Zwangschap met een hartafwijking

Wat een rollercoaster voor jullie ! Voor jou ook een fijne zwangerschap verder ondanks de vele ziekenhuis bezoeken. ✨

Wat een pittig verhaal maar wat een power ook, jullie gaan dit gewoon doen! Wens jullie ook een heel voorspoedig 2025 met natuurlijk baaldagen maar gun jullie ook genietdagen toe:)! Op een prachtig gezond kindje in augustus❤️

Dankjewel, zo lief! Tuurlijk gaan we dit doen en we geven niet zo makkelijk op gelukkig! 😁 Jij ook nog een fijne zwangerschap!

Dankjewel erg lief, ik hoop dat het na deze zwangerschap even rustig blijft. 😆 fijne zwangerschap

Wat een verhaal en wat een pittige tijd moet dan zijn geweest. Maar wat fijn dat je weer zwanger bent van een broertje/zusje voor jullie dochtertje. En wat een controles bij de cardioloog zo elke maand. Maar natuurlijk fijn dat ze het zo goed in de gaten houden. Hier ben ik er sinds een paar maanden achter dat ik een biscuspide aortaklep met stenose en hartoverslaan heb. Hiervoor zou in januari een mri komen maar dit gaat door de zwangerschap niet door en wordt een echo en controle bij de cardioloog in januari. Want die gaf gelijk aan dat ik meerdere keren onder controle zou komen bij haar in mijn zwangerschap en na de eerste afspraak bij de verloskundige hoogstwaarschijnlijk wordt doorverwezen naar de gyneacoloog.

Wow wat een heftig verhaal en wat ben jij ontzettend stoer!! Heel veel respect en ik wens je een fijne en mooie zwangerschap! &straks in augustus een prachtig en gezond kindje!🤰🏼💙🩷🍀 Heel veel liefs!

Wat heftig dat het pas onlangs is vastgesteld. Ik weet het al me hele leven. Bij mijn geboorte hoorde je een duidelijke ruis op mijn hart. Ik vind het nog steeds raar om te horen dat die er niet meer is. Voel je je hart nu meer overslaan? Ik heb een mechanische klep en ik voel als me hartslag omhoog gaat zonder inspanning. Hoe ben je er achter gekomen als ik vragen mag? kreeg je klachten?

Ja heel gek om er pas met 33 jaar achter te komen. Ik ben wel geboren met een hartruisje maar die zouden ze bij de 6 weke controle bij het cb niet meer hebben gehoord. Ik had altijd al een heel onregelmatige hartslag maar elke dokter vond het maar oké. Tot ik een paar maanden na de geboorte van mijn zoontje bij de internist kwam voor de vergoeding van reflux medicatie. Hier constateerde hij weer een aardig hoorbaar hartruisje. Vlak daarna sloeg mijn hart op hol op het werk. De huisarts assistente nam het niet serieus en zei gewoon dat ik vast ziek was en mocht toen niet langskomen. Een week later stond er bij hun een ecg gepland want eerder wouden ze niet doorverwijzen naar de cardiologie wat wel het dringende advies was van de internist. Op die afspraak eerst nog een preek gehad dat er niks met mijn hart kon zijn want dan had ik wel problemen gehad in de zwangerschap van mijn zoontje en die noemde mijn ecg ook prima maar omdat ik mij zon zorgen maakte mocht ik dan wel naar de cardioloog. Na zo'n 2 a 3 maanden kom ik komen bij de cardiologie. Hier dus te horen gekregen dat mijn hart vaak overslaat, mijn hartruis is klasse 3 en ik een biscuspide aortaklep met stenose heb. Gelijk alle vragen die ik had vergeten en heel gek weggegaan. Want door de huisarts dacht ik echt dat er niks gevonden zou worden. Heel gek om van alleen longpatient ineens hart long patiënt te worden. Ik heb wel metoprolol gekregen voor het overslaan van het hart en mag het nu ook doorklikken. Wat ik zelf toch wel wat eng vind dus ik had voor ik de cardioloog berichte voor de mri ook de medicatie eerst gehalveerd. Maar ik mag dus wel weer naar de volledige dosis. Ik had ook niet verwacht dat ik gelijk binnen een maand daar op controle moest komen met een echo en ecg. Mijn hartslag is nu vooral rond de 100 in rust sinds ik weet dat ik zwanger ben. En overslaan doet die zeker nog steeds. In de maanden daarna er ook achter gekomen dat de biscuspide aortaklep wel eens erfelijk kan zijn bij ons. 2 van de 7 broers en zussen hebben zich namelijk op advies van de cardioloog ook laten screenen en 1 zus heeft ook een biscuspide aortaklep. Mijn zoontje van bijna 13 maanden moet gescreend worden in de komende jaren en ik gok dat ze deze baby zullen checken in de zwangerschap.

Ik werd zwanger op mijn 34 ste van onze dochter ik mocht niet meer dan 12 kg aan komen ik kwam precies 12kg aan. Heel eerlijk ben ik door de zwangerschap gevlogen alsof het niks was. Ik dacht echt met elke controle is dit niet een beetje overdreven allemaal. Tot ik heel erg ziek werd begin juni 2023 toen pas begreep ik waarom er zo veel controles waren en alles zo goed gecontroleerd werd. Het kan namelijk heel snel de andere kant opgaan. Ik heb tot een jaar na de operatie 100mg metoprolol geslikt. En vaak zelf gevraagd of ik mocht afbouwen. Ik begon met 100mg elke 3/4 maanden 25 mg minder gaan slikken. Ik werd daar heel naar van. En dacht vaak wat doe ik mezelf aan. Maar nu 1,5 jaar later doe ik nog steeds 3x per week fysio voor cardio en kracht. En blijf goed overleggen met je cardioloog. Ik vind het erg nalatig van je huisarts ik zou persoonlijk dan een andere zoeken. Maar dat moet je natuurlijk helemaal zelf weten. Is er nog iets besproken over toekomstige operaties?

Wat fijn dat je zwangerschap met je dochtertje zo goed verliep. Dat er een limiet werd gesteld op aankomen zeg. Dat had ik bij mijn zoontje bij lange na niet gered. Toen kwam ik bijna 20 kilo aan🙈. Ik heb wel aan mijn vader gezien hoe snel het mis kan gaan idd. Was het bij hem door meerdere hartinfarcten die nooit zijn gezien tot het misging en hij uiteindelijk een tijd op de ic belande voor een open hartoperatie voor o.a 3 lekkende hartkleppen.Hij heeft zoveel moeite gehad om weer op te krabbelen en nu nog. Hij heeft daarna ook de diagnose hartfalen gekregen. Dus een eventuele toekomstige operatie lijkt mij zo eng. Ik slik momenteel 25 mg en slikte eerst 50 mg vanwege het gewicht wou de cardioloog daar mee beginnen. Maar mag dus die 50 mg weer gaan slikken maar dat weerhoud mij toch wel op een of andere manier. Heel toevallig ben ik bij dezelfde cardioloog terecht gekomen als mijn vader. Nu ze wist van mijn zwangerschap mocht ik ook echt niet meer naar haar collega dus zijn de afspraken alleen verzet naar wanneer zei tijd had. De enige afspraken die ik heb gehad waren van de diagnose en zou na 6 maanden (januari) voor de mri komen om alles goed in kaart te brengen. Dus verder is er nog niks besproken etc. Ik heb idd hierom en om andere redenen een andere huisarts gezocht. En er net na kerst al langsgeweest voor antibiotica. Toen zag ik gelijk dat dan het hart ook sneller gaat kloppen in rust en de kortademigheid weer komt van het hart in plaats van de longen. Dat is zoiezo zo'n gek iets dat ik nu door heb gekregen dat ik dus daadwerkelijk onderscheid kan maken tussen longbenauwdheid en hartbenauwdheid.

Mag ik vragen hoe je ineens erg ziek werd. Wist je toen ook gelijk dat het je hart was. Ik vind het slikken van de metopropol ook niet heel fijn. Ik heb het ook rustig op moeten bouwen omdat ik van die 50 mg gelijk ook naar werd. Dan racet met hart alsnog op en af maar dan voelt het of (tja hoe zeg ik)het wat wordt tegengehouden. Nu met 25 mg en/of de zwangerschap merk ik wel weer dat mijn hart vaker raced en overslaat. Vanavond ook weer op en af steeds. Hoe verloopt deze zwangerschap je tot nu toe?

Mijn moeder is verpleegkundige en die had het sneller door dat het de verkeerde kant op ging. Ik fietste veel 10km heen naar werk en 10km terug naar huis. 4 dagen per week. Dat had ik mezelf aangeleerd tijdens covid. Om in conditie te blijven. Ik kon in januari 2023 niet meer in 30 min de 10km fietsen, maar ik deed er opeens 50-60 min over. Ik was toen ook zwanger en dacht dat het aan me zwangerschap lag. Ik heb toen een elektrische fiets geleasd. Toen ging het weer aardig. Tot ik 9 juni buiten liep en mijn dochter vast had en mijn hartslag opeens heel hoog werd en het heel lang duurde voor het weer naar beneden ging. De dagen daarna kon ik niet meer praten tijdens het lopen. En voelde er pijn tussen mijn schouderbladen op me rug. Het gevoel dat er aan mijn arm getrokken werd en aan de voorkant van mijn borstkas heel hard werd geduwd. Binnen een week kon ik helemaal niet meer fietsen. Dat zelfde weekend ben ik toen opgenomen ik deed blijkbaar nog te veel en had veel pijn. Daar werd geconstateerd dat ik mocht blijven wachten op de operatie, maar dan wel 3 weken moest wachten op een arts. Blijkbaar waren die niet beschikbaar. Ik mocht thuis wachten maar dan mocht ik alleen van bank naar bed lopen. Ik heb voor het laatste gekozen. Toen moest ik 6 weken wachten. Moet wel zeggen dat het ook nu helpt om er over te schrijven.

Sorry, ja ik wist meteen dat het me hart was. Ik begreep dat de metoprolol me hielp, maar ik wilde er niks van weten. Ik heb langer hart revalidatie gehad dan gebruikelijk. Daar hielpen ze me erg om het te regulieren. Dat je hart vaker overslaat is wel normaal tijdens je zwangerschap. Die vraag heb ik vaak besproken met mijn cardioloog. Wat helpt is bij houden hoe vaak het gebeurd en hoevaak je hem voet overslaan. Ze kunnen je dan gerust stellen of je medicatie mogelijk aanpassen. Ik voel me eerlijk gezegd steeds rotter worden en heb aan het einde van de dag soms last van me hart. Specifiek op 1 plek. Ik heb snel een controle staan dus dan bespreek ik dat.

Jeetje dat klinkt idd als ineens een snelle aftakeling. Gelukkig dat je moeder verpleegkundige was en het al eerder dan dat jezelf door had al doorhad. Wel fijn dat je toch thuis nog mocht wachten op de operatie maat dat lijken mij ook 6 hele zware en spannende weken te zijn geweest

Dat heb ik idd vaker gehoord dat het meer overslaan hoort bij de zwangerschap. Die pijn tussen de schouderbladen krijg ik ook van de astma of als ik weer eens veel last heb van relfux die die indicatie gebruik alleen om te bedenken dat ik weer wat rustiger aan moet doen. Die hartslag die soms zo raced is gewoon erg vervelend maar de cardioloog heeft ook aangegeven dat het in principe niet gevaarlijk is. Dus als die weer een erg omhoog gaat probeer ik het ook maar even rustiger aan te doen als ik werk. Dan kan ik moeilijk gaan zitten tot het over gaat (werk in de gehandicaptenzorg waar ik veel fysiek bezig ben). Thuis ga ik dan wel even de rust in (zover dat kan met een dreumes) Dat is jammer dat je je steeds rotter voelt worden. Dan is een controle wel fijn. Ik mag 22 januari voor de echo en eind de week erna de ecg en het gesprek met de cardioloog. Hier vooral erg moe, misselijk, kortademig weer meer op momenten en wat last van duizelig momenten. De schouderbladen en onderrug zijn ook al wat begonnen. Maar allemaal normale klachten voor de zwangerschap.

Grappig ik heb ook mijn hart controle op 22 januari staan.

Ik moet zeggen dat de pijn opeens helemaal weg was. Met 8,5 week. Ik heb het hier over gehad met de cardioloog en hij gaf aan dat als er weer klachten komen ik dat even op de mail zet. Dan kunnen ze het beoordelen en me eventueel eerder laten komen. Voor nu was alles prima. Hoe ging het bij jouw?

Wat fijn dat de pijn ineens verdween ma 8.5 weken en alles prima is. Ik heb alleen de hartecho gehad. Volgende week vrijdag heb ik de ecg en het gesprek met de cardioloog. Toevallig die ochtend ook de termijn echo. Dus een drukke dag. Kan bijna niet wachten om weer te mogen kijken en te zien dat alles goed is. Hier nog steeds last van de hartkloppingen ondanks dat ik weer op de 50 mg metopropol zit na de eerste goed echo. Maar het lijkt gelukkig wel iets minder. Wel vaak last van mijn schouderbladen vooral in de loop van de dag. Helaas hielp daar de ophoging van de puffer niet voor. Verder moe en snel kortademig en op em af misselijk. Nu wel een ruime week vrij dus hopelijk helpt dat iets.

Alleen een echo en de Ecg en gesprek pas later dat komt gelukkig bijna nooit voor. Normaal plannen ze over het algemeen alles op 1 dag. Maar wel fijn dat je termijn echo op de zelfde dag kon. Die heb ik pas 3 feb. Geduld is een schone zaak (nog een weekje wachten) Dat de metoprolol voor nu zijn werk doet lijkt me heel fijn. Betreft de Hart kloppingen. Wat bij mij gebeurde in de vorige zwangerschap ik kreeg ik juist bij het 2/3 trimester meer hartkloppingen. Misschien kun je het in het gesprek met de cardioloog toch eens vragen als het intenser word dat dan mogelijk de metoprolol word verhoogd? Of ben je daar nu niet mee bezig? Ben je kortademig constant of alleen als je actief bezig bent? Trap op of zo? Dat waren ook de vragen bij mijn cardioloog ik merk alleen als ik de trap op loop dat ik kortademig word. Ik hoop dat je inderdaad wat aan je vrije week hebt.

Ja dit was nu anders gepland gezien mijn cardioloog mij zelf wou zien. De termijnecho op dezelfde dag bij de verloskundige is niet helemaal fijn gezien ik die dag van afspraak naar afspraak kan gaan reizen. Maar wel fijn om dan weer even te zien. Ze verwijzen mij dan ook door naar de cardioloog om te zien wat die vind qua opvolging in de zwangerschap. Ik vind het zelf niet erg als alles in een gebouw zit. Dan hebben ze toch ook makkelijker overleg indien nodig. Ja ik ben blij dat de metoprolol wel iets doet hoewel hetz keer nog wel aanwezig is. Hoop niet dat het weer meer zal worden verder op in de zwangerschap. Ik ben eerlijk geheel niet bezig met de cardioloog. Ben wel heel benieuwd wat er weer uit de echo komt maar ik heb geen flauw idee hoe ze het verder in de zwangerschap willen. En denk dan ik zie wel hoe het komt. Die kortademigheid is op de meest random momenten. Zowel als ik actief bezig ben of ik rustig zit in de avond bijvoorbeeld. Ik merk wel zeker dat mijn hart harder klopt als ik de trap op ben gegaan.