder natuurlijk kleertjes, doeken, luiers... Maar qua meubilair? Hoef je je echt nog niet druk om te maken. Hopelijk helpt dit een beetje met de stress!

Wat ontzettend ervelend dat je je zo voelt. Het komt voor mij ook wat eenzaam en onbegrepen over vanuit meerdere kanten (werk, schoonmoeder, partner). Goed om inderdaad een stap terug te doen met werk en je ziek te melden / gesprek met arbo-arts aan te gaan. Daarnaast is het misschien een idee om je partner of verloskundige te vertellen hoe je je voelt. Ik zit in een soortgelijke situatie: in maart de sleutel van ons nieuwe huis gekregen en veel met de verhuizing/ inrichting willen doen, maar ook het overzicht kwijt. Wat mij geholpen heeft is het met de verloskundige delen hoe ik er doorheen zit. Ik heb uiteindelijk een verwijzing gekregen voor de pop-poli van het ziekenhuis voor extra ondersteuning tijdens de zwangerschap. Echt super fijn en helpend. Gun jou dit ook, want je stelt je niet aan en klaagt niet! Ik hoop dat je iemand vind die naar jou luistert en jouw behoeften en daarmee ook die van je kindje voorop zet en mogelijk een soort stappenplan maakt (evt samen met je partner) hoe het huis baby klaar te maken, je rust te kunnen pakken en prioriteiten te kunnen stellen, zodat je weer in balans komt. Weet je partner dat zijn moeder je telkens erop wijst dat je nog veel "moet" regelen voor de baby/uitzet lijst? Misschien kan hij als hij dit weet met zijn moeder bespreken dat het goedbedoeld is, maar nu juist voor meer stress zorgt dan dat ze je ermee helpt. Soms is het fijn als je even niet zelf in "gevecht" moet met iedereen om aan te geven dat het (ongevraagde) advies niet welkom is. Hoop dat je wat rust gaat vinden komende tijd in de verhuizing, op werk, maar ook wat meer mildheid naar jezelf gaat ervaren.

Je bent geen aansteller. Voorop staat dat het niet meer alleen om jou gaat maar ook om je baby. Werk kan een dikke middelvinger krijgen! Meld je maar ziek. Dan komt die bedrijfsarts ineens heel snel denk ik ;)

Het is volkomen normaal wat je voelt! Een verhuizing is een hele stressvolle periode. Eigenlijk iets wat je niet wil als je zwanger bent. Tel daar ook nog eens bij op dat je totaal niet gehoord wordt op je werk en de emmer loopt over. Trap alsjeblieft op de rem! Jij en je kindje zijn het aller belangrijkste nu. Meld je ziek van je werk. Laat die lekker het heen en weer krijgen. Als je je ziek meldt, schakelen ze echt wel de bedrijfsarts in. Vraag extra hulp in rondom de verhuizing/het klussen. Of dat nou bekenden zijn of een klusjesman/vrouw. Jij verdient rust en een omgeving waarin dat kan. Ik lees in je verhaal juist een vrouw die totaal geen aansteller is, maar eerder te hard voor zichzelf en zichzelf en haar baby wegcijfert. Zet jullie op de eerste plaats. Jullie verdienen dit.

Rot dat je het zo ervaart! Is het geen idee om 1-2 weken vakantie te nemen, je huis op orde te krijgen, de laatste dag als relax dag te nemen en dan weer te gaan werken? Dan heb je het achter de rug en kan je weer terug naar een normaler ritme waarbij je na je werk kan relaxen in een opgeruimd huis.

Wat lees ik nou… zeggen ze dat op jouw werk??? Je bent gek dat je je nog niet ziek hebt gemeld. Walgelijke uitspraken, walgelijke mensen. Geen enkele zwangerschap is hetzelfde en iedereen ervaart alles anders. Wat niks is voor de een kan heftig zijn voor de ander, heeft niks met aanstellen te maken. Denk ajb aan jezelf want blijkbaar doet niemand anders dat. En als jij het ook niet doet dan ben je straks jezelf helemaal kwijt. En als het lukt, vraag hulp om stapsgewijs dingen thuis aan te pakken. Meid een zwangerschap is een ware en zware sport, luister naar je lichaam en geest!