Weer werken

Dát hè. Mentaal gewoon nog echt niet aan toe! Kan er echt verdrietig van worden bij de gedachte dat ik hem straks 3 dagen in de week moet missen.

Dat is fijn om te horen! Ik hoop dat het hier ook zo verloopt!

Zeker hier ook herkenbaar. Nog een maandje en dan mag ik ook aan de bak met gemixte gevoelens. Aan de ene kant weer fijn om even geen moeder te zijn en onderdeel te zijn van een groter geheel dan alleen het gezinsleven maar aan de andere kant moet ik mijn dropje bij de opvang achterlaten. Ze is wel in goede handen dat weet ik, de andere kids zitten daar ook maja is toch een gevoel. Wat mij ook tegenstaat om te werken is dat ik eigenlijk helemaal uitgeblust ben. Heb totaal geen energie, hondsmoe, mijn hoofd is een grote zeef. Hoe ga ik dit overleven 🤷🏻‍♀️ Maja ik zie het maar even aan.

Echt zoo herkenbaar dit... over 2 weken mag ik ook weer. Mijn zoontje is dan 4 maanden. Ergens geluk met m'n baan in het onderwijs waardoor het verlof in mijn voordeel uitpakte, mr toch. 2 hele dagen zonder m'n lieve jongen. Waarvan 1 dag bij de opvang, wat voor mij wildvreemden zijn. Ze gaan vast hun best doen om het zo fijn mogelijk voor hem te maken daar twijfel ik niet aan, maar mom knows best right?!😅 Hij is gewoon nog zo klein en afhankelijk, wil gewoon zelf die zorg op me nemen. En dan ook nog kolven, korte nachten en dan net doen alsof je vol energie voor de klas staat pff al kapot bij het idee gewoon😅. Kon ik maar stoppen met werken... (helaas echt onmogelijk geworden in deze tijden)🙈

Hi! Ik herken je verhaal, en ik ben net 2wk geleden weer begonnen. Ik vond het zelf ook echt even in komen, nu nog steeds. Maar ik merk dat het voor mn dochter ook heel gezond is om anderen om zich heen te hebben (ook voor haar ontwikkeling! Mijn moeder of de opvang speelt toch weer op een andere manier dan ik met haar doe). Door weer mee te draaien in de maatschappij merk ik wel dat ik me ook weer wat nuttiger voel, uitkijk naar de momentrn dat ik klaar ben met werken en mn dochter kan zien en ook dat ik weer eens iets nieuws aan mn partner kan vertellen 😊. Naja ik zag er iig ook echt heel erg tegenop (had al allerlei excuses verzonnen om niet te hoeven werken) maar het gaat nu echt wel weer!

Ohja en wat betreft de opvang (die van mij iig). Zúlke lieve meiden. Ze doen ook echt veel met die kinderen. Ik heb al een beschilderde pietenmuts, geknutselde kerstbal en een soort kerststukje mee naar huis gekregen. 😆

Ik ben zo blij dat ik niet de enige ben. Het lijkt bijna dat mensen het niet feministisch vinden of zo om niet of minder te willen werken. En bijna iedereen aan wie ik vertel dat we de keuze hebben gemaakt de opvang waarschijnlijk af te zeggen gaat gelijk vertellen hoe goed de opvang is. Terwijl ik totaal niet tegen de ben, ik vind het alleen zelf zo ontzettend leuk. Vanaf het moment dat ik zwanger was had ik al het gevoel dat ik best prima thuis zou willen blijven, ik vind mijn werk heel erg leuk en iedereen zegt dat het fijn is om iets voor je zelf te hebben dus ik ging er van uit dat ik dat ook wel zou hebben. Ik wilde eigenlijk het liefste pas opvang vanaf 1 jaar maar dat werd een half jaar en hoe meer het dichtbij kwam hoe verdrietiger ik er van werd. Ik heb de opvang gebelt met de vraag of ik het een half jaar kan verzetten maar dat kan niet. Dan moet ik haar uitschrijven en dan komen wij onder aan de lijst. Het leek mij heel fijn om met mensen over dit gevoel te hebben maar zowat niemand in mijn omgeving heeft dit ook. Mijn vriend en ik weten al een tijdje dat dit is wat wij willen en dat is dus de opvang afzeggen en dat ik ongeveer 13 uur ga werken wanneer gij thuis is. Ik heb de mazzel dat ik voor mijzelf werk en dat, dat thuis is dus tot nu toe heb ik haar bijna elke keer ook zelf kunnen voeden. Wat ik alleen nog lastig vind is dat we niet terug kunnen, als we eenmaal de opvang afzeggen dan is het wat het is. Ik denk dat ik daar geen spijt van ga krijgen maar doordat iedereen hier anders over denkt vind ik het toch lastig. Heeft iemand hier ook moeite met voedingen uit handen geven? Ik geef borstvoeding en af en toe 1 voeding lukt nog net maar 2 achter elkaar echt niet. Ik wil het gewoon zelf doen🙈 Ik dacht trouwens ook dat ik iemand zou zijn die het prima zou vinden dat iemand op haar gaat passen of dat ze gaat logeren bij mijn ouders. Maar ik vind het zelf zo gezellig om haar bij mij te hebben. Heb ook geen behoefte om dingen alleen te doen. En moet er nog niet aan denken haar een hele nacht te missen. Hebben andere dit ook?

Précies dat. Kolven, korte nachten en op het werk presteren alsof je geheugen niet een complete zeef is geworden🤓

Haha, ja! Ik heb ook al 10 miljoen excuses bedacht 😂 maar ook fijn om een tegengeluid te horen en het ook prettig kan zijn om weer te werken. Ik hoop zó dat ik dat ook ga hebben straks. Ga m’n kleine jongen verschrikkelijk missen!🥹

Dat is wel fantastisch! Ik denk ook dat mijn zoontje het op de opvang geweldig gaat vinden. Daar twijfel ik niet over! Al zal het de eerste keren echt even gek zijn! Maar ik wil hem gewoon niet missen! Haha

Ooooh dit zeg ik zo vaak… ik was altijd best feministisch! Maar nu ik moeder ben, vóel ik dat dit is waar wij vrouwen voor gemaakt zijn; een kind dragen, baren en opvoeden! Dit voelt als een jas die precies past! Ik ben niet tegen werken, maar ik denk dat het verlof wel mag veranderen in Nederland en vrouw/kind vriendelijker mag worden! Ik denk dat het natuurlijk het beste is om minstens een halfjaar, maar liever een jaar, thuis te blijven bij de kleine! Denk dat het júist vrouw vriendelijk is.. want heel eerlijk, ik ben nog geen fractie van de persoon die ik was voor m’n zwangerschap. M’n focus ligt zo op de kleine, m’n hoofd is blurry en alle prioriteiten zijn veranderd. Tel daar de hormonen en slapeloze nachten bij op… Ik denk dat je er goed aan doet je gevoel te volgen!😘 je kunt altijd weer opnieuw inschrijven en tot die tijd dat er nog geen nieuw plekje is, 13 uur blijven werken. Is er wel weer een plekje, kun je dan altijd opnieuw een keuze maken! Maar wie weet bevalt het dan wel heel goed zo… Volg je hart!❤️ volgens mij weet je goed wat je wilt, maar leiden de omgevingsverhalen een beetje af!

Haha ik ben ook feministisch en ik vind vrouwen laten werken echt de minst feministische verandering ooit 😭 ze vragen zoveel van je als vrouw, terwijl je er gewoon voor je kindje hoort te zijn

Ik zag er ook tegen op, maar dat heb ik al naar een week vakantie. Nu ik weer ben begonnen is het juist fijn. Andere doelen en voldaan gevoel naar een dag werken.

Echt hoor!!!

Dit🥺❤️